Μια εντελώς διαφορετική αλλά εξίσου υπαρκτή οπτική της προσφοράς του Φώτη Κωστούλα στον Παναιτωλικό και το Αγρίνιο περιέγραψε με ανάρτησή της στο facebook η περιφερειακή σύμβουλος Ντίνα Κατσαρή.
Ούσα Αγρινιώτισσα και φίλαθλος η ίδια, περιέγραψε το φαινόμενο του “γηπέδου γιορτή” που καθιερώθηκε στον Παναιτωλικό μέσα στην “εποχή Κωστούλα”. Με την παρουσία οικογενειών, παιδιών και γυναικών που βλέπουν ποδόσφαιρο με ασφάλεια και τις θέσεις τους εξασφαλισμένες, μέσα σε ένα ανθρώπινο και πολιτισμένο περιβάλλον.
Ειδική αξία έχει η προσέγγισή της στα χρόνια του Φώτη Κωστούλα από τη γυναικεία σκοπιά και παρουσία στο γήπεδο ως κάτι που πλέον μπορεί να φαντάζει κεκτημένο, μέχρι πρόσφατα όμως κάθε άλλο παρά αυτονόητο ήταν.
Ολόκληρη η ανάρτηση της κ. Κατσαρή που περιγράφει τον ερχομό μιας άλλης κουλτούρας στο γήπεδο μαζί με τον ερχομό του Φώτη Κωστούλα στα ποδοσφαιρικά πράγματα:
«Από μικρή υπήρξα λάτρης του ποδοσφαίρου. Παρακολουθούσα τα ποδοσφαιρικά «πράγματα» σε τοπικό, πανελλήνιο και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Οπαδός του Τίτορμου, αλλά στο γήπεδο του Παναιτωλικού πηγαίναμε μόνο (κορίτσια γαρ) για καμιά σχολική ή πολιτιστική εκδήλωση. Εννοείται κουβέντα για ποδοσφαιρικό αγώνα.
Φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη άρχισα να πηγαίνω συστηματικά γήπεδο, στον Ηρακλή, στον ΠΑΟΚ, στον Άρη και στην Εθνική Ελλάδας, συνοδεία βεβαίως αδελφού και κάμποσων φίλων για λόγους ευνόητους.
Γύρισα στο Αγρίνιο συνέχισα να παρακολουθώ ποδόσφαιρο ανελλιπώς, τον Παναιτωλικό συστηματικά, αλλά με ελάχιστη παρουσία στο γήπεδο και μόνο σε επιλεγμένους αγώνες.
Το 2005 ανέλαβε τον Παναιτωλικό καινούργια διοίκηση η οποία έκανε κάλεσμα στον κόσμο του Παναιτωλικού να γυρίσει στο γήπεδο και να στηρίξει το άνοιγμα σε μια νέα εποχή.
Αγόρασα το πρώτο εισιτήριο διαρκείας στο κλουβί και επιτέλους ΕΙΧΑ ΘΕΣΗ στο γήπεδο του Παναιτωλικού, της ομάδας της καρδιάς μου και της πόλης μου.
Θέση με ασφάλεια, σε ένα πολιτισμένο αθλητικό περιβάλλον, γεμάτο υγεία.
Και την άλλη χρονιά πήρα ΘΕΣΗ στο γήπεδο, διαρκείας δηλαδή και στον ανήλικο γιό μου, μάνα και γιός στο γήπεδο μαζί! Μια νέα κουλτούρα ποδοσφαιρική άρχιζε να κτίζεται στην πόλη μας.
Εισιτήρια γυναικεία, εισιτήρια παιδικά, εισιτήρια για οικογένειες… Τόσο απλά.
Έτσι εντελώς φυσιολογικά οι αγώνες του Παναιτωλικού έγιναν κομμάτι της ζωής μας. Και εμείς κομμάτι μιας ομάδας που έκανε τη διαφορά στον ποδοσφαιρικό χάρτη της χώρας.
Αργότερα ο γιός μου και οι φίλοι του αγόρια- κορίτσια πήραν ΘΕΣΕΙΣ στην απέναντι κερκίδα και σιγά-σιγά γαλουχήθηκε μια γενιά που γνώρισε μια μόνο Μεγάλη ομάδα τον Παναιτωλικό. Και είναι μόνο ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ!
Και εγώ συνέχισα μόνη μου, μέχρι και σήμερα (16 χρόνια τώρα) να πηγαίνω στη ΘΕΣΗ μου , να παρακολουθώ την ομάδα μου, να συζητάω με τους γύρω μου, να χαίρομαι, να λυπάμαι, να μοιράζομαι την αγωνία μου με τον Λαλάκη, τον Σταρακά και να απολαμβάνω ποδόσφαιρο…
Σήμερα όμως δίπλα μου και γύρω μου, πλέον έχουν ΘΕΣΗ και άλλες πολλές γυναίκες και ακόμη πιο πολλά παιδιά και οικογένειες.
Και όλες αυτές οι ΘΕΣΕΙΣ των γυναικών, των παιδιών, των οικογενειών, έχουν ένα ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: Φώτης Κωστούλας.
Πρόεδρε σε ευχαριστούμε για όλα. Θα συνεχίσουμε να κρατάμε τις ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ!»
sinidisi.gr
