«Τίποτα δεν είναι αρκετό, για όποιον το αρκετό είναι λίγο», Επίκουρος
Δύναμη της συνήθειας ή απλά αδυναμία να ρισκάρεις; Για ένα ρίσκο αξίζει φίλε μου η ζωή. Για ένα δυνατό βρόντο της πόρτας. Για ένα ταξίδι που δε θα χει ίχνη παρελθόντος. Αργοπεθαίνουμε στη συνήθεια να σκύβουμε το κεφάλι, να υπακούουμε στη δύναμη της μάζας, στα πιστεύω των πολλών. Και που πήγαν οι στόχοι μας; Που πήγαν τα όνειρα και τα χαμόγελα με τα οποία ξεκινήσαμε;
Όχι, όνειρα δε χαρίζω σε κανέναν! Το χαμόγελο είναι το όπλο για να συνεχίσω στον κόσμο μου. Σε αυτόν τον τρελό και τόσο διαφορετικό κόσμο, στον οποίο υπακούω μόνο στους νόμους της αγάπης. Ναι, ίσως η ελευθερία είναι η λύση. Εξαρτάται όμως πώς ορίζει κανείς την ελευθερία. Για μένα η ελευθερία έχει γεύση από Καμύ…
«Ελεύθερος είναι εκείνος που μπορεί να ζει χωρίς να λέει ψέματα»
Κουβαλάμε όλοι μας το κουτί της Πανδώρας για χρόνια. Κάποια στιγμή ανοίγει και βγαίνουν όλα τα κακά. Τα κακά που είχαμε συσσωρεύσει μέσα του επί έτη. Το θέμα λοιπόν είναι να τολμήσουμε να τα κοιτάξουμε και μετά να τα σκορπίσουμε. Ένα δυνατό φύσημα και όλα θα χαθούν. Θα χαθούν ατέλειωτες αναμνήσεις αλλά θα έχουμε πάντα κρυμμένη μέσα του την ελπίδα… Ανοίξτε λοιπόν το κουτί της καρδιάς σας και αφήστε το να σας οδηγήσει… Πέραν του Καλού και του Κακού!
Pablo Neruda
Αργοπεθαίνει (Muere lentamente)
Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει το βήμα του,
όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει
όποιος έχει την τηλεόραση για μέντωρα του
Αργοπεθαίνει
όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο αντί του άσπρου
και τα διαλυτικά σημεία στο “ι” αντί τη δίνη της συγκίνησης
αυτήν ακριβώς που δίνει την λάμψη στα μάτια,
που μετατρέπει ένα χασμουρητό σε χαμόγελο,
που κάνει την καρδιά να κτυπά στα λάθη και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν «αναποδογυρίζει το τραπέζι» όταν δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν ρισκάρει τη σιγουριά του, για την αβεβαιότητα του να τρέξεις πίσω απο ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του, έστω για μια φορά στη ζωή του, να ξεγλιστρήσει απ” τις πανσοφές συμβουλές.
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει το μεγαλείο μέσα του
Αργοπεθαίνει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν αφήνει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη κακή του τύχη
ή για τη βροχή την ασταμάτητη
Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει την ιδέα του πριν καν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει
ή δεν απαντά όταν τον ρωτάν για όσα ξέρει
Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντα πως για να “σαι ζωντανός
χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη
από το απλό αυτό δεδομένο της αναπνοής.
Μονάχα με μιά φλογερή υπομονή
θα κατακτήσουμε την θαυμάσια ευτυχία.
Τουλάχιστον φίλοι μου, αν είναι να αργοπεθαίνεις, κάντε το σωστά… Να αργοπεθαίνεις από έρωτα!
I’ve been alone with you
Inside my mind
And in my dreams I’ve kissed your lips
A thousand times
Αρθρο της Γιώτας Μπουμπούλη στο http://agriniovoice.gr
