Τη βαρύτερη εντός έδρας ήττα των τελευταίων ετών δέχθηκε από τον ΟΦΗ ο Παναιτωλικός, στην παρθενική παρουσία του νέου ιδιοκτήτη της ΠΑΕ, Μάτσιεκ Καμίνσκι, στις κερκίδες σε επίσημο παιχνίδι. Μια ήττα που ανέδειξε με τον σκληρότερο τρόπο τις παθογένειες που έχει το σύνολο του κόουτς Αναστασίου από την αρχή της φετινής σεζόν. Μια ήττα που πραγματικά δε χωνεύεται.
Όσο αχώνευτο κι αν είναι, όμως, το συγκεκριμένο αποτέλεσμα, δεν μπορεί να θεωρηθεί εντελώς απρόσμενο. Ο Παναιτωλικός κινείται σε ρηχά αγωνιστικά νερά από την αρχή της σεζόν.
Με εξαίρεση το εντός έδρας παιχνίδι με τον Άρη κι ένα ημίωρο στη Λαμία, η εικόνα που παρουσιάζει μόνο θελκτική δεν είναι. Η ομάδα δεν πρεσάρει καθόλου τον αντίπαλο, αδυνατεί εμφανώς να κυκλοφορήσει την μπάλα σωστά, δεν «βγάζει» μεσοεπιθετικούς αυτοματισμούς.
Κι όταν βασίζεσαι μονάχα στην μαζική άμυνα, σε «ανάπτυξη» με 50ρες μπαλιές και στον… Άγιο Καρέλη, είναι λογικό κάποια στιγμή να την «πατήσεις».
Ο φετινός Παναιτωλικός, καλώς ή κακώς, έχει «χτιστεί» για να καταστρέφει το ποδόσφαιρο του αντιπάλου. Κι όταν καλείται να δημιουργήσει αυτός, τα βρίσκει «σκούρα». Πολύ «σκούρα». Χαρακτηριστικά παραδείγματα τα εντός έδρας παιχνίδια με τον Λεβαδειακό, τον ΟΦΗ, ακόμα και με τον Ατρόμητο.
Κόντρα στους Περιστεριώτες ο Τίτορμος πήρε μεγάλη νίκη. Ακόμα κι αυτή η νίκη, όμως, και παρά το γεγονός ότι ο αντίπαλος αγωνιζόταν για 75 λεπτά με παίκτη λιγότερο, δεν ήρθε με καλό ποδόσφαιρο. Οι Αγρινιώτες αδυνατούσαν να διασπάσουν την αντίπαλη άμυνα σε κανονική ροή αγώνα, κάνοντας πάμπολλα λάθη στις μεταβιβάσεις τους. Ευτυχώς το κατάφεραν με τις στημένες φάσεις.
Ο Αναστασίου, προς τιμήν του, ανέλαβε την ευθύνη για την τραγική εικόνα και την βαριά ήττα από τον ΟΦΗ. Μια εικόνα που μας γύρισε χρόνια πίσω. Μια εικόνα που δεν παραπέμπει σε ομάδα που προετοιμάστηκε σωστά έναν ολόκληρο μήνα, κατά τη διακοπή του μουντιάλ, ώστε να παρουσιαστεί βελτιωμένη στο δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος. Για όλα αυτά φέρει σημαντική ευθύνη.
Δικαιολογίες υπάρχουν, αλλά δεν είναι εντελώς πειστικές. Σίγουρα το ρόστερ έχει αποδυναμωθεί από τους πολλούς τραυματισμούς και τη φυγή Κορνέλιους. Σίγουρα χρειάζεται μεταγραφική ενίσχυση σε καίριες θέσεις, που έχει καθυστερήσει λόγω των μεταβίβασης της ΠΑΕ. Σίγουρα το ντεφορμάρισμα παικτών με κομβικό ρόλο (όπως οι Νταγκό-Κολοβός) δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο το έργο του Αναστασίου.
Πρέπει να αναφερθεί, όμως, ότι ακόμα και στον πρώτο γύρο, που δεν υπήρχαν απουσίες, ο Παναιτωλικός είχε μετριότατη απόδοση. Για την ακρίβεια, επέλεξε εξ αρχής να αγωνίζεται υπερβολικά παθητικά, σε αντίθεση με πέρσι, που το σύγχρονο επιθετικό αγωνιστικό του στυλ έγινε αντικείμενο θαυμασμού από όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα.
Η επιλογή αυτή, βέβαια, ίσως και να δικαιώνει βαθμολογικά τον Αναστασίου, με τη συγκομιδή να είναι σχετικά καλή και να εξασφαλίζεται, εν πολλοίς, η γρήγορη παραμονή. Το παραπάνω βήμα, όμως, με τέτοιο ποδόσφαιρο δεν πρόκειται να έρθει.
Ο Αρτινός προπονητής αρέσκεται να τονίζει ότι ο Παναιτωλικός δεν είναι… Μπαρτσελόνα, ώστε να παίζει διαρκώς κυριαρχικό ποδόσφαιρο. Οφείλει να συνειδητοποιήσει, όμως, ότι δεν είναι ούτε… Λεβαδειακός ή Κέρκυρα. Υπάρχουν απαιτήσεις από τον κόσμο της ομάδας. Απαιτήσεις που δημιούργησε ο ίδιος ελέω της περσινής χρονιάς, δείχνοντας πως είναι ένας σύγχρονος προπονητής με ικανότητες.
Βασιζόμενος στις προπονητικές του ικανότητες, λοιπόν, οφείλει να βρει λύσεις. Να αναζητήσει τα αίτια της τραγικής εικόνας με τον ΟΦΗ, να εμπνεύσει και να αφυπνίσει τους ποδοσφαιριστές, οι περισσότεροι εκ των οποίων παρουσιάστηκαν το λιγότερο… νωχελικοί κόντρα στους Κρητικούς. Έχουν κι αυτοί σημαντικό μερίδιο ευθύνης.
Ακολουθούν δύσκολα παιχνίδια και η ανασύνταξη είναι επιβεβλημένη. Κόντρα στην ΑΕΚ οι πιθανότητες για θετικό αποτέλεσμα είναι λίγες. Η προσπάθεια πρέπει να γίνει, όπως και να έχει. Με τα Γιάννενα, όμως, η νίκη φαντάζει ως «φάρμακο». Νίκη ηρεμίας, ψυχολογικής ανάτασης και… ξεμπερδέματος από σενάρια υποβιβασμού.
Νικόλας Δρέλλιας
agrinionews.gr
