γράφει η Μαρία Καρατζογιάννη
Αναμφισβήτητα, αν κάποιος με περισυλλογή έθετε το ερώτημα ποια είναι τα δύο χαρακτηριστικά που αποδίδουν με τον πιο σαφή και ακριβή τρόπο την ευρύτερη φυσιογνωμία του Δήμου της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, σίγουρα θα τα απαριθμούσε με τις έννοιες της φύσης και του πολιτισμού, θα τα συμπύκνωνε στην αφοπλιστική εικόνα μιας απέραντης πολυδιάστατης έκτασης - τόπου λατρείας για κάθε φυσιοδίφη - που διανθίζεται από μνημεία αρχαιοελληνικής και βυζαντινής πνευματικότητας, σε ένα φυσικό περιβάλλον σπάνιο και ποικίλο μορφολογικά, εύφορο και γόνιμο, εντέλει ικανό να θρέψει τους κατοίκους του σωματικά, αλλά και ψυχοπνευματικά.
Ο συνδυασμός αυτός αποτελεί μια εκπληκτική και ευλογημένη σύμπτωση και η ιστορική διάσταση της κάθε τοποθεσίας έρχεται να προσδώσει ακόμη μεγαλύτερη αξία σε αυτό το ομολογουμένως υψηλό συνταίριασμα. Συνταίριασμα που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο σύγχρονος κάτοικος της περιοχής οφείλει να στρέψει το βλέμμα του στα δώρα της φύσης -στη λιμνοθάλασσα, στον ποταμό Αχελώο, στις αμμώδεις παραλίες, στις καταπράσινες και εύφορες εκτάσεις του –και προπάντων στην ανάδειξη της βαθιάς πνευματικότητάς του, που έχει ήδη εκφραστεί ένδοξα από το προγονικό πνεύμα και χρήζει της διατήρησης, αλλά και της εξέλιξης.
Ο Δήμος Μεσολογγίου εδραίωσε την φυσιογνωμία του πάνω στο δίπολο της ανθρώπινης υψηλής σκέψης και πράξης και της διαρκούς τροφοδότησής του από το φυσικό του περιβάλλον. Ήδη τα διαμάντια των αρχαίων πόλεων της Πλευρώνας και των Οινιαδών, της ανεπανάληπτης Εξόδου, του αιματηρού Ντολμά, των αναρίθμητων ποιητών και συγγραφέων της υψηλής διανόησης, των ιερατικών και πολιτικών ταγών, του πάντοτε επίκαιρου και δυναμικού φιλελληνισμού, των αρχιτεκτονικών κοσμημάτων- μουσείων και μνημείων- βρίσκονται στα χέρια μας, δημιουργώντας μια τρομερή ελπίδα για την αναγέννησή τους. Εγγύς τους οφείλουμε να δημιουργήσουμε και να συντάξουμε μια πολιτεία που η ευταξία και η ομορφιά του δημόσιου χώρου, η ευγενική συμπεριφορά σε κάθε πλάσμα που φέρει ζωή, η ευνομία και η προσήλωση στις θεμιτές λύσεις, η υιοθέτηση του εκσυγχρονισμού που θα βρίσκεται σε συμφωνία, θα προστατεύει και θα αναδεικνύει εκλεπτυσμένα την δοκιμασμένη και βιωτή παράδοση, η αυθεντική εν ολίγοις και γνήσια ζωή μας με την φιλοξενία και τη γενναιοδωρία μας θα αντικαθρεφτίζουν τον πυρήνα αυτών των διαμαντιών. Αυτή η πρόσμειξη θα αποτελέσει την προσωπική σφραγίδα μιας πολιτείας που εκμεταλλευόμενη τις ανάλογες δυνατότητες, θα μπορούσε να υπάρξει σταδιακά ως παράδειγμα ποιοτικής ζωής.
«Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος» ...και ακολουθεί ο άνθρωπος και τα έργα του… γι’ αυτό τα βήματά μας θα ήταν σημαντικό να ξεκινήσουν, έστω και δειλά, προς την κατεύθυνση της εναρμόνισης και της ανάδειξης των ηχηρών χαρακτηριστικών του τόπου· της φύσης και του πολιτισμού. «ὁ ζητῶν εὑρίσκει… » αναφέρει η ρήση του Ευαγγελιστού Ματθαίου, έτσι κι εμείς ας αναζητήσουμε μέσα από τις ευκαιρίες που δίνονται αυτό τον πολυπόθητο εύρυθμο βίο, αποβάλλοντας τη δηλητηριώδη μεμψιμοιρία, ο δρόμος είναι ανηφορικός και δύσκολος, εντούτοις η φύση και ο πολιτισμός είναι το αναλλοίωτο θεμέλιο της ελπίδας μας, το στήριγμά μας, η βάση μας.
