Βρέθηκε ο τάφος του Σωκράτη κοντά στην Ακρόπολη, τι έγινε όταν η Γη έχασε για ένα λεπτό τη βαρύτητα της, ανακαλύφθηκε το χωριό του Αστερίξ από επιστήμονες βρετανικών πανεπιστημίων.
Είναι μερικά από τα πρωταπριλιάτικα ψέματα που διαβάσαμε κατά καιρούς.
Το ηφαίστειο που εξερράγη στην Αλάσκα μετά από 9.000 χρόνια
Την 1η Απριλίου του 1974 οι κάτοικοι της πόλης Σίτκα στην Αλάσκα αντίκρισαν ένα φοβερό θέαμα.
Το ηφαίστειο Edgecumbe, που για εννιά χιλιάδες έτη παρέμενε ανενεργό, ξεκίνησε να βγάζει καπνούς.
Όλοι ήταν σίγουροι ότι το ηφαίστειο “ξύπνησε”. Ο κόσμος βγήκε τρομαγμένος στους δρόμους ενώ τα τηλέφωνα των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών χτυπούσαν ασταμάτητα.
Όταν οι αρχές συνειδητοποίησαν τι συμβαίνει, έστειλαν πυροσβεστικά ελικόπτερα να ελέγξουν την περιοχή.
Το ηφαίστειο Edgecumbe στην πόλη Σίτκα της Αλάσκα (Πηγή: Wikipedia)
Ένας από τους πιλότους που έφτασε στο σημείο είδε εκατό λάστιχα περιλουσμένα με βενζίνη να έχουν αρπάξει φωτιά. Κατάλαβε αμέσως τι συμβαίνει.
Ειδικά, όταν παρατήρησε ότι στην πλαγιά του ηφαιστείου κάποιος είχε σχηματίσει με μεγάλα γράμματα τη φράση “April Fool”, δηλαδή “Πρωταπριλιά”.
Όπως αποκαλύφθηκε, ο γνωστός τοπικός φαρσέρ Όλιβερ Πόρκυ Μπίκαρ (Oliver Porky Bickar) είχε κάνει πάλι τα μαγικά του. Σύμφωνα με τον Guardian, ο Μπίκαρ προετοίμαζε την πρωταπριλιάτικη φάρσα για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια!
Από την Ανταρκτική στο Σύδνεϋ
1η Απριλίου 1978. Οι κάτοικοι του Σίδνεϋ ξύπνησαν με μία αλλόκοτη είδηση.
Από τις πρώτες πρωινές ώρες, οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί έκαναν λόγο για ένα παγόβουνο “από τα γνήσια παγωμένα νερά της Ανταρκτικής” που έρχεται στο Σίδνεϋ.
Εξηγούσαν πως ένας Αυστραλός εκατομμυριούχος, ο Ντικ Σμιθ, ταξίδεψε στην Ανταρκτική για να φέρει στη χώρα ένα κομμάτι παγόβουνου, προκειμένου να το τεμαχίσει σε παγάκια και να τα πουλήσει για 10 σεντς το ένα.
Αρκετοί από τους πολίτες έσπευσαν στο λιμάνι να αντικρίσουν το ιδιαίτερο αυτό θέαμα και να προλάβουν τα συλλεκτικά παγάκια που, μεταξύ άλλων, “απογείωναν κάθε ρόφημα”.
Όμως όταν το ρυμουλκό μπήκε στο λιμάνι, δεν έσερνε κανένα παγόβουνο, αλλά ένα πλοιάριο καλυμμένο με πυροσβεστικό αφρό, αφρό ξυρίσματος και λευκά σεντόνια.
Οι κάτοικοι “έπεσαν” στην πρωταπριλιάτικη παγίδα του Ντικ Σμιθ και έφυγαν απογοητευμένοι.
Οι σφήκες-δολοφόνοι
1η Απριλίου 1949. Ο ραδιοφωνικός παραγωγός Φιλ Σόουν μετέδωσε από τον σταθμό 1ΖΒ του Όκλαντ στη Νέα Ζηλανδία την εξής είδηση:
“Ένα γιγάντιο σμήνος από δηλητηριώδεις σφήκες κατευθύνεται προς την πόλη. Φορέστε τις κάλτσες σας πάνω από το παντελόνι σας και βάλτε οπωσδήποτε σφηκοπαγίδες με μέλι έξω από τα σπίτια σας!”
Εκατοντάδες τρομαγμένοι ακροατές ακολούθησαν τις οδηγίες του εκφωνητή. Όταν πια ο φόβος είχε ξεπεράσει τα όρια της πλάκας, ο Σόουν αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι πρόκειται για φάρσα.
Έκτοτε, ο διευθυντής ραδιοφωνίας της χώρας στέλνει κάθε χρόνο στις 31 Μαρτίου σχετική υπενθύμιση σε όλους τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς να μεταδίδουν “μόνο την αλήθεια”.
Νέες οδηγίες κυκλοφορίας
1η Απριλίου 1971.
Το κρατικό ραδιόφωνο της Γαλλίας ανακοίνωσε τις νέες οδηγίες κυκλοφορίας που επρόκειτο να εφαρμοστούν από την επόμενη κιόλας ημέρα. Μετά και την ψήφιση σχετικού νομοσχεδίου με τη διαδικασία του κατεπείγοντος.
Σύμφωνα με τον νέο νόμο, όλοι οι ευρωπαίοι οδηγοί υποχρεώνονταν να οδηγούν στην αριστερή πλευρά του δρόμου.
Δηλαδή αντίθετα, προκειμένου οι Βρετανοί πολίτες να αισθανθούν την φιλοξενία της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ), όταν αποφασίσουν να γίνουν μέλη της ένωσης.
Τα τηλέφωνα του σταθμού κόντεψαν να “σπάσουν”. Εκατοντάδες εξαγριωμένοι οδηγοί της χώρας είχαν καλέσει για να δηλώσουν την πλήρη εναντίωσή τους στο νομοσχέδιο.
Τελικά, ο φαρσέρ εκφωνητής αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι πρόκειται για αστείο.
Τα ανύπαρκτα νησιά
1η Απριλίου 1977.
Ο Guardian δημοσίευσε ένα επτασέλιδο αφιέρωμα στο νησιωτικό σύμπλεγμα Σαν Σερίφ (San Serriffe), για τον εορτασμό της δέκατης επετείου της ανεξαρτησίας του νησιού.
Το αφιέρωμα περιλάμβανε διαφημίσεις μεγάλων εταιρειών, φωτογραφίες από το ειδυλλιακό τοπίο της αναπτυσσόμενης περιοχής καθώς και μακροσκελή άρθρα για την ιστορία και τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά του έθνους.
Τα δύο κεντρικά νησιά του συμπλέγματος ήταν το Άνω Κάις (Upper Caisse) και το Κάτω Κάις (Lower Caisse) και η πρωτεύουσα το Μποντόνι (Bodoni). Ο αρχηγός του κράτους ήταν ο Τζένεραλ Πίκα (General Pica).
Χιλιάδες αναγνώστες κάλεσαν στο τηλεφωνικό κέντρο του δημοσιογραφικού οργανισμού, προκειμένου να ζητήσουν περισσότερες πληροφορίες για αυτό το άγνωστο μέρος. Όλοι δήλωναν εντυπωσιασμένοι και έτοιμοι να το επισκεφτούν για τις καλοκαιρινές τους διακοπές.
Το νησιωτικό σύμπλεγμα Σαν Σερίφ (San Serriffe) που εφύηρε ο Guardian για την Πρωταπιλιά του 1977 (Πηγή: Wikipedia)
Λίγοι ήταν αυτοί που κατάλαβαν ότι όλες οι ονομασίες του νησιού ήταν τυπογραφικές ορολογίες, όπως το Μποντόνι (Bodoni) που αντιστοιχεί σε ονομασία συγκεκριμένης γραμματοσειράς.
Μέχρι και σήμερα η πρωταχρονιάτικη φάρσα του Guardian θεωρείται από τις καλύτερες όλων των εποχών. Η ιδέα ανήκε στον ρεπόρτερ Philip Davies, ο οποίος σε συνέντευξή του το 2007 παραδέχτηκε:
“Έβλεπα που οι Financial Times έκαναν συνεχώς αφιερώματα σε μικρές χώρες, που δεν γνώριζα καν την ύπαρξή τους, και σκέφτηκα για την Πρωταπριλιά του 1977 να εφεύρουμε μία!“.
Όταν χάθηκε η βαρύτητα
1η Απριλίου 1976.
Ο Βρετανός αστρονόμος Πάτρικ Μουρ (Patrick Moore) ήταν καλεσμένος στην πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή του BBC.
Με σκοπό να εξηγήσει το πρωτοφανές φαινόμενο, πρόκειται να συμβεί γύρω στις δέκα το πρωί.
Όπως ο ίδιος εξήγησε, “ο Πλούτωνας αναμένεται να περάσει πίσω από τον Δία, για πρώτη φορά στα χρονικά, με αποτέλεσμα να επηρεαστεί η βαρύτητα της Γης”.
Συμπλήρωσε πως οι πολίτες θα μπορέσουν να αισθανθούν αυτή την αλλαγή, η οποία θα γίνει στις 09:47 ακριβώς και θα διαρκέσει μόλις ένα λεπτό.
Από τις 09:48, ο ραδιοφωνικός σταθμός δέχτηκε εκατοντάδες τηλεφωνήματα ακροατών, που δήλωναν εκστασιασμένοι ότι όντως “ένιωσαν τη διαφορά”.
Μια γυναίκα μάλιστα ισχυρίστηκε πως η ίδια και οι φίλοι της που ήτα μαζί, στις 09:47 ακριβώς, άρχισαν να σηκώνονται από τις καρέκλες τους και να περιπλανιούνται αιωρούμενοι στο σαλόνι.
Μετά από λίγη ώρα ο ραδιοσταθμός αποκάλυψε ότι πρόκειται για πρωταπριλιάτικο αστείο.
