Ένα από τα σπουδαιότερα δημοτικά άσματα -τσάμικου, της Ελληνικής δημοτικής τέχνης, του γνωστού Σελήμπεη ή Σελίμ Μπέη που προέρχεται από την Αιτωλοακαρνανία (ιδίως του ορεινού Ξηρόμερου).
Όπως σε πολλά δημοτικά και λαϊκά τραγούδια έτσι και στον Σελήμπεη η λαϊκή μούσα εμπνεύστηκε από αληθινό γεγονός για να πλάσει το άσμα.
Ακολουθεί βίντεο με τσάμικο από παραδοσιακό γλέντι στο Αγρίνιο:
Το αληθινό λοιπόν γεγονός είναι το εξής:
Το 1817 η Αθήνα στενάζει απο την Οθωμανική διοίκηση . Στην περιοχή ένας μεγάλος διοικητικός παράγοντας ήταν ο Κατσίμ Μπέης , του τάγματος των Δερβίσηδων , δλδ της ανώτερης πολιτιστικής στάθμης του Οθωμανικού κόσμου. Τους Δερβίσηδες και τους Ντονμέδες ( Εβραϊκής καταγωγής εξισλαμισμένους στους οποίους ανήκε αργότερα και ο Μουσταφά Κεμάλ ) αντιμαχόταν η στρατιωτική ηγεσία του Σουλτάνου. Πασάδες και στρατηγοί συνεχώς έκαναν κρίσεις προς την υψηλή πύλη πως αυτοί ( ιδίως οι Δερβίσηδες ) είχαν βαθιά επηρεαστεί από τους υπόδουλους ενώ θεωρούσαν πως αρκετοί ήταν κρυπτοχριστιανοί.
Έτσι και ο Κατσίμ μπέης των Αθηνών . Άνθρωπος με σοφία και κατανόηση είχε δημιουργήσει αυλή αποτελούμενη μόνο από Έλληνες Χριστιανούς ενώ ο βίος της οικογένειας του μόνο οθωμανικών αρχών δεν ήταν . Ενώ η παρουσία γυναικών σε δημόσιες συναθροίσεις απαγορευόταν από τον Οθωμανικό τρόπο ζωής η σύζυγος του Κατσίμ , Κετρίν πήγαινε στις λαϊκές αγορές , συναναστρεφόταν με άλλες Ελληνίδες και η συμπεριφορά της έδειχνε κινήσεις χριστιανής . Ο κόσμος την αποκαλούσε Κατερίνα από το Κετρίν ενώ διακινούνταν η πληροφορία πως η οικογένεια του Κατσίμ Μπέη ήταν παλιά Φαναριώτικη φαμίλια που αναγκάστηκε σε εξισλαμισμό διατηρώντας στα υπόγεια της ύπαρξής της την Χριστιανοσύνη .
Γόνος της οικογένειας αυτής ήταν ο γιος του Κατσίμ , Σελίμ ο οποίος ήταν νέος υψηλού κάλους με αποτέλεσμα να είναι περιζήτητος στον γυναικείο πληθυσμό της πόλης και από Τουρκάλες αλλά και Ελληνίδες . Ο πατέρας του Κατσίμ είχε αρνηθεί ήδη δύο προτάσεις γάμου από οικογένειες πλούσιων Τούρκων εμπόρων δείχνοντας άλλη μία φορά την αποστροφή του προς την πλευρά των ομοεθνών του.
Με τον καιρό η σπίθα της επανάστασης θα φούντωνε και θα κατέκαιγε την όμορφη ζωή που διήγαγε η οικογένεια των δερβίσηδων . Πολλοί Έλληνες που γνώριζαν προέτρεψαν τον Κατσίμ να πάρει απόφαση ποιον δρόμο θα ακολουθήσει και σε κάθε περίπτωση τον πίεζαν να εγκαταλείψει την πόλη μιας και το φυσιολογικό μίσος των καταπιεσμένων θα ξέσπαγε επί δικαίων και αδίκων .
Οι διοικητές του Τουρκικού στρατού τον Απρίλιο του 1821 πρότειναν , να δολοφονήσουν όλους τους ενήλικους χριστιανούς Αθηναίους. Ευτυχώς κάτι τέτοιο αποτράπηκε με την παρέμβαση στον καδή Χαλήλ αφέντη….του Δερβίση Κατσίμ που με πονηριά έπεισε την διοίκηση πως μια τέτοια πράξη θα ήταν η απαρχή αιώνιου κυνηγητού και κατάρας σε αυτούς και στις οικογένειές τους.
Ενώ όλα αυτά συνέβαιναν λίγο πριν ξεσπάσει η φλόγα της ελληνικής επανάστασης ένα βράδυ που ο νεαρός Σελίμ επέστρεφε απο το χοροδιδασκαλείο των δερβίσηδων ( Μεντρεσέ) αντάμωσε στον δρόμο κοντά στην οικία του με δύο συνομήλικούς του Τούρκους στρατιώτες . Αντάλλαξαν μερικές κουβέντες και τότε έπεσαν σε ενέδρα επαναστατημένων Αθηναίων που φυσικά δεν ρωτούσαν ποιος ήταν ποιος. Όρμησαν και αφού έδεσαν την τριάδα την κρέμασαν στον πλάτανο δίπλα στο μνημείο των αέρηδων .
Οι Πλακιώτες όπως είχαν υποσχεθεί , βοήθησαν τον Κατσίμ να διαφύγει από την Αθήνα όταν ξέσπασε η επανάσταση . Δείγμα του επιπέδου της οικογένειας που θρηνούσε τον μονάκριβο γιο της ήταν η ευχή να πετύχει η επανάσταση να έρθει η λευτεριά και η ομόνοια για τους φίλους Αθηναίους και Έλληνες.
Πληροφορίες: paratiritisparadosis.gr
