Άλλη μια δύσκολη αλλά ιδιαίτερη χρονιά. Μια χρονιά που θα μας μείνει χαραγμένη για σκηνικά έντονα αλλά αντιφατικά μεταξύ τους, γεμάτα χαρά, λύπη, πάθος. Ο χαμός του αδερφού μας Γιώργου, η κινητοποίηση για την σωτηρία της ομάδας, η επίτευξη του στόχου της παραμονής στο τέλος. Έπειτα, η γιορτή για τα 40 χρόνια ιστορίας του συνδέσμου, η νέα αρχή της ομάδας η οποία φαίνεται επιτέλους να αφήνει πίσω της τα τελευταία δύο χρόνια και τέλος η επιστροφή μας και πάλι στο γήπεδο, στο σπίτι μας. Πολλά μπορούν να ειπωθούν, ακόμα και αναλύσεις επί αναλύσεων.
Τέτοιες μέρες όμως δεν θέλουμε να κουράσουμε κανέναν. Το μόνο που θέλουμε να πούμε είναι ότι η εικόνα της ομάδας είναι αισθητά βελτιωμένη, ο προπονητής φαίνεται να έχει ένα πλάνο και πως κάποιοι παίκτες έχουν αρχίσει να αποδίδουν αυτό που θέλουμε. Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να συνεχίσουν ΟΛΟΙ έτσι. Να γίνει και πάλι ο ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ μας ΟΜΑΔΑ. Το 2021 στο φινάλε του μας επιφύλασσε και ένα πολύ ευχάριστο νέο, που δεν είναι άλλο από την έκδοση της οικοδομικής άδειας του γηπέδου η οποία ανοίγει το δρόμο για να γίνουν επιτέλους τα έργα.
Το 2022 θέλουμε να φέρει υγεία στους απανταχού συνοπαδούς μας, θέλουμε να ξαναδούμε να αγωνίζονται ο Γιώργος, ο Χόρχε και ο Ιβάν και να τους ευχηθούμε να είναι σιδερένιοι, αλλά θέλουμε και μια άλλη μεταγραφή.
Αυτή του υπολοίπου κόσμου, πέρα από μας, του αγνού και αυθεντικού κόσμου που δικαιολογημένα εδώ και κάποια χρόνια απέχει από το γήπεδο (οπως κάναμε και εμείς άλλωστε). Ο Παναιτωλικός οφείλει να γίνει και πάλι Παναιτωλικός στα πάντα. Η αρχή έγινε με την επιστροφή μας και ήταν ηχηρή. Είναι καιρός όλη η Ελλάδα να θυμηθεί αυτό για το οποίο φημιζόταν ο Τίτορμος και αυτό δεν ήταν τίποτα άλλο πέρα από την έδρα του. Βέβαια τα νέα μέτρα που αποφάσισαν οι "υπεύθυνοι" είναι τουλάχιστον εγκληματικά και εχθρικά αλλά αυτό είναι κάτι που θα ασχοληθούμε ξανά σύντομα.
Καλή χρονιά ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΑΡΑ μας!
