Ο Χρήστος Λεμονιάς γράφει στο blog του στο Joinsports, για τον υγιή ποδοσφαιρικό παράγοντα και ισχυρό άνδρα του Παναιτωλικού Φώτη Κωστούλα, ο οποίος το καλοκαίρι του 2005 που αποφάσισε να αναλάβει τον προεδρικό θώκο του αγαπημένου του «Τίτορμου» και γνωρίζοντας τις δυσκολίες και τα εμπόδια που θα του παρουσιάζονταν, κατάφερε να μετατρέψει τα «καναρίνια» σε ομάδα – κόσμημα που εκπροσωπεί επάξια το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Καλοκαίρι του 2005. Ο άγνωστος στο ευρύ ποδοσφαιρικό κοινό και δη του Αγρινίου Φώτης Κωστούλας και μεγαλωμένος στην πόλη της Αιτωλοακαρνανίας μέχρι τα 20 του, καθώς μετά έφυγε για άλλες πολιτείες και συγκεκριμένα για την Σουηδία, αποφάσισε να κάνει το μεγάλο του όνειρο πραγματικότητα. Να αναλάβει τις τύχες μιας μεγάλης επαρχιακής ομάδας με μπόλικο κόσμο από πίσω της, ωστόσο με μηδέν υποδομές και με τσαλακωμένη… αγωνιστική ταυτότητα.
Το έργο της ανάληψης της προεδρίας σαφέστατα και εμπεριείχε μεγάλο ρίσκο, καθώς ο Φώτης Κωστούλας δεν είχε την ανάλογη εμπειρία από ένα τέτοιο μεγάλο εγχείρημα. Ο Παναιτωλικός βολόδερνε τότε στην Γ΄Εθνική, γήπεδο για να προπονηθεί δεν υπήρχε ούτε για δείγμα, πολλά οικονομικά προβλήματα είχε και ως εκ τούτου, το σκηνικό που είχε διαμορφωθεί δεν ήταν υπέρ του νυν ισχυρού άνδρα της ομάδας.
Παρόλα αυτά δεν φοβήθηκε σε καμία των περιπτώσεων. Ανέλαβε πλήρως τις τύχες του συλλόγου, «καθάρισε» τα πάντα μέσα στην ομάδα, έδιωξε… τους παρατρεχάμενους και θέτοντας ένα πλάνο τετραετίας, έβαλε σαν μεγάλο στόχο την άνοδο της ομάδας στο υψηλότερο σκαλοπάτι του ελληνικού ποδοσφαίρου, τη Super League.Ένας στόχος που εκείνο το καλοκαίρι είχε περάσει στο ντούκου από πολλούς, καθώς αρκετοί και με το δίκιο τους δεν θεωρούσαν ότι η ομάδα θα μπορούσε μέσα σε πέντε με έξι χρόνια να έπαιρνε δύο ανόδους για την μεγάλη κατηγορία.
Το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνει ο Φώτης Κωστούλας, προκειμένου η ομάδα να διεκδικούσε τις συνεχόμενες ανόδους, ήταν να οργανώσει εκ των έσω τον σύλλογο. Να φτιάξει γραφεία, να φτιάξει το γήπεδο, να φτιάξει προπονητικό κέντρο, καθώς και άλλα πράγματα που ήθελαν αρκετό χρόνο και φυσικά χρήμα. Κάθισε κάτω με τους συνεργάτες του και με υπομονή, επιμονή και θέληση, οργάνωσαν την επόμενη ημέρα της ομάδας και για το πώς θα μπορέσει ο Παναιτωλικός να εμφανιστεί ανταγωνιστικός.
Οι κόποι του σιγά, σιγά και χρόνο με τον χρόνο, άρχιζαν να αποδίδουν. Όχι τόσο στο αγωνιστικό κομμάτι, καθώς ο Κωστούλας ξόδεψε αλόγιστα χρήματα για μεταγραφές και μάλιστα βαρβάτες, ωστόσο πολλές από αυτές δεν του βγήκαν και η ομάδα δεν έπαιρνε την πολυπόθητη άνοδο για τις πιο πάνω κατηγορίες.Ωστόσο οι προσπάθειες του απέδωσαν καρπούς στην οργάνωση της ομάδας. Ο Παναιτωλικός από εκεί που το γήπεδο του ήταν όχι απλά κάκιστο, αλλά ούτε για ερασιτεχνικό δεν έκανε, μετατράπηκε σε ένα γήπεδο – στολίδι, ενώ το μεγαλύτερο έργο που έγινε επί ημερών Κωστούλα ήταν η κατασκευή του πανέμορφου αθλητικού κέντρου , του «Emileon». Μια όαση όχι μόνο για την ομάδα, αλλά και για ολόκληρη την πόλη, θέτοντας πλέον την λειτουργία του «Τίτορμου» σε άλλες βάσεις, καθαρά ευρωπαϊκές και σύγχρονες. Ο Κωστούλας στο κομμάτι των γηπέδων πήρε άριστα, βάζοντας τον Παναιτωλικό σε ένα σωστό δρόμο.
Το μόνο που απέμενε ήταν η ομάδα να εκπλήρωνε τον μεγάλο της στόχο. Οι Αγρινιώτες τον Μαϊο του 2009 πήραν την άνοδο στην Β΄Εθνική και έκτοτε δεν κοίταξαν πίσω τους. Άφησαν οριστικά τα αλώνια… της Γ΄εθνικής βάζοντας το πρώτο λιθαράκι. Επόμενος μεγάλος στόχος του Κωστούλα, η άνοδος στην μεγάλη κατηγορία ύστερα από πολλά χρόνια.
Αυτή ήρθε το καλοκαίρι του 2011, δικαιώνοντας τόσο τον ίδιο, όσο και τους ανθρώπους που δίπλα του όλα αυτά τα χρόνια έκαναν υπομονή, έφαγαν… αμέτρητες «σφαλιάρες» και τελικώς οι κόποι είχαν αντίκρισμα. Μπορεί η παραμονή στη Super League να ήταν σύντομη, καθώς ο Παναιτωλικός υποβιβάστηκε το 2012, ωστόσο ένα χρόνο μετά, το 2013 επέστρεψε και πάλι και πλέον τα τρία τελευταία χρόνια έχει ανέβει επίπεδο.
Η περσινή σεζόν με τον Μάκη Χάβο στον πάγκο ήταν εξαιρετική και ήταν αναμφίβολα η καλύτερη στην ιστορία της. Δίχως τυμπανοκρουσίες, με σοβαρή δουλειά και με οικονομική ευρωστία από τον Φώτη Κωστούλα, ο Παναιτωλικός χτύπησε την πόρτα… της Ευρώπης με αξιώσεις.Τη στιγμή που στις περισσότερες ομάδες οι προσφυγές… σκάνε η μια μετά την άλλη από πρώην κι νυν παίκτες τους, στο Αγρίνιο αγνοούν την λέξη αυτή και προχωρούν με αργά και σταθερά βήματα. Ο Φώτης Κωστούλας κρατάει την ομάδα σε ένα πολύ καλό επίπεδο κι φυσικά όσο αντέχει ακόμα, τόσο θα συνεισφέρει στον σύλλογο.
Μέσα σε αυτή την δεκαετία πέρασε πολλά, άκουσε πολλά, αποχώρησε προσωρινά πριν τρία χρόνια, αλλά με καθαρή σκέψη επέστρεψε και πάλι στα κοινά. Μια δεκαετία με πολλά εμπόδια, πολλές δυσκολίες, ωστόσο στάθηκε όρθιος, έκανε τον Παναιτωλικό ΟΜΑΔΑ σε όλα, προσδίδοντας του κύρος, οργάνωση και οικονομική άνεση. Λάθη επί ημερών του έγιναν και μάλιστα πολλά. Αλλά ποιος σας είπε ότι ουδείς αλάθητος;
Ο Φώτης Κωστούλας έδειξε πόσο μεγάλο κομμάτι της ζωής του είναι ο Παναιτωλικός. Η ομάδα της πατρίδας του, που την πήρε από τα χαμηλά στρώματα, την έστρωσε, την οργάνωσε και την έφτασε αυτή την στιγμή να βρίσκεται σε ένα εξαιρετικό επίπεδο. Ο Φώτης Κωστούλας ανέβασε τον Παναιτωλικό πολλά level και κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την μεγάλη του προσφορά τόσο στον σύλλογο, όσο και στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ένας άνθρωπος που δεν έχει μπλεχτεί ποτέ με σκάνδαλα που μαστίζουν το ταλαιπωρημένο άθλημα, ένας άνθρωπος που έχει κρατήσει την ομάδα του μακριά από το σαθρό κύκλωμα του ποδοσφαίρου. Ένας υγιής παράγοντας, που φυσικά τέτοιοι στην Ελλάδα μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Με διαφορετική κουλτούρα και νοοτροπία, ο Κωστούλας έχει προσδώσει μια άλλη νότα στη Super League. Αυτός ο Παναιτωλικός αναμφίβολα είναι «δικός» του. Δικό του δημιούργημα.
πηγή : joinsports.gr
