Στις περισσότερες από τις ταινίες της λεγόμενης χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου ακούγονται αρκετά τραγούδια, κάποια μάλιστα εκ των οποίων έγιναν και διαχρονικές επιτυχίες.
Πολλά από αυτά τα τραγούδια που ακούγονται στις ταινίες τα ερμήνευσαν οι ίδιοι οι ηθοποιοί. Σε άλλα όμως η ηθοποιός απλώς υποδυόταν πως τραγουδούσε, ενώ στην πραγματικότητα η φωνή ήταν δανεισμένη από κάποιον επαγγελματία τραγουδιστή ή τραγουδίστρια.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και το διάσημο τραγούδι “Crazy girl” που ακούγεται στο μιούζικαλ του 1967 «Οι Θαλασσιές οι χάντρες». Στο συγκεκριμένο μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, μαζί με τη Ζωή Λάσκαρη που υποδύεται πως ερμηνεύει το τραγούδι μαζί με το γυναικείο συγκρότημα που είχε, συμπρωταγωνιστούν οι Κώστας Βουτσάς, Φαίδων Γεωργίτσης και Μάρθα Καραγιάννη. Πρόκειται για μια από τις πιο γνωστές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου με πολλές ατάκες που έχουν μείνει μέχρι και σήμερα.
Η ιστορία του συγκεκριμένου τραγουδιού που ακούγεται στην ταινία, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς η φωνή δεν είναι της Ζωής Λάσκαρη, αλλά της γνωστής τραγουδίστριας, Αλέκας Κανελλίδου. Η μουσική για το κομμάτι ήταν του Μίμη Πλέσσα, ενώ μετά την ταινία το συγκεκριμένο τραγούδι ηχογραφήθηκε και πέρασε στη δισκογραφία από την τραγουδίστρια Νέλλη Μάνου.
Μάλιστα η ίδια η Αλέκα Κανελλίδου είχε μιλήσει για αυτό λίγο καιρό πριν λέγοντας χαρακτηριστικά «Κανείς δεν ήξερε για πολλά χρόνια ότι εγώ είχα τραγουδήσει το Crazy Girl. Όπως και το κομμάτι της Έλενας Ναθαναήλ στο ‘Επιχείρηση Απόλλων’, δεν ξέρω αν υπήρχε το όνομά μου στους τίτλους. Ήταν συνήθεια της εποχής. Αυτοί οι σκηνοθέτες τότε έφτιαχναν ένα παραμύθι, ότι τραγουδάει πολύ ωραία η Έλενα, τραγουδάει πολύ ωραία η Ζωίτσα. Καλή τους ώρα και στις δύο», ενώ σε άλλο σημείο της εκπομπής «Στούντιο 4» είπε «Στο Crazy Girl είμαι εγώ πρώτη φωνή και η κόρη της Δανάης, της γνωστής, δεύτερη φωνή. Η εποχή εκείνη του ’66-67, παιδιά εμείς, η Λάσκαρη θεά. Υπήρχε ένα παραμύθι γύρω από αυτή την ιστορία. Να πουν ότι δεν τραγουδάει η Λάσκαρη; Ποτέ. Γι’ αυτό στους τίτλους της ταινίας δεν υπήρχε ποτέ το όνομά μου».
Δείτε το χαρακτηριστικό απόσπασμα: