Στο ίδιο έργο θεατές οι ελαιοπαραγωγοί.
Τα έλεγε, τα ξανάλεγε και τα φώναζε αυτά η στήλη (δείτε, για παράδειγμα, ΕΔΩ). Και δεν χρειάζεται να είναι κανείς επιστήμονας για να δει και να αντιληφθεί το προφανές και το αυτονόητο.
- Σαφέστατα και θα είχαμε πρόβλημα μεγάλο και δραματική μείωση της παραγωγής, αφού τον κόσμο τον είχαν μαντρωμένο και δεν του επέτρεψαν να πάει όταν έπρεπε στο λιοστάσι να ψεκάσει και να επαναλάβει δυο βδομάδες μετά τον ψεκασμό, να απομακρύνει τα ζιζάνια και τα καρκινώματα απ’ τα δέντρα, να τα λιπάνει, να τα φροντίσει και να τα περιποιηθεί.
Πόσο μάλλον εδώ, στα δικά μας τα μέρη, που τα μισά λιοστάσια ανήκουν σε ανθρώπους που ζουν και εργάζονται σε άλλες περιοχές, κυρίως στην Αθήνα.
Το ότι επέτρεψαν το χειμώνα τη μετακίνηση για τη συγκομιδή, …ήταν σωστό και άγιο, από την πρώτη στιγμή, όμως, είχαμε τονίσει ότι θα χρειαστεί να ξανάρθουν, διότι αν δεν συμβεί αυτό, θα έχουμε πρόβλημα. Μεγάλη μείωση παραγωγής.
Δεν το καταλάβαιναν…και δεν τους αδικούμε. Δεν ξέρουν οι άνθρωποι! Εκείνοι, όμως, που υποτίθεται ότι γνωρίζουν, ότι έχουν εικόνα, ότι το κατέχουν το αντικείμενο, έστω και θεωρητικά μόνο, τι έκαναν τότε; Απάντηση: το κορόιδο.
Ως συνήθως, δηλαδή! Μήπως αυτό δεν κάνουν μια ζωή; Ή μήπως δεν ξέρουν ότι η ακαρπία, σαφώς και συνδέεται με τις καιρικές συνθήκες και τον ανοιξιάτικο παγετό (και ως εκ τούτου θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η ελιά όπως και τα υπόλοιπα δέντρα στις υπόλοιπες περιοχές), δεν είναι όμως πρωτόγνωρο φαινόμενο.
Όταν, ακόμη και στην Αιτωλοακαρνανία των λιμνών και των ποταμών, τα εκατομμύρια ελαιόδεντρα είναι σχεδόν στο σύνολό τους μη αρδευόμενα, …ε, ακαρπία θα έχουμε.
Και τον μεθεπόμενο χρόνο, θα έχουμε ξανά. Παρενιαυτοφορία το λένε. Μη βιάζεστε, όμως, να βγάλετε συμπεράσματα. Θυμηθείτε το 2013, όταν και τότε αποζημιώσεις ζητάγαμε για τη γενική ακαρπία.
- Τότε, λοιπόν, το αρμόδιο υπουργείο, ύστερα από πιέσεις των παραγωγών και σειρά παρεμβάσεων πολλών φορέων, ασφαλώς και της Ένωσης Αγρινίου, προχώρησε σε αναλογιστική μελέτη, προώθησε κάθε σχετική διαδικασία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και εν τέλει διαβίβασε στο υπουργείο Οικονομικών τον φάκελο των κρατικών οικονομικών ενισχύσεων, ύψους 65 εκατ. ευρώ, προκειμένου αυτό, με τη σειρά του, να προχωρήσει τις διαδικασίες προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για την αντιστάθμιση των ζημιών στη γεωργία από θεομηνίες και δυσμενείς καιρικές συνθήκες.
Μάλιστα για το θέμα εκείνο είχε συσταθεί ομάδα εργασίας, η οποία παρέδωσε ολοκληρωμένο πόρισμα. Τα δεδομένα της μελέτης εκείνης ενσωματώθηκαν στις επισημάνσεις ζημιών που είχαν διενεργηθεί από τις υπηρεσίες του ΕΛΓΑ, ώστε να υπολογιστεί η συνολική ενίσχυση για την αντιστάθμιση των ζημιών.
Η εξέλιξη εκείνη, μάλιστα, είχε θεωρηθεί πάρα πολύ σημαντική, αφού στην πραγματικότητα δικαίωνε, υποτίθεται, μια προσπάθεια ετών και καθιέρωνε, επίσης υποτίθεται, τόσο απ’ τις ελληνικές αρχές όσο και απ’ τις ευρωπαϊκές, ένα μοντέλο «οδηγό» για το μέλλον.
Την ιστορία την ξέρετε. Το αποτέλεσμα το ζείτε. Μονίμως στο σημείο μηδέν βρισκόμαστε. Και το αποτέλεσμα σταθερά το γνωστό μας …μηδέν εις το πηλίκον.
Η μόνη διαφορά είναι ότι πλέον υπάρχει κορωνοϊός, άρα και κωρονοενισχύσεις. Και το ταμείο ανάκαμψης, …τρομάρα μας!
