Το έργο ενός βιολόγου περιλαμβάνει τη μελέτη των ζωντανών οργανισμών και τη σχέση τους με τη φύση. Επιδιώκουν να κατανοήσουν τους μηχανισμούς των ζωντανών όντων μέσα από τη μελέτη της προέλευσης, των συνηθειών και της γενετικής δομής τους.
Το πεδίο της βιολογίας έχει δημιουργήσει σημαντικές ανακαλύψεις κατά τη διάρκεια των αιώνων: από εμβόλια σε θεωρίες σχετικά με την προέλευση της ζωής στον πλανήτη μας. Υπέροχες ανακαλύψεις που έχουν βελτιώσει όχι μόνο τη γνώση της φύσης αλλά και την ποιότητα της ζωής μας.
Η ιστορία της βιολογίας και των πρωταγωνιστών της προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα και φτάνει στην εποχή μας. Η περιέργεια που πλαισιώνεται από την επιστημονική αυστηρότητα αποτελεί βασικό στοιχείο της επιτυχημένης εργασίας των επιστημόνων από πολύ διαφορετικές εποχές και μέρη.
Ίσως ίσως να σας αρέσουν οι 50 πιο διάσημοι επιστήμονες στην ιστορία.
Top 22 γνωστούς βιολόγους όλων των εποχών
Ιπποκράτης
(460-370 π.Χ.) Έγραψε Έλληνας επιστήμονας, γνωστός ως πατέρας της δυτικής ιατρικής Σχετικά με το γιατρό, ένας οδηγός που έδειξε πώς ένας γιατρός πρέπει να θεραπεύει τους ασθενείς του. Προκάλεσε επίσης τον όρκο του Ιπποκράτη, τον οποίο οι γιατροί χρησιμοποιούν μέχρι σήμερα ως μέρος της πρακτικής τους.
Αριστοτέλης
(384-322 π.Χ.) Στην αρχαία Ελλάδα, αυτός ο επιστήμονας ήταν ο πρώτος που ταξινόμησε τη ζωική ζωή βάσει των χαρακτηριστικών του. Πρότεινε δύο ομάδες, τα "ζώα με αίμα" και τα "ζώα χωρίς αίμα" ως μέρος αυτού που ονομάζεται Φυσική Κλίμακα. Πολλές από τις θεωρίες του παρέμειναν σε ισχύ μέχρι τον 19ο αιώνα.
Γκρέγκορ Μέντελ
(1822-1884) Γερμανός επιστήμονας, ο Mendel εργάστηκε με φυτά, μπιζέλια και μέλισσες για να δοκιμάσει τις θεωρίες τους για τη γενετική. Θεωρείται ο ιδρυτής της γενετικής επιστήμης και ο ανακαλύπτης διαφορετικών νόμων για τα γενετικά πρότυπα, σήμερα γνωστός ως Mendelian heredity.
Louis Pasteur
(1822-1895) Η διαδικασία παστερίωσης που χρησιμοποιείται στο γάλα και σε ορισμένα άλλα ποτά οφείλει το όνομά της σε αυτό το βιολόγο που γεννήθηκε στη Γαλλία. Διεξήγαγε πειράματα που βοήθησαν να αποδειχθεί η θεωρία της νόσου, η οποία πρότεινε ότι οι ασθένειες προκαλούνται από μικροοργανισμούς. Ήταν ιδρυτής του τομέα της μικροβιολογίας και δημιουργός εμβολίων κατά του άνθρακα και της λύσσας.
Αλέξανδρος Φλέμινγκ
(1881-1955) Άριστος Σκωτίας βιολόγου και φαρμακολόγος που συνέβαλαν στην ανάπτυξη των αντιβιοτικών φαρμάκων μέσω της ανακάλυψης τους της πενικιλίνης, από μύκητες Penicillium Notatum. Το έργο του Fleming έφερε νέα ελπίδα στην ανθρωπότητα να αντιμετωπίσει διάφορες ασθένειες και να θεραπεύσει τις βακτηριακές λοιμώξεις. Έλαβε το βραβείο Νόμπελ στην Ιατρική το 1945.
Κάρολ Δαρβίνος
(1809-1882) γνωστός για τη θεωρία της Εξέλιξης των Ειδών, η αγγλική βιολόγος στο συμπέρασμα ότι όλα τα ζωντανά είδη προέρχονται από κοινούς προγόνους, που εξελίχθηκαν κατά τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών. Σε αυτή την εξελικτική διαδικασία που ονομάζεται φυσική επιλογή. Δημοσίευσε τις θεωρίες του σε ένα βιβλίο με τίτλο Σχετικά με την προέλευση των ειδών.
Antoine Lavoisier
(1743-1794) περισσότερο γνωστή στον τομέα της βιολογίας για την εργασία του στο μεταβολισμό, αυτή Γάλλος επιστήμονας πειραματίστηκε με την τοποθέτηση ενός θερμιδομετρητή σε ένα ινδικό χοιρίδιο για τη μέτρηση της παραγωγής θερμότητας. Αυτός διεξάγεται περαιτέρω πειράματα σχετικά με την καύση.
Robert Hooke
(1635-1703) Γεννημένος στην Αγγλία, ο Hooke δημιούργησε τον όρο cell. Σπούδασε μικροσκοπικά απολιθώματα, τα οποία του επέτρεψαν να προωθήσει τη θεωρία της βιολογικής εξέλιξης. Ήταν επιτυχημένος συγγραφέας, με τη δημοσίευση του βιβλίου του Μικρογραφία στο έτος 1665, που περιελάμβανε εικόνες μικροσκοπικών εικόνων, όπως το μάτι μιας μύγας.
Ανδρέας Βεσάλιο
(1514-1564) Γνωστός ως ο σύγχρονος πατέρας της ανθρώπινης ανατομίας, ο Vesalius απορρίπτει διάφορες αρχαίες θεωρίες σχετικά με το ανθρώπινο σώμα. Η ανάλυση του ανθρώπινου κρανίου ήταν η βάση της βιολογικής ανθρωπολογίας, η οποία μελετά την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους με το χρόνο.
Anton van Leeuwenhoek
(1632-1723) Ολλανός βιολόγος, που θεωρείται πατέρας της μικροβιολογίας, ήταν ο πρώτος επιστήμονας που μίλησε για μονοκύτταρους οργανισμούς. Μεταξύ των οργανισμών που έχει παρατηρήσει είναι τα κύτταρα του αίματος. Δημιούργησε τα μικροσκόπια που χρησιμοποίησε στις σπουδές του.
Joseph Priestley
(1733-1804) Θεωρείται ότι αυτός ο αγγλικός βιολόγος ήταν ένας από τους ανακαλύπτες του οξυγόνου. Πιστεύεται επίσης με την εφεύρεση του ανθρακούχου νερού, διαλύοντας το βαρύ αέριο στο νερό. Αυτή η ανακάλυψη τον έκανε αποδέκτη του μεταλλίου της Βασιλικής Εταιρείας το 1733. Ήταν επίσης ο πρώτος βιολόγος που τεκμηρίωσε τη φωτοσύνθεση.
Έντουαρντ Τζένερ
(1749-1823) Γεννημένος στην Αγγλία, ο Jenner ανέπτυξε το πρώτο πειραματικό εμβόλιο για την πρόληψη της ευλογιάς. Αυτός ήταν αυτός που πρότεινε τον όρο εμβόλιο και ως εκ τούτου είναι γνωστός ως ο πατέρας της ανοσολογίας.
Αλέξανδρος Βον Χουμπόλντ
(1769-1859) Ιδρυτής του πεδίου της βιογεωγραφίας, της μελέτης οικοσυστημάτων και ειδών μέσω γεωγραφικών και χρονικών χώρων. Προς τιμήν του, η επιστήμη του Humboldt κλήθηκε να πιστεύει ότι οι πιο σύγχρονοι και ακριβείς πόροι πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά τη συλλογή δεδομένων κατά τη διάρκεια πειραματισμού.
Robert Brown
(1773-1858) σκωτσέζος βοτανολόγος που ανέλυσε περίπου 2.000 είδη φυτών. Ανακάλυψε το Brownian κίνημα, το οποίο συνέβη όταν έβαλε κόκκους γύρης σε ένα δοχείο νερού και διαπίστωσε ότι κινήθηκαν χωρίς την ανάγκη για κάποιο είδος παρατηρήσιμου ερεθίσματος.
Claude Bernard
(1813-1878) Αυτός ο Γάλλος βιολόγος πρότεινε τυφλά πειράματα για τη διεξαγωγή μελετών και βοήθησε τους επιστήμονες της εποχής του να αποκτήσουν πιο αντικειμενικά αποτελέσματα. Ο Bernard μελέτησε επίσης το πάγκρεας, το ήπαρ και το ανθρώπινο νευρικό σύστημα.
Joseph Lister
(1827-1912) Ως καθηγητής χειρουργικής επέμβασης, η αγγλική παρουσίασε την ιδέα της αποστείρωσης των οργάνων χρησιμοποιώντας καρβολικό οξύ για την πρόληψη λοιμώξεων. Ήταν γνωστός ως ο πατέρας της αντισηψίας χάρη στις ανακαλύψεις του. Βελτιωμένες τεχνικές για την πραγματοποίηση μαστεκτομών και χειρουργικών επεμβάσεων γόνατος.
Τόμας Χαντ Μόργκαν
(1866-1945) Γενετιστής Αμερικανικής καταγωγής, ξεδιπλώθηκε η σχέση μεταξύ μύσης και γενετικού διαχωρισμού. Οι ανακαλύψεις του για τα γονίδια και η θέση τους σε χρωμοσώματα βοήθησαν να μετατραπεί η βιολογία σε πειραματική επιστήμη. Ήταν νικητής του Βραβείου Νόμπελ Ιατρικής το 1933.
Ernst Mayr
(1904-2005) Γνωστός ως ο Δαρβίνου του εικοστού αιώνα, αυτός ο γερμανός επιστήμονας προσπάθησε να λύσει το πρόβλημα των ειδών που έθεσε ο Δαρβίνος με τη δημοσίευση Συστηματική και προέλευση των ειδών. Ο Mayr προσπάθησε να αφθονήσει στις ιδέες του για την εξελικτική βιολογία. Το έργο του και οι ανακαλύψεις του ήταν μια μεγάλη επιρροή για τη διατύπωση των μεταγενέστερων θεωριών, όπως η θεωρία της στίξης ισορροπίας.
Έρwin Chargaff
(1905-2002): Αυτός ο Αυστριακός βιολόγος είναι γνωστός κυρίως για την ανακάλυψη δύο κανόνων σχετικών με τη δομή του DNA και το σχηματισμό του με τη μορφή διπλής έλικας. Διαπίστωσε ότι ορισμένες ουσίες εντός της δομής του DNA είναι συγκρίσιμες με άλλες ουσίες. Ανακάλυψε επίσης ότι η σύνθεση του DNA ποικίλλει μεταξύ των ειδών [5].
Ρέιτσελ Κάρσον
(1907-1964) Θαλάσσιος βιολόγος που γεννήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και εργάστηκε για να προειδοποιήσει το κοινό για τον κίνδυνο χρήσης φυτοφαρμάκων. Το έργο του βοήθησε στη δημιουργία του Οργανισμού Προστασίας του Περιβάλλοντος. Δημοσίευσε αρκετούς τόμους σχετικά με τη θαλάσσια ζωή στην αρχή της καριέρας του. Αργότερα αφιερώθηκε για να βοηθήσει στην αλλαγή κυβερνητικών πολιτικών σχετικά με τη χρήση ορισμένων φυτοφαρμάκων.
Ο Γιώργος Μπάαντλ
(1909-1975) Αμερικανός γενετιστής που έδειξε, μέσω σπορίων ακτινοβολίας μούχλας Neurospora crassa και την παρακολούθηση των μεταλλάξεων που προκύπτουν, ώστε οι μεταλλάξεις που επάγονται στα γονίδια να αντιστοιχούν σε μεταβολές σε συγκεκριμένα ένζυμα. Αυτή η ανακάλυψη συνέβαλε στην αποδοχή της υπόθεσης γονιδίου / ενζύμου. Κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής το 1958.
Frances Oldham Kelsey
(1914-) Αμερικανός επιστήμονας, μέλος του FDA (Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων ή Διοίκησης Τροφίμων και Φαρμάκων στις Ηνωμένες Πολιτείες). Το έργο του εμπόδισε την εμπορευματοποίηση της Thalidomide στις Ηνωμένες Πολιτείες, σώζοντας τις ζωές χιλιάδων παιδιών. Οδήγησε το κίνημα που οδήγησε σε αυστηρότερη ρύθμιση της διανομής φαρμάκων.
