Ως στρατηγική ορίζεται το σχέδιο που τίθεται κάθε φορά προκειμένου να επιτευχθεί ένας στόχος ο οποίος συνήθως βρίσκεται σε υψηλή στάθμη δυσκολίας. Σύμφωνα με τους θεωρητικούς η εφαρμογή της είναι ένας συνδυασμός επιστήμης και τέχνης και βασίζεται στην εμπειρία και το ταλέντο. Για τον Νεκτάριο Φαρμάκη ο στρατηγικός σχεδιασμός στην χάραξη πολιτικής είναι φράση κλειδί. Με συνέντευξή του στην ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ο 35χρονος Περιφερειακός Σύμβουλος εξηγεί πως κάτι τόσο κόντρα στην ψυχολογία του Έλληνα, όπως είναι η μεθοδολογία της στρατηγικής, είναι απαραίτητο όπλο στην φαρέτρα του σύγχρονου πολιτικού.
Συνέντευξη στη Ρούλα Φλώρου
Τουλάχιστον δύο φορές κάθε μήνα ο 35χρονος δικηγόρος περνά την γέφυρα για να εκπροσωπήσει την Αιτωλοακαρνανία στο Περιφερειακό Συμβούλιο στην Πάτρα. Αν και, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου της ΝΔ στο νομό, επικράτησε των αντιπάλων του με ποσοστό 49,5% έχει περιοριστεί στην θέση του συμβούλου. Ένας ρόλος που αφήνει λιγοστά περιθώρια συμμετοχής στην λήψη αποφάσεων, επιτρέπει όμως την συλλογή τεχνογνωσίας και άμεσης πληροφόρησης. Έτσι διανύοντας τον 6ο χρόνο συμμετοχής του στο Π.Σ. έχει καταλήξει σε συγκεκριμένες θέσεις και δεν διστάζει να καταθέσει τολμηρές προτάσεις.
«Δυστυχώς από τότε που εγώ ασχολούμαι, τα πράγματα χειροτερεύουν. Η κρίση μας βρήκε απροετοίμαστους. Έχουμε μάθει να μην αγαπάμε την στρατηγική. Είναι κόντρα στην φύση μας, είμαστε αυθόρμητοι και παρορμητικοί και νιώθουμε να εγκλωβιζόμαστε μέσα σε όρια. Όμως δεν γίνεται αλλιώς. Πρέπει να ορίσεις πορεία για να οδηγηθείς κάπου. Αν στον δρόμο βρεθούν εμπόδια θα τα διαχειριστείς. Στην Περιφέρεια είχαμε την νοοτροπία του αυτοδιοικητικού κρατισμού. Έτσι είχαμε μάθει. Κι αυτό δεν άλλαξε κι είναι κάτι που με στενοχωρεί προσωπικά. Αλλά κι από ποιόν να αλλάξει. Μας είχαν μάθει να είμαστε διαχειριστές της κρατικής εξουσίας και επαίτες του κρατικού κορβανά. Τώρα που δεν υπάρχουν τα χρήματα έχουμε πρόβλημα υπόστασης, ύπαρξης. Μπορούμε όμως να δώσουμε διαφορετικές κατευθύνσεις. Ν’ αλλάξουμε νοοτροπία. Να συζητήσουμε αν θα θέλαμε να κάνουμε τους Δήμους και την Περιφέρεια επιχειρηματίες. Να μπορέσει να παραχθεί πλούτος από τους ίδιους τους θεσμούς. Έχουμε κάθε δικαίωμα να διαχειριστούμε τους πόρους μας και τους μηχανισμούς μας για να παράξουμε πλούτο, που θα εξυπηρετήσει τους πολίτες του τόπου μας. Είναι εφικτό».
Χρόνια ακούμε ότι η Αιτωλοακαρνανία μπορεί να μετατραπεί σε φιλόξενο και ευνοϊκό περιβάλλον για την επιχειρηματικότητα. Κάτω όμως από ποιες προϋποθέσεις και συνθήκες. Ο Ν. Φαρμάκης πιστεύει ότι ένα βασικό κομμάτι του στρατηγικού σχεδιασμού στην κατεύθυνση της ανάπτυξης είναι το χωροταξικό σχέδιο για το οποίο τελικά δεν υπήρξε διαβούλευση. Με ευθύνη του Περιφερειάρχη όπως ο ίδιος υποστηρίζει.
«Το χωροταξικό ήταν το τελευταίο μεγάλο ζήτημα που χειρίστηκε η Περιφέρεια. Και το χειρίστηκε επιπόλαια. Το θεωρώ σπουδαίο γιατί συνδέεται άρρηκτα και δεσμεύει στενά την αναπτυξιακή προοπτική του τόπου με τον σχεδιασμό και την στρατηγική. Και πάλι λοιπόν εντοπίστηκαν αστοχίες στο σχεδιασμό. Αστοχίες που επισημάνθηκαν τόσο από φορείς όσο και από ιδιώτες. Ωστόσο, δεν ελήφθησαν υπόψη και η μελέτη έφυγε για το Υπουργείο ως είχε. Δυστυχώς. Όταν λοιπόν, εγκρίνεις μια μελέτη χωροταξίας, στην οποία έχεις λάβει υπόψη σου στοιχεία μέχρι το 2011, χωρίς δηλαδή να λαμβάνεις υπόψη το γεγονός ότι η κατάσταση στη χώρα έχει αλλάξει άρδην την τελευταία πενταετία, πόσο πιθανό είναι να καταλήξεις σε σωστά συμπεράσματα; Όταν επίσης κάνεις χωροταξία για τα Δυτικά παράλια του Νομού μας και έχεις τρεις αλληλοσυγκρουόμενες στρατηγικές (ιχθυοκαλλιέργεια, τουρισμό και υδρογονάνθρακες) πόσο πιθανό είναι να ευοδωθεί το πλάνο σου; Μάλλον καθόλου θα πω εγώ. Θα χαρακτήριζα τις κινήσεις αυτές ως πασαλείμματα. Δύο από τα ζητήματα που αποτελούν τον βασικό αναπτυξιακό πυρήνα του Αγρινίου η σύνδεση με την Ιόνια μέσω Αγγελοκάστρου ως τμήμα Διευρωπαϊκού Δικτύου και η ανάγκη χωροθέτησης ΒΙΟΠΑ στο Αγρίνιο και όχι ενεργοποίησης των υφιστάμενων, όπως εσφαλμένα προβλέπεται στην μελέτη. Επ’ αυτού μάλιστα έχει γνωμοδοτήσει εμπεριστατωμένα, τόσο το Επιμελητήριο Αιτ/νίας όσο και το ΤΕΕ. Κι όμως, τίποτα από αυτά δεν ελήφθη υπόψη με τρόπο μάλιστα προσβλητικό για όλους τους Αιτωλοακαρνάνες».
Από το 2011, όταν είχε διαφανεί η ανθρωπιστική κρίση, ο Ν. Φαρμάκης είχε καταθέσει την δική του πρόταση αντίβαρο σε όσα συνέβαιναν στην κοινωνία. Την δημιουργία Τράπεζας χρόνου. Μέσα από αυτή την πρωτοβουλία θα δινόταν η δυνατότητα σε πολίτες να προσφέρουν αφιλοκερδώς τον χρόνο τους και τις υπηρεσίες τους προς όφελος άλλων πολιτών που, λόγω συνθηκών, δεν μπορούσαν να έχουν. Ενδεικτικά θα μπορούσαν να παρασχεθούν υπηρεσίες ιατρού, δικηγόρου, εκπαιδευτικού, ψυχολόγου, οικονομικού συμβούλου και τεχνίτη. Η πρόταση έπεσε στο κενό. Ελπίζει να μην έχουν την ίδια τύχη οι προτάσεις του για τα αντισταθμιστικά οφέλη.
«Θα πρέπει να ανοίξει η συζήτηση δημιουργίας ενός ρυθμιστικού πλαισίου για τον καθορισμό αντισταθμιστικών οφελών προς τις τοπικές κοινωνίες. Διότι, καλώς μεν γίνονται επενδύσεις που εκμεταλλεύονται τα προτερήματα του φυσικού μας περιβάλλοντος ή κάνουν χρήση δημόσιων εκτάσεων προς τούτο, αλλά σύμφωνα με την διεθνή πρακτική θα πρέπει τμήμα της παραγόμενης υπεραξίας να επιστρέψει στην κοινωνία. Παραδείγματα πολλά όπως τα υδροηλεκτρικά φράγματα ΔΕΗ, ΤΕΡΝΑ κ.λπ., αιολικά πάρκα ιδιωτών κ.λ.π. Η αναγκαστική εισροή αποβλήτων από άλλους νομούς μας υποβαθμίζει ακόμη περισσότερο, περιβαλλοντικά αλλά και πολιτικά. Ωστόσο μπορούμε να αμυνθούμε και να μετατρέψουμε το πρόβλημα σε παράθυρο ευκαιρίας, στο πλαίσιο μέτρων βιώσιμης και περιφερειακής ανάπτυξης. Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί και η δυνατότητα αναζήτησης πόρων μέσω αποζημίωσης χρήσης για τους κοινόχρηστους χώρους που καταλαμβάνονται από δίκτυα τηλεπικοινωνιών ή ενέργειας και για τα οποία ουδείς κινείται σε αυτή την κατεύθυνση. Είναι ένα ενδεχόμενο το οποίο θα μπορούσε να αποφέρει σημαντικά έσοδα στην τοπική αυτοδιοίκηση και έχω την αίσθηση ότι στηρίζεται σε στέρεες νομικές βάσεις».
Ο Νεκτάριος Φαρμάκης ζει και εργάζεται στο Αγρίνιο. Μεγάλωσε στο κέντρο της πόλης και αγαπά να περπατά στους δρόμους της. Με ειλικρίνεια αποκαλύπτει ότι η ενασχόληση με τα κοινά τον βοήθησε να γνωρίσει τον τόπο του πολύ περισσότερο. Θα ήθελε ιδανικά και τα δύο του παιδιά να έχουν τις ίδιες μνήμες με αυτόν «βιώνοντας όμως προοδευτικά βήματα». Πιστεύει στο ανθρώπινο δυναμικό της περιοχής και γι αυτό προχώρησε σε μια πρωτοβουλία για το «σμίξιμό» τους με την διοργάνωση ενός Παναιτωλοακαρνανικού Forum στο Αγρίνιο.
«Πιστεύω στις υπεραξίες που παράγονται μέσα από την δραστηριότητα του ανθρώπινου παράγοντα και τις συνέργειες. Έχουμε την τύχη να έχουμε εκατοντάδες επιτυχημένους συμπατριώτες μας, τους οποίους ενώνει η Αιτωλοακαρνανία. Θα ήταν λοιπόν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να διοργανωθεί ένα fοrum με τη συμμετοχή τέτοιων ανθρώπων από το οποίο θα μπορούσαν να προκύψουν τεράστιες υπεραξίες από άποψη συνεργασιών με τοπικές επιχειρήσεις ή φορείς, από άποψη εισφοράς και ανταλλαγής ιδεών (brainstorming) και από άποψη εξωστρέφειας, την οποία έχουμε ανάγκη. Σε κάθε περίπτωση, μόνο θετική μπορεί να είναι η ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση σε ένα κοινό σκοπό που δεν είναι άλλος από τον ίδιο μας τον τόπο και την εξέλιξή του. Ο τόπος μας εξάλλου είναι πάνω απ’ όλα οι άνθρωποί του. Σ’ αυτό μόνο μπορούμε να ελπίζουμε…».
Στην αρχαία Ελλάδα η ισονομία, η ισοκρατία και η ισηγορία αποτελούσαν το τρίπτυχο που στήριζε την Δημοκρατία. Τότε σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, την οργανωμένη πολιτεία κυβερνούσαν οι νόμοι και όχι οι άνθρωποι. Στην σύγχρονη κοινωνία τελικά μεγαλύτερη σημασία έχουν οι νόμοι ή τα πρόσωπα.
«Ως νομικός οφείλω να πω ότι ο νόμος δεν είναι τίποτα άλλο από την αποτύπωση της κοινωνικής επιταγής. Ναι, η κοινωνία κυβερνιέται με νόμους που όμως τους κάνουν οι άνθρωποι που πρέπει να αφουγκράζονται την κοινωνία. Η πολιτική είναι πρώτα απ’ όλα θέμα προσώπων. Σε μια εποχή που έχουν μετατοπιστεί οι πολιτικές γραμμές και όλοι επιζητούν την αποτελεσματικότητα, όλα έχουν να κάνουν με τα πρόσωπα και τις προσωπικές αρχές, την προσωπική τους ηθική και την ακεραιότητα. Υπάρχει έλλειμμα ικανοτήτων. Απαιτούνται θυσίες που δεν είμαι σίγουρος ότι πολλοί από αυτούς που ασχολούνται σήμερα προτίθενται να κάνουν. Η πολιτική χρειάζεται ακέραιους ανθρώπους».
πηγή: http://agriniovoice.gr
