Την Αγρινιώτισσα ηθοποιό Φιόνα Κατοίκου την γνωρίσαμε στα γυρίσματα της ταινίας "Ο Πηλός και η κοπέλα" που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Λουριδάς και γυρίστηκε σε σημεία της πόλης αλλά και την ευρύτερη περιοχή του Αγρινίου. Η ίδια σπουδάζει στην Σχολή Καλών τεχνών, Τμήμα Θεάτρου ΑΠΘ, με κατεύθυνση υποκριτικής και σκηνογραφίας – ενδυματολογίας έχοντας ολοκληρώσει ένα εξάμηνο σπουδών και στο Université Sorbonne Nouvelle - Paris 3. Το 2015 συμμετείχε στο μαθητικό φεστιβάλ θεάτρου Αγρινίου.

με τον επίσης Αγρινιώτη ηθοποιό Σόλωνα Τσούνη σε σκηνή της ταινίας "Ο πηλός και η κοπέλα"

Η συνάντηση και συζήτηση έγινε σε γνωστό κατάστημα εστίασης στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου με την Χρύσα Σπαή.

Τι σημαίνει για σένα η λέξη θέατρο;

Για εμένα το θέατρο είναι μια απεικόνιση της ζωής. Θεωρώ ότι όπως είναι η ζωή είναι και το θέατρο. Όσο ωριμάζει μέσα μου η έννοια του θεάτρου θα αλλάζει και η απαντησή μου. Όπως η ζωή έτσι και το θέατρο δίνει αγανάκτηση, απελπισία, χαρά, λαχτάρα, άγχος και ενθουσιασμό πριν βγεις στη σκηνή. Είναι πολύ περίπλοκο και σίγουρα σου δίνει μεγάλη χαρά στο τέλος το χειροκρότημα του κόσμου. Αυτή είναι και η επιβράβευση όλων των συντελεστών της παράστασης.

Γιατί σπούδασες ηθοποιός και υποκριτική, ήταν ένα παιδικό όνειρο;

Όπως σε κάθε παιδί έρχεται η στιγμή που αναρωτιέται τι επάγγελμα θέλει να ακολουθήσει όταν μεγαλώσει έτσι και εγώ έχοντας από μικρή μια πιο καλλιτεχνική τάση, καθώς από τα παιδικά μου χρόνια ασχολούμουν με το πιάνο, τη ζωγραφική και το θέατρο, αναρωτήθηκα τι φαντάζομαι τον εαυτό μου να κάνει με ευχαρίστηση στο μέλλον. Το θέατρο ήταν η μόνη απάντηση για μένα. Δεν ήταν εύκολη απόφαση γιατί είναι ένας πολύ αβέβαιος χώρος για πολλούς λόγους, αλλά θεωρώ ότι είμαι ένα άτομο που παλεύει πολύ για τα όνειρα του και έχοντας τα κατάλληλα εφόδια και πιστοποιητικά ίσως να τα καταφέρω.

Έχεις παίξει ρόλους σε κάποιες παραστάσεις ερασιτεχνικού χαρακτήρα;

Ναι, καθότι κάθε εξάμηνο ετοιμάζουμε με τους συμφοιτητές μου παραστάσεις στο πλαίσιο του πανεπιστημίου. Στη σχολή μου υπάρχουν διάφορες κατευθύνσεις όπως υποκριτική, σκηνοθεσία, σκηνογραφία-ενδυματολογία, οι οποίες απαιτούν την συνεργασία όλων μας έτσι ώστε να εκπαιδευτεί ο καθένας στο αντικείμενό του. Οπότε έχω παίξει σε αρκετές παραστάσεις και όσο περνάει ο καιρός θα παίζω και σε ακόμα περισσότερες.

Ποιο είδος ρόλου νομίζεις σου ταιριάζει καλύτερα;

Δεν είναι εύκολη η απάντηση σε αυτό. Θα προτιμούσα να προσαρμόζομαι σε ρόλους διάφορων καταστάσεων γιατί σίγουρα ρόλοι που ταυτίζονται με κάποια στοιχεία του εαυτού μου, ίσως μου βγαίνουν πιο εύκολα από κάποιους άλλους που ως Φιόνα δεν με έχω φανταστεί.

Γιατί ένας ηθοποιός πρέπει να ταυτιστεί με τον ήρωα του ρόλου του;

Δεν θεωρώ ότι πρέπει να ταυτιστεί με τον ρόλο του κάποιος ηθοποιός και δεν γίνεται κιόλας να ταυτιστεί. Νομίζω ότι είναι μια ιδεολογία που είναι λίγο λανθασμένη στην υποκριτική τέχνη, γιατί αν το δείτε και πρακτικά δεν είναι δυνατόν ένας ηθοποιός που απεικονίζει έναν χαρακτήρα με κάποιο ψυχικό νόσημα να μπορέσει απολύτως να ταυτιστεί με αυτόν.. Σίγουρα υπάρχουν κοινά σημεία επειδή όλοι είμαστε άνθρωποι και ταυτιζόμαστε σε ένα ποσοστό μεταξύ μας, αλλά απόλυτα δεν μπορεί να ταυτιστεί και ούτε θα έπρεπε. Είναι η υποκριτή, τέχνη της προσαρμοστικότητας για μένα.

Από τους παλιούς ηθοποιούς, ποιους θαυμάζεις στον Κινηματογράφο και το θέατρο;

Από Έλληνες ηθοποιούς θαυμάζω την Μαρία Ναυπλιώτου και για το έργο της ως ηθοποιός, και για τον χαρακτήρα και το ήθος της, καθότι είναι ένας πολύ δραστήριος και δυναμικός άνθρωπος. Από άντρες μου αρέσει πολύ ο Άρης Σερβετάλης γιατί έχει δείξει μια μεγάλη ποικιλία ρόλων που έχει ενσαρκώσει. Από ξένες μου αρέσει πάρα πολύ η Νάταλι Πόρτμαν και η Τζένιφερ Λόρενς και από άνδρες ο Τζάκ Νίκολσον. Από τον παλιό κινηματογράφο η Ελενα Ναθαναήλ.

Θα ήθελες να παίξεις κάποια ταινία εδώ η στο εξωτερικό;

Έχω παίξει στην ταινία «Ο Πηλός και η Κοπέλα» η οποία γυρίστηκε στην ευρύτερη περιοχή του Αγρινίου τον Νοέμβριο του 2020 από τον σκηνοθέτη Γιώργο Λουριδά. Ήταν η πρώτη επαγγελματική εμπειρία στον κινηματογράφο για μένα και η οποία με βοήθησε πολύ ως ηθοποιό. Είδα την διαδικασία δημιουργίας μιας ταινίας πρακτικά κάτι με το οποίο δεν ήμουν εξοικειωμένη γιατί ήμουν συνηθισμένη περισσότερο στο θέατρο παρά στον κινηματογράφο. Χρειάζεται διαφορετική διαχείριση υποκριτικά όταν έχεις τον θεατή στα πέντε μέτρα και όταν με την κάμερα τον έχεις στα 5 εκατοστά. . Επίσης έχω παίξει σε ορισμένες ερασιτεχνικές ταινίες που έγιναν στο πλαίσιο της σχολής κινηματογράφου στην Θεσσαλονίκη.

Πείτε μας για την εμπειρία από την συμμετοχή σας στην ταινία «Ο Πηλός και η κοπέλα» που γυρίστηκε στο Αγρίνιο

Θεωρώ πως η ταινία δημιουργήθηκε την στιγμή που όλοι οι συντελεστές την είχαμε ανάγκη. Εν μέσω κορονοιού έδωσε σε όλους μας την σπίθα δημιουργίας που μας είχε λείψει για αρκετούς μήνες, σε άλλους περισσότερο και σε άλλους λιγότερο. Για μένα η συγκεκριμένη ταινία, όντας και η πρώτη επαγγελματική μου εμπειρία, μένει στο μυαλό μου σαν μια πολύ ευχάριστη διαδικασία στην οποία συνεργάστηκα με πολύ ταλαντούχους ανθρώπους τους οποίους σέβομαι και θαυμάζω. Χαίρομαι ιδιαίτερα επίσης που μέσω της ταινίας αναδεικνύεται και το Αγρίνιο και η ευρύτερη περιοχή καθώς έχει πολύ όμορφα μέρη που πολλοί αγνοούν την ύπαρξή τους. Ευχαριστώ επίσης και τον κύριο Γιώργο Λουριδά που μου εμπιστεύτηκε τον χαρακτήρα της Χριστίνας και μου πρόσφερε αυτή την πολύ όμορφη εμπειρία.

Αυτή την στιγμή ετοιμάζεις κάτι για την σκηνή;

Τώρα το καλοκαίρι όχι αλλά από Σεπτέμβριο σίγουρα κάτι θα προκύψει.

Η θεατρική παιδεία επιβάλλεται να διδάσκεται στα σχολεία όλων των σχολείων;

Για μένα είναι πάρα πολύ σημαντικό το θέατρο να διδάσκεται από πολύ μικρή ηλικία στα παιδιά, από τότε που είναι σε θέση να το αντιληφθούν με κάποιο τρόπο, όπως μέσω του κουκλοθέατρου στους παιδικούς σταθμούς. Το θέατρο είναι απαραίτητο στη ζωή των παιδιών καθώς αποτελεί μια μορφή ψυχοθεραπείας, υπάρχει ένας ολόκληρος κλάδος το εκπαιδευτικό δράμα, το θεατρικό παιγνίδι που βοηθάνε τα παιδιά να ξεκλειδωθούνε, ιδιαίτερα σε μια κοινωνία που μας κλειδώνει και μας δημιουργεί ανασφάλειες. Το θέατρο μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να αποκτήσουν και γνώση πάνω στην ζωή. Το σχολείο είναι υπεύθυνο, να δημιουργεί πολίτες που θα μπορούν να σταθούν στην κοινωνία, όχι μόνο να προσφέρει αστείρευτη γνώση μαθηματικών και φυσικής.

Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας

Είναι μια φράση που με έχει βοηθήσει πάρα πολύ στην ζωή μέχρι τώρα, συμβουλή από τους γονείς μου, «Να στοχεύεις πάρα πολύ ψηλά, να στοχεύεις στο αδύνατο, έτσι ώστε να φτάσεις όσο πιο ψηλά μπορείς». Αυτή η συμβουλή με έχει οδηγήσει σε ωραία μονοπάτια και θα ήθελα να το προτείνω και στους αναγνώστες σας.

Τμήμα Παραγωγής Ειδήσεων και Ενημέρωσης του AitoloakarnaniaBest.gr