Μουσικός, συνθέτης. Ο Γιάννης Ψειμάδας μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει συνθέσει μουσική για παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας και έργα κλασσικού ρεπερτορίου. Έχει βραβευτεί για τις μουσικές του συνθέσεις σε πολλά Φεστιβάλ Θεάτρου και έχει πολυετή συνεργασία με το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Οι Αγρινιώτες πάλι μπορούν να υπερηφανεύονται γιατί ο συμπατριώτης τους Γιάννης Ψειμάδας ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές στην Αρχαία Ολυμπία κατά την τελετή αφής των Ολυμπιακών Αγώνων.
Συνέντευξη στη Ρούλα Φλώρου
Πριν λίγες εβδομάδες ο ιερός χώρος της αρχαίας Ολυμπίας πλημμύρισε από την μουσική του Γιάννη Ψειμάδα. Οι συνθέσεις του συνόδευσαν την Ολυμπιακή φλόγα στον δρόμο της για το Ρίο όπου θα διεξαχθούν φέτος οι Αγώνες. Είχε προηγηθεί η τελετή του 2013 για τους χειμερινούς Αγώνες στο Sochi της Ρωσίας ενώ το 2014 έγραψε τη μουσική για τους Ολυμπιακούς νεότητας του Nanjing της Κίνας. Οι διοργανωτές έχουν εμπιστευθεί τον Αγρινιώτη συνθέτη γι αυτές τις, παγκόσμιου ενδιαφέροντος, εκδηλώσεις.
«Πριν από πολλά χρόνια είχα παρακολουθήσει κι εγώ στην τηλεόραση, όπως εκατομμύρια άνθρωποι, την τελετή κι αμέσως σκέφθηκα ότι θα ήθελα να γίνω κομμάτι αυτής της εμπειρίας. Είναι μαγικό ότι τα κατάφερα. Είναι πολύ ιδιαίτερη εμπειρία, είναι μεγάλη τιμή. Ένιωσα απίστευτη πληρότητα μέσα μου. Είχα μουδιάσει όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά. Μάλιστα σχολίασαν ότι ήταν, ίσως, η πιο ισορροπημένη τελετή. Είναι μια δικαίωση για μένα. Με συγκινεί η ιδέα ότι τα παιδιά μου θα αισθάνονται υπερήφανα παρακολουθώντας αυτές τις εικόνες».
Ο Γιάννης Ψειμάδας γεννήθηκε στο Παναιτώλιο όπου και έζησε μέχρι που τέλειωσε το σχολείο και έφυγε για μουσικές σπουδές στην Αθήνα. Δεν ήταν εύκολο για έναν γιο αγροτών να πείσει τους γονείς του ότι από μικρός άκουγε παντού μουσική. Ακόμη και στην λαϊκή αγορά όπου πήγαινε για να βοηθήσει την οικογένειά του. Γι’ αυτόν ήταν μια μικρή παράσταση δρόμου.
«Στις λαϊκές είχα γίνει ειδικός. Όταν, μετά από χρόνια, βρέθηκα σε ένα φεστιβάλ, θυμήθηκα τις λαϊκές. Ήμουν 7 χρονών και διαλαλούσα την πραμάτεια μου. Ένιωθα αυτή την πίεση που νιώθεις όταν σε σπρώχνουν ν’ ανέβεις στην σκηνή. Αργότερα έβλεπα στα πανηγύρια τους τσιγγάνους με κάτι απίστευτες κόκκινες κιθάρες με περίεργο ήχο. Με τράβηξε πρώτα η εικόνα και μετά ο ήχος. Πρόσεχα πως κουνούσαν τα χέρια κι έβγαινε η μουσική. Καθόμουν και χάζευα. Σε έναν πάγκο με παιχνίδια είδα μια πλαστική κιθάρα και είπα στον πατέρα μου «εγώ θέλω αυτό το παιχνίδι». Στην ουσία αυτή ήταν η πρώτη μου κιθάρα. Θυμάμαι πήγαινα στα καφενεία του χωριού κι έπαιζα με την ψεύτικη κιθάρα. Έμαθα μόνος μουμ γιατί δεν υπήρχε η οικονομική άνεση. Δεν το είχα καθαρά στο μυαλό μου ότι θα σπουδάσω μουσική. Ήταν σαν μια λάμψη που ήρθε από κάπου, σε πολύ μικρή ηλικία, πριν πάω σχολείο.
Στα 15 μου απέκτησα πραγματική κιθάρα. Είχα πάρει την απόφασή μου και εκβίασα τους γονείς μου ότι, αν δεν μου έπαιρναν, θα πήγαινα να δουλέψω σε ένα εργοστάσιο της περιοχής για να την αγοράσω μόνος μου».
Ο Γιάννης Ψειμάδας μαζί με τη Νίκη Κάπαρη
Από το 2000 με την παιδαγωγό Νίκη Κάπαρη ξεκινούν κάτι πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα. Δημιουργούν την ομάδα Παραμυθοσέντουκο και ζωντανεύουν μέσα από την αφήγηση λαϊκά παραμύθια τα οποία σχολιάζει μουσικά και ηχητικά ο Γιάννης Ψειμάδας. Τέτοιες αφηγηματικές συναντήσεις, για μικρούς και μεγάλους, έχουν κάνει στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο αλλά και σε Ιδρύματα και πολιτιστικούς χώρους σε όλη την Ελλάδα.
«Ο αφηγητής πρέπει να έχει αμεσότητα, να έχει χάρισμα, να υπάρχει φως μέσα του. Η αγαπημένη μου αφήγηση είναι «Το μαντήλι της νεράιδας». Αρέσει στον κόσμο, έχει μυστήριο, έχει ατμόσφαιρα. Θυμάμαι πριν από χρόνια είχα κάνει αφήγηση στην ακρολιμνιά της Τριχωνίδας. Ακόμη και σήμερα με πλησιάζουν παιδάκια και μου λένε «είστε ο κ. Γιάννης που μας είχε πει παραμύθι. Πότε θα μας ξαναπείτε;». Αγαπώ πολύ τον τόπο μου και θα ήθελα πολύ να παρουσιάσω ξανά την δουλειά μου στο Αγρίνιο. Το γεγονός ότι έζησα εδώ έχει επηρεάσει την ιδιοσυγκρασία μου. Ιδιαίτερα η Τριχωνίδα. Η υγρή μάνα του τόπου μου. Τα χρώματα, οι μυρωδιές της φύσης. Το Αγρίνιο έχει γεννήσει καλλιτέχνες oι οποίοι είναι όμως αποκλεισμένοι. Είναι ανάγκη η περιοχή να βρει ταυτότητα στα πολιτιστικά πράγματα. Πρέπει να δοθεί μια κατεύθυνση και να αξιοποιηθεί το δυναμικό της πόλης. Είναι κρίμα να ακούω ότι δεν γίνεται τίποτα στο Αγρίνιο. Υπάρχει μια περίεργη εσωστρέφεια».
Ο Γ. Ψειμάδας στην Αρχαία Ολυμπία
Πριν από λίγες ημέρες έκανε πρεμιέρα στην Κεντρική Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Μαραθώνα το έργο «Εγώ ο Μπέρτολτ Μπρεχτ» σε μουσική του Αγρινιώτη συνθέτη. Η παράσταση είναι μια συρραφή κειμένων από θεατρικά έργα και ποιήματα του Μπρεχτ με αφορμή την συμπλήρωση 60 χρόνων από τον θάνατό του. Και όπως σημειώνει ο Γ.Ψειμάδας εξαιρετικά επίκαιρα.
«Υπάρχει μια φράση στο έργο: «αλήθεια, σε μαύρα χρόνια ζω» που μας έκανε να νιώσουμε πόσο σημερινό είναι. Δεν επιτρέπεται με τόσους ποιητές και τόσο πλούτο να βιώνουμε τέτοια απαξίωση στην χώρα μας. Φταίμε κι εμείς οι πολίτες που δεν αντιδράσαμε. Μας έφτασαν σε αδιέξοδο. Ξεχάσαμε την ουσία των πραγμάτων, αγνοήσαμε αυτά που μας λένε οι ποιητές, επιτελέστηκε μια ύβρις. Αυτή την εποχή περνάμε στην άτη. Ειλικρινά δεν ξέρω πότε θα έρθει η νέμεσις. Γιατί ν’ απαξιωθεί τόσο πολύ η αξιοπρέπεια; Ακούγοντας τα τελευταία μέτρα για τους συνταξιούχους θυμήθηκα αυτό που γράφει ο Όμηρος στην Ιλιάδα για τον Αινεία τον Τρώα που πήρε στους ώμους του, ως πολυτιμότερο, τον τυφλό και ανήμπορο πατέρα του. Το θυμήθηκα και ανατρίχιασα. Ζούμε σε μια χώρα που το φως της είναι ο απόλυτος πλούτος της».
Όσοι θέλουν να απολαύσουν το έργο του Γιάννη Ψειμάδα θα έχουν την ευκαιρία στις 7 Αυγούστου στον Εμπεσό όπου μαζί με την Νίκη Κάπαρη θα παρουσιάσουν βραδιά αφήγησης με θέμα: «Με τη λύρα του Απόλλωνα… ως τον ήλιο του Ελύτη».
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες του Γιάννη Ψειμάδα:
πηγή: http://agriniovoice.gr
