Το παρακάτω ποίημα είναι αφιερωμένο στον δικό μας Κωνσταντίνο, ο οποίος έφυγε τόσο ξαφνικά και άδικα από τη ζωή.

Επίσης για την Κωνσταντίνα, την Καρολάιν, την Ελένη, τη Γαρυφαλλιά, τη Σταυρούλα, τη Μόνικα, τη Δώρα και όλες τις υπόλοιπες γυναίκες που είναι πλέον απούσες αυτό κάθε χαρά και ομορφιά της ζωής.

Ολοι τους είχαν ένα κοινό στοιχείο.

Ανάγκη για αγάπη...

Ελπίζω ο κατάλογος ταυ 2021 να σταματήσει εδώ, φτάνει πια!

ΠΕΣ ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ

Κανένας άνθρωπος δεν μας ανήκει.

Δεν είναι η ευτυχία

δεκανίκι.

Η ζωή είναι δώρο από το Θεό.

Δικαίωμα στην ύπαρξή μου,

έχω μόνο εγώ.

Δεν μπορείς να ισχυρίζεσαι

πώς μ'αγαπάς

μα, με λόγια και πράξεις

συνεχώς να με πονάς.

Πες ένα αντίο,

είναι αρκετό.

Μου αξίζει να ζω

όπως εγώ επιθυμώ.

Δεν είναι λύση ο θάνατος

για κανέναν από τους δυο.

22-9-2021

*πνευματικά δικαιώματα κσταχυρωμένα