Να σου χαρίσω τα χαλινάρια της ζωής μου που με τα ΜΗ και με τα ΠΡΕΠΕΙ μου εγώ τά 'χω κεντήσει να σου χαρίσω το χώμα της ψυχής μου

που με τις αγωνίες μου εγώ το έχω σπείρει να σου χαρίσω τους ώμους και τις πλάτες μου

εκεί που εγώ δεμάτιασα τους κόπους της ζωής μου!

ΟΧΙ, ΟΧΙ, γλυκιά μου! θα σου χαρίσω κομμάτια από τη θάλασσα για να μπορείς εσύ να ταξιδεύεις θα σου χαρίσω τις κάμαρες του ουρανού

για να μπορείς τον κόσμο ν' αγναντεύεις θα σου χαρίσω το πρόσωπο του φεγγαριού του ήλιου τις αχτίδες!

Θα σου χαρίσω του ορίζοντα τον καμβά τα νοτισμένα σύννεφα, τη μουσική του ανέμου θα σου χαρίσω κ ό ρ η μου την αγκαλιά μου

αυτή πού 'ναι γεμάτη από το β ά λ σ α μ ο της α γ ά π η ς!

Χ ρ ό ν ι α  π ο λ λ ά   Μ α ρ ί α της κ α ρ δ ι ά ς μου

 

Γεωργία Δούνη

lepantoporto.com