Τις κοινές δράσεις που πρέπει να αναληφθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τη διατροφική επισήμανση στο μπροστινό μέρος της συσκευασίας , καθώς το θέμα της νέας ΚΑΠ συζητήσαμε στην πρόσφατη συνάντησή μας στη Ρώμη με τον Ιταλό ομόλογό μου κ. Στέφανο Πατουανέλι.
Όσον αφορά το θέμα Nutriscore, επιβεβαιώσαμε ότι είναι κοινή μας θέση η αντίθεσή στην υιοθέτηση όλων των μοντέλων διατροφικής σήμανσης που χαρακτηρίζονται από ελλιπείς, λανθασμένες ή και παραπλανητικές ενδείξεις για τους καταναλωτές και την υγεία τους, καθώς και από ενδείξεις που εισάγουν διακρίσεις για το εμπόριο αγροδιατροφικών προϊόντων.
Επαναλάβαμε την ανάγκη στενότερης συνεργασίας Ιταλίας και Ελλάδας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για την υποστήριξη ενός συστήματος σήμανσης βασισμένου σε αυστηρή επιστημονική αξιολόγηση, το οποίο ενισχύει τις αρχές της Μεσογειακής Διατροφής και προστατεύει εξαιρετικά προϊόντα.
Παρουσίασα στον κ. Patuanelli το έγγραφο που συντάχθηκε από ορισμένες ελληνικές ενώσεις, συμπεριλαμβανομένου του Εμπορικού Επιμελητηρίου, το οποίο καλεί σε αποτελεσματικό συντονισμό και πιο στενή συνεργασία για την προώθηση μελετών και επιστημονικής έρευνας, στο ζήτημα της front-packδιατροφικής τιτλοφόρησης.
Επίσης, εξέφρασα την προθυμία να διερευνήσω εναλλακτικές λύσεις βασισμένες σε επιστημονικά στοιχεία που παρέχουν πιο ακριβείς και ρεαλιστικές πληροφορίες στους καταναλωτές. Από την άποψη αυτή, η πρότασή μου για κοινές συναντήσεις μεταξύ των εθνικών εμπειρογνωμόνων που εμπλέκονται σε αυτό το θέμα, έγινε δεκτή από τον Ιταλό υπουργό Αγροτικής Ανάπυτξης.
Ο κ. Patuanelli, μου επανέλαβε από την πλευρά του ότι «η κυβέρνηση έχει επίγνωση των κινδύνων που μπορεί να θέσει η εισαγωγή του Nutriscore για την αγροδιατροφική παραγωγική αλυσίδα και δεσμεύεται να επιτύχει σε κάθε forum, μια σαφή αναθεώρηση της μεθοδολογίας στην οποία βασίζεται το σύστημα Nutriscore, προς την κατεύθυνση για ένα ολοκληρωμένο και αντικειμενικό σύστημα όπως αυτό που προτείνει η Ιταλία: τη NutrInformBattery».
Συζητήσαμε επίσης το ζήτημα της συνεργασίας της ΕΕ με τρίτες χώρες στον τομέα της αλιείας, επιβεβαιώνοντας τις κοινές τους θέσεις και την ανάγκη αποτελεσματικής προστασίας των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των Ελλήνων και Ιταλών αλιέων, καθώς και τη βιωσιμότητα των ιχθυοαποθεμάτων, σύμφωνα με τις διατάξεις της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής.
Εξέφρασα την ανησυχία μου για συστηματικές πρακτικές παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (IUU) από πλοία υπό τουρκική σημαία στα ελληνικά χωρικά ύδατα, που υπονομεύουν τη βιωσιμότητα των ιχθυοαποθεμάτων και τους συλλογικούς στόχους της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. ΄οπως είπα, το πρόβλημα επιδεινώνεται από το γεγονός ότι τα σκάφη τρίτων χωρών, δεν συμμορφώνονται με τους κανονισμούς και τους περιορισμούς που εφαρμόζονται στα αλιευτικά σκάφη της ΕΕ. Επιπλέον, τέτοιες πρακτικές έρχονται σε αντίθεση με τις αρχές των σχέσεων καλής γειτονίας, θεμελιώδεις για τις σχέσεις της ΕΕ με τρίτες χώρες.
Ο κ.Patuanelli σημείωσε ότι η Ιταλία αντιμετωπίζει επίσης παρόμοια προβλήματα με τρίτες χώρες. Επιβεβαιώσαμε ότι πρόκειται για ευρωπαϊκό πρόβλημα και ζήτημα κοινού ενδιαφέροντος της ΕΕ, που απαιτεί ευρωπαϊκή δράση και συγκεκριμένα μέτρα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με τα άρθρα 25, 26, 27 και 33 του Κανονισμού 1005/2008, προκειμένου να εφαρμοστεί αποτελεσματικά η Κοινή Αλιευτική Πολιτική.
Σχετικά με τη νέα αγροτική πολιτική της ΕΕ, η Ιταλία και η Ελλάδα έχουν δεσμευτεί να καθορίσουν εθνικά στρατηγικά σχέδια, για την υλοποίηση των επιλογών που έγιναν σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ανταλλάξαμεεπίσης πληροφορίες για την κατάσταση εκπόνησης των σχεδίων, καθώς και για τις δυσκολίες και τις ευκαιρίες που αντιμετωπίζουν οι αγροδιατροφικές εταιρείες, ώστε να διασφαλιστεί η μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τον αγροτικό τομέα και να υποστηριχθεί ο ρόλος της προστασίας του οικοσυστήματος που διαδραματίζουν οι αγρότες, οι δασολόγοι και οι κτηνοτρόφοι.
Ο Ιταλός Υπουργός επεσήμανε ότι «η ΚΑΠ, η Νέα Πράσινη Συμφωνία, η επόμενη γενιά της ΕΕ και τα εργαλεία που διαθέτει η ΕΕ, πρέπει να δημιουργήσουν συστημικές δράσεις για την ενσωμάτωση της διατήρησης της βιοποικιλότητας και της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, προς όφελος των επιχειρήσεων και των καταναλωτών».
Από την πλευρά μου αναφέρθηκα συγκεκριμένα στη δέσμευση της Ελλάδας έως το 2030 να ορίσει το 30% των χωρικών υδάτων ως προστατευόμενη περιοχή αλιείας και το 10%, ως μη αλιευτική περιοχή με στόχο την προστασία των ιχθυοαποθεμάτων από τη συστηματική υπεραλίευση.
Τέλος, συμφωνήσαμε να εργαστούμε στενά για την περαιτέρω ενίσχυση των διμερών οικονομικών σχέσεων, θέτοντας τον αγροτικό τομέα στο επίκεντρο της διμερούς συνεργασίας.
