Η Ρωσία, η Αριστερά και η Δύση – Oι μύθοι και η νέα κανονικότητα
Κοινό χαρακτηριστικό των ολοκληρωτικών καθεστώτων είναι η παρανοϊκή τους προσπάθεια να αλλάξουν την ανθρωπινή φύση. Να αφαιρέσουν από τον άνθρωπο την εξελικτική ικανότητα απομειώνοντας στο ελάχιστο τη δυνατότητα ορθολογικής αντίληψης και κριτικής σκέψης.
Αυτός είναι και ο λόγος που για τους κομμουνιστές δεν υπάρχουν γεγονότα. Γεγονός είναι μόνο η γραμμή του κόμματος. Όταν τα γεγονότα δεν βολεύουν, εξαφανίζονται και διαγράφονται από τη συλλογική μνήμη. Όταν αυτά δεν γίνεται να εξαφανιστούν, μετονομάζονται και αποκτούν αντίθετη έννοια. Το κρέας βαφτίζεται ψάρι, ο γάιδαρος πετάει σαν πουλί και η τραυματισμένη έγκυος στην μαιευτική κλινική της Μαριούπολης γίνεται ηθοποιός με μακιγιάζ και κοιλιά πρησμένη από τις μπύρες.
Είναι η ίδια «μηχανική» εξάλειψης των διαφορών μεταξύ αλήθειας και ψέματος με την οποία η ελληνική Αριστερά δικαιολογεί το «ηθικό πλεονέκτημα» και η απολυτότητα του όχλου αποκτάει δικαιική θεμελίωση: Η Μενδώνη φωτογραφήθηκε με τον Λιγνάδη; Να παραιτηθεί! Αστυνομικός έσπρωξε μπαχαλάκη; Έξω οι μπάτσοι από τις γειτονιές μας! Το 1,8% των Ουκρανών ψηφοφόρων ψήφισε ακροδεξιά; Οι Ουκρανοί είναι ναζί και όχι οι Έλληνες που έδωσαν στην Χρυσή Αυγή 7% και 21 έδρες! Ελαφροχέρα γριά ξαφρίζει σούπερ μάρκετ; Φταίει το σούπερ μάρκετ που την έπιασε και γι αυτό θα πρέπει να κλείσει! Είσαι πλούσιος καπιταλιστής και «αγοράζεις» τον έρωτα εκδιδόμενης νεαρής σε ακριβό ξενοδοχείο; Είσαι βιαστής! Είσαι πρέσβης σοσιαλιστικής χώρας και βιαστής; Είσαι θύμα καπιταλιστικής προβοκάτσιας!
Έτσι, ως αποδέκτες της παραπάνω αφηγηματικής, πολλοί αφελείς στη χώρα μας αναρωτιούνται για τη στρατηγική ορθότητα του ΝΑΤΟ να επεκταθεί στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας, στις χώρες της Βαλτικής και στην Ουκρανία. Αλήθεια, έχουν ποτέ αναρωτηθεί, ποια θα ήταν η κατάσταση σήμερα αν ο αναθεωρητής Πούτιν εκκινούσε μια εισβολή από τη Ρουμανία, την Κροατία ή ακόμα χειρότερα από τη Βουλγαρία, αν το ΝΑΤΟ δεν είχε φροντίσει να πάει εκεί πρώτο; Χρήσιμο είναι να γνωρίζουν επίσης, ότι μέλος του ΝΑΤΟ μια χώρα γίνεται μόνο μετά από δική της αίτηση και με την προϋπόθεση ότι θα την δεχτούν οι άλλες. Μέλος της συμμαχίας του Πούτιν γίνεται υπό την απειλή των όπλων.
Η σύσσωμη κατακραυγή του πολιτισμένου δυτικού κόσμου στις ενέργειες της Ρωσίας σχετίζεται απόλυτα με την αισθητική και της μεθόδους της. Αισθητική νονών της νύχτας σε σκυλάδικο της βουκολικής επαρχίας και μέθοδοι ξεχασμένες και καταχωνιασμένες για χρόνια από την ανθρωπότητα στα κάτω ράφια της ιστορίας. Επιθέσεις και τσαμπουκάδες με υπονοούμενα, νουθεσίες σε χώρες που μέχρι χθες θεωρούνταν παρίες και απειλές για πυρηνικό ολοκαύτωμα. Όλες με στόχο την ικανοποίηση των κατωτέρων ενστίκτων χρήσιμων ηλίθιων πληθυσμών που πλεονάζουν σε κοινωνίες προβληματικές όπως η ελληνική. Γιατί αν κάτι χρειάζεται επισταμένη ανάλυση, αυτό είναι η συμπόρευση του 20% των Ελλήνων με την αρχέγονη ρώσικη στέπα. Αν όντως δηλαδή η Ελλάδα αποτελεί την πολιτισμική υποπερίπτωση της σλαβικής ορθοδοξίας, όπως υποστηρίζει ο Σάμιουελ Χάντινγκτον, ή απλά είναι το θύμα λανθασμένων πολιτικών που ευνόησαν την καλλιέργεια και ανάπτυξη αντιδυτικών αντιλήψεων.
Οι περισσότεροι πίστεψαν ότι με την κατάρρευση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού η ανθρωπότητα θα έμπαινε σε μια νέα κανονικότητα. Όμως τα πράγματα τελικά δεν εξελίχθηκαν έτσι. Οι χώρες του Βίσεγκραντ ήταν ώριμες για την είσοδο τους στους θεσμούς της Δύσης. Γιατί διέθεταν τον απαραίτητο πολιτισμό που επιτρέπει στους λαούς να προοδεύουν με όρους ατομικότητας. Πολωνία και Ρωσία εγκατέλειψαν τη ζοφερή κομμουνιστική πραγματικότητα ταυτόχρονα. Η Πολωνία σήμερα έχει τετραπλάσιο κατά κεφαλήν ΑΕΠ από τη Ρωσία και πλησιάζει όλο και περισσότερο το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Αντίθετα η Ρωσία παραμένει μια πρωτόγονη κοινωνία ολιγαρχών με αρχέγονα ένστικτα, έντονες θρησκειολογικές αναφορές και λειτουργικές αγκυλώσεις που διατηρεί από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης. Μια κοινωνία που τελικά δεν κατάφερε να εξελιχτεί και επιστρέφει στην «ασφάλεια» ενός νέου Σιδηρού Παραπετάσματος.
Η ιστορική περίοδος που διανύουμε είναι καθοριστική για το μέλλον του δυτικού κόσμου. Ειδικότερα για τη χώρα μας είναι η εποχή του τέλους των μεγάλων μύθων. 201 χρόνια κράτησε ο μύθος του «ξανθού γένους», 569 χρόνια ο μύθος της «Κόκκινης Μηλιάς» και 105 χρόνια το παραμύθι του Σοσιαλισμού και της αταξικής κοινωνίας. Για πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία μας οι μύθοι και τα κατά συνθήκη ψεύδη που δημιουργήσαμε δεν μπορούν να μας βοηθήσουν. Ο καθρέφτης μας κοιτάζει κατάματα και μας καλεί να πάρουμε την τύχη της χώρας στα χέρια μας με όρους πραγματικότητας και λογικής. Αυτό όμως προϋποθέτει την ύπαρξη ενός δημόσιου σχολείου απαλλαγμένου από τις vocal minorities των ιδεοληπτικών εκπαιδευτικών που διδάσκουν στα παιδιά μας τον ανορθολογισμό των ιδεολογικών άκρων, το μίσος για τους θεσμούς της Δύσης, την άρνηση στην αξιολόγηση και την απέχθεια για την αριστεία.
sinidisi.gr
