Πέμπτη, 21η Νοεμβρίου 2024  8:48 μμ
Τετάρτη, 16 Νοεμβρίου 2022 00:08

«Το παιδί μου ζει μέσα από έξι ανθρώπους»: ο τραγικός θάνατος 13χρονου το 2006 στο Αγρίνιο και το δώρο ζωής σε έξι ανθρώπους

Αν βρίσκετε το άρθρο ενδιαφέρον κοινοποιήστε το

«Θέλω να ζητήσω ένα συγγνώμη μέσα από την καρδιά μου γιατί δεν καταφέραμε να σώσουμε τα παιδιά σας», είπε ο υπεύθυνος της ΜΕΘ Παίδων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών, Ανδρέας Ηλιάδης, σε εκδήλωση που έγινε στη Ναύπακτο με πρωτοβουλία της ΜΕΘ και του Συλλόγου Εθελοντών ΣυνΑνθρωποι προς τιμήν 14 οικογενειών παιδιών δωρητών οργάνων. «Δεκατέσσερα παιδιά είναι παρόντα σε αυτή την αίθουσα».

Eτσι ξεκινάει το δημοσίευμα της εφημερίδας Καθημερινή στα πλαισια του οποίου τρεις οικογένειες μίλησαν  για την απόφαση να υπογράψουν το χαρτί της δωρεάς οργάνων των παιδιών τους, «μια στιγμή λογικής στον απόλυτο παραλογισμό».

Η μία απο τις τρεις ιστορίες αφορά τον αδικοχαμένο Γιάννη Σπάη που έχασε τη ζωή του σε ηλικία 13 ετών απο τροχαίο στην περιοχή του Αγρινίου.  Διηγείται η μητέρα του, Μαρίνα Καλασούντα-Σπάη.

«Το παιδί μου ζει μέσα από έξι ανθρώπους»

Μαρίνα Καλασούντα-Σπάη

Τρίτη 4 Απριλίου 2006, 3.40 το μεσημέρι, Κοκκινοπύλια Αγρινίου. «Μαμά, να πάω βόλτα με το ποδήλατο;» είχε ρωτήσει ο 13χρονος Γιάννης Σπάης τη μητέρα του. «Θα ’ρθει η δασκάλα όπου να ’ναι», του είχε απαντήσει εκείνη. Με τον δίδυμο αδελφό του είχαν ιδιαίτερα αγγλικά. «Δέκα λεπτά μού φτάνουν, μαμά», της αντιγυρίζει – μια φράση που 16 χρόνια μετά αντηχεί ακόμη στο κεφάλι της. «Δέκα λεπτά μού φτάνουν».

«Είμαι ευγνώμων που μου δόθηκε η δύναμη», λέει για την απόφασή της να δωρίσει τα όργανα του γιου της Γιάννη (αριστερά) η Μαρίνα Καλασούντα-Σπάη (στη φωτογραφία με τα άλλα παιδιά της). «Είμαι διαθέσιμη να βοηθήσω όποια μητέρα βρεθεί σε αυτή τη θέση. Δυστυχώς, είμαστε πολλές».

«Κατέβηκε κάτω, ζήτησε από τον δίδυμο αδελφό του να πάει μαζί, αλλά εκείνος δεν ήθελε», θυμάται η κ. Μαρίνα Καλασούντα-Σπάη μιλώντας στην «Κ» μέσω Skype (τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως φροντίστρια υγείας στην Αγγλία). «Τελικά πήρε τον μικρό, 5,5 ετών τότε, και βγήκαν να κάνουν βόλτα με τα ποδήλατα στη γειτονιά, σε ένα στενό, μεταξύ σπιτιών. Λίγη ώρα αργότερα γύρισε ο μικρός χλωμός και μου λέει “μαμά, ο Γιάννης δεν θα γυρίσει σπίτι. Τον πήρανε δύο άνθρωποι”».

Αμέσως έτρεξε ο σύζυγός της στο σημείο και ως πρώην αστυνομικός αμέσως κατάλαβε τι είχε συμβεί, ενώ η ίδια άρχισε να τηλεφωνεί στο νοσοκομείο. «Αργησαν να το σηκώσουν και όταν το σήκωσαν άκουσα να λένε “πείτε μας γρήγορα γιατί περιμένουμε ένα επείγον περιστατικό με παιδί σε ποδήλατο που συγκρούστηκε με αυτοκίνητο”».

«Ξέρω ότι η καρδιά του χτυπάει ακόμη»-5

Η μνήμη της κ. Καλασούντα-Σπάη την προδίδει, οι επόμενες ώρες, οι επόμενες ημέρες είναι μια μεικτή ανάμνηση από φόβο και πόνο. Θυμάται όμως κάποια πράγματα καθαρά. «Θυμάμαι τον άνδρα μου να βγαίνει από το χειρουργείο (σ.σ. το παιδί είχε διακομισθεί στο “Αγλαΐα Κυριακού”), να μου πιάνει το πρόσωπο και να μου λέει “γυναίκα, κουράγιο, το παιδί μας δεν είναι καλά”. “Τι εννοείς, ρε Νίκο;”. “Χτύπησε και τη δική μας πόρτα”». Το χτύπημα στο κεφάλι ήταν σφοδρό, μοιραίο. Ολες οι προσπάθειες των γιατρών έπεσαν στο κενό – ακόμη και η τελευταία, το Σάββατο, να απελευθερώσουν την πίεση στον εγκέφαλο ανοίγοντας το κρανίο.

Ηταν πάλι Τρίτη όταν ο Ανδρέας Ηλιάδης, εντατικός τότε στο Παίδων, κάλεσε το ζευγάρι στο γραφείο του. Στην αρχή ο γιατρός καθόταν αμίλητος. Τότε η κ. Μαρίνα, αιφνιδιάζοντας ακόμη και τον εαυτό της, έπιασε να μιλάει. «“Γιατρέ”, του λέω, “θέλεις κάτι να μου πεις”. Εκείνος βούρκωσε και κούνησε το κεφάλι. “Θέλετε να σας βγάλω από τη δύσκολη θέση; Θέλετε τα όργανα του παιδιού μου, έτσι δεν είναι; Πάρτε τα όλα, αλλά δώστε τα σε παιδιά”, του λέω». Μέχρι σήμερα δεν ξέρει τι την έσπρωξε να βρει εκείνη τη στιγμή το θάρρος που χρειαζόταν να πει τα παραπάνω λόγια. Κανείς δεν τους είχε μιλήσει έως τότε στη ζωή τους για τη δωρεά οργάνων, ελάχιστα γνώριζαν για όλα αυτά. «Ηταν σαν να μη μιλούσα εγώ. Σαν να περίμενα ήδη να ακούσω αυτό που άκουσα. Είμαι όμως ευγνώμων που μου δόθηκε η δύναμη να πω αυτές τις λέξεις», λέει σήμερα.

Το ήπαρ του Γιάννη πήγε σε μια γυναίκα στη Δράμα, ο ένας του νεφρός σε μια γυναίκα στην Καβάλα, ο άλλος νεφρός σε έναν άνδρα στα Χανιά, οι κερατοειδείς του σε δύο λήπτες στην Αθήνα και η καρέξιδιά του σε ένα αγόρι 15 ετών στη Γερμανία. «Θα ήθελα να τους δω, ειδικά αυτόν που έχει τα μάτια και το παιδί που πήρε την καρδιά. Είναι μεγάλη η χαρά που αισθάνομαι γνωρίζοντας ότι η καρδιά του χτυπάει, τα μάτια του βλέπουν, οι πνεύμονες αναπνέουν. Υπάρχει το παιδί μου, ζει μέσα από έξι ανθρώπους. Είναι πολύ μεγάλη ευκαιρία να μπορείς να κάνεις αυτό το δώρο ζωής. Γι’ αυτό είμαι διαθέσιμη να βοηθήσω όπως μπορώ όποια μητέρα βρεθεί σε αυτή τη θέση. Δυστυχώς είμαστε πολλές. Εχει καταπιεί πάρα πολλά νιάτα το χώμα».

Αναλυτικά το δημοσίευμα της Καθημερινής ΕΔΩ 

agrinionews.gr

Διαβάστηκε 864 φορές
Ακολουθείστε το AitoloakarnaniaBest.gr στο Google News
Συντακτική Ομάδα του AitoloakarnaniaBest.gr

Καθημερινή ενημέρωση με οτι καλύτερο συμβαίνει και ότι είναι χρήσιμο για τον κόσμο στην Αιτωλοακαρνανία. Σε πρώτο πλάνο η ανάδειξη του νομού, ως φυσική ομορφιά, πολιτισμικές δράσεις, ιστορικά θέματα, ενδιαφέροντα πρόσωπα και ομάδες και οτι άλλο αξίζει να αναδειχθεί.