Παλιρροιακές δυνάμεις επικρατούν και στον γαλαξία Ν6C598, ο οποίος απέχει 2,9 εκατομμύρια έτη φωτός.
Καί όχι ΜΟΝΟ ΕΚΕΙ, αλλά και σε ολόκληρο το σύμπαν, και κάνουν τα αστέρια του Γαλαξία μας να περιπλανιούνται μέσα σε αυτόν. Ο Γαλαξίας μας, ο οποίος φιλοξενεί το ηλιακό μας σύστημα, περιλαμβάνει εκατοντάδες δισεκατομμύρια αστέρια. Αυτά είναι τοποθετημένα πάνω σε έναν δίσκο και σχηματίζουν ένα είδος μπάλας που ονομάζεται «άλως». Η άλως περιέχει περισσότερα αστρικά σμήνη, αλλά και παλιά μεμονωμένα άστρα, που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από το κέντρο του Γαλαξία μας. Όπως όλοι οι γαλαξίες, έτσι και ο Γαλαξίας μας ήταν και εξακολουθεί να είναι σε κίνηση. Και κάθε φορά που δύο γαλαξίες πλησιάζούν ο ένας τον άλλον, οι βαρυτικές δυνάμεις των μαζών τους δρουν η μία πάνω στην άλλη, εξηγεί η Maria Bergemann από το Ινστιτούτο Αστρονομίας Μaχ Planck στη Χαϊδελβέργη. Ακριβώς όπως η Σελήνη έλκει το νερό των ωκεανών και, με αυτόν τον τρόπο, προκαλεί τις παλίρροιες στη Γη. Οι γαλαξίες προσελκύουν και παραμορφώνούν ο ένας τον άλλον. Ως αποτέλεσμα, ορισμένα αστέρια αλλάζουν τις τροχιές τούς, αποσπώνται από τούς γαλαξίες, ενσωματώνονται σε άλλούς μετακινούνται στα περιθώριά τους.
Για να αποδείξουν αυτή τη Θεωρία, οι ερευνητές της ομάδας της Bergemann εξέτασαν δύο αστρικές δομές στις αντίθετες πλευρές του δίσκου του Γαλαξία: τη δομή του γαλαξία τον Τριγώνου και το Α13 αστρικό συμπύκνωμα. Με τη βοήθεια δύο τηλεσκοπίων, οι επιστήμονες ανέλυσαν τnν ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία των αστρικών σμηνών και κατέληξαν σε συμπεράσματα σχετικά με τη χημική σύνθεση αυτών των δομών. Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι τα δύο συστήματα δεν διαφέρουν μεταξύ τους και ότι σχετίζονται με τους γονικούς πληθυσμούς αστεριών από τον λεπτό εσωτερικό δίσκο του Γαλαξία.
Πρόσφατες μελέτες επιβεβαιώνουν ότι υπάρχει μια ομάδα άστρων που σχηματίστηκε και προέρχεται από τον ίδιο τον Γαλαξία. Σύμφωνα με την Bergemann, αυτά τ' άστρα βγήκαν από τον κεντρικό δίσκο, όταν ένας νάνος γαλαξίας εισέβαλε στον Γαλαξία μας και έφτασε μέσα στον γαλαξιακό δίσκο. Ως αποτέλεσμα, οι αστρικές συσσωρεύσεις έφτασαν στην άκρη του Γαλαξία - ένδειξη παλιρροιακών δυνάμεων στο διάστημα.
