Μια έμπνευση από ιστορίες προσφύγων – μεταναστών αποτυπωμένες σε εγκατάσταση, μορφές σε καμβά μελαγχολίας, αβεβαιότητας, ερωτηματικών, ανάγκη φυγής. Πρόκειται για την έκθεση της Αναστασίας Νταρλαγιάννη η οποία πραγματοποιήθηκε στην κεντρική πλατεία της Αμφιλοχίας πριν μερικές μέρες.

Παραστάσεις μεγάλων διαστάσεων που παρουσιάζουν ανθρώπους ξεριζωμένους, διωγμένους απ’ το τόπο τους αθέλητα, λόγω των εμφυλίων πολέμων που μαίνονται στη πατρίδα τους. Όπως μας λέει η ίδια η δημιουργός, «Τα πρόσωπα αυτά, οι ψυχές αυτές, προσφύγων αλλά και μεταναστών, σήμερα πια ζούνε κοντά μας, μένουνε δίπλα μας. Ακριβώς σήμερα στην πατρίδα μας έχουν εγκλωβιστεί 50 χιλιάδες και βάλε πρόσφυγες και μετανάστες. Ακριβώς σήμερα όταν κατά χιλιάδες πέρασαν το Αιγαίο, αφήνοντας στην υγρή αγκαλιά του εκατοντάδες θύματα κυρίως παιδιά, που δε πρόφτασαν να γράψουν τη δική τους πορεία στη ζωή. Άλλωστε και εγώ όπως και οι περισσότεροι Έλληνες από πρόσφυγες προερχόμαστε, γι’ αυτό είναι χρέος μας να σταθούμε στο κοινωνικό αυτό θέμα χωρίς ρατσισμό αλλά με θετική σκέψη και αγάπη, γιατί στο τέλος είμαστε άνθρωποι».

e-maistros.gr