Από τα τηλεοπτικά πλατό και την ελληνική πραγματικότητα, πετυχημένη Chef και επιχειρηματίας στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Η Μαρία Λόη μιλάει αποκλειστικά για την ζωή της στη Νέα Υόρκη, τα επιχειρηματικά της επιτεύγματα, τους διάσημους πελάτες της αλλά και το τίμημα που “πλήρωσε” κυνηγώντας το αμερικάνικο όνειρο.
Πόσα χρόνια είσαι στην Αμερική;
Στην Αμερική είμαι σχεδόν δέκα χρόνια τώρα
Έχεις πετύχει όμως τόσα πολλά πράγματα που όλοι πιστεύουν ότι είσαι περισσότερο
Μερικές φορές και εγώ το πιστεύω ότι είμαι παρά πάνω χρόνια. Αλλά το θέμα είναι πως επειδή εργάζομαι συνεχώς και δεν παίρνω ούτε μια μέρα ρεπό, αυτό από μόνο του είναι σαν να πολλαπλασιάζει το χρόνο. Κάθε φορά που μου λένε “Μόλις σε εννιά χρόνια έχεις καταφέρει όλα αυτά;” Τους λέω όχι σε δεκαοχτώ γιατί εργάζομαι διπλά
Στην Ελλάδα ήσουν μια πολύ αναγνωρίσιμη chef. Πως πήρες την απόφαση να τα αφήσεις όλα πίσω σου και να φύγεις; Ήταν εύκολο;
Για εμένα όλες οι αποφάσεις είναι εύκολες. Ή τις παίρνεις ή τις αφήνεις. Είμαι τέτοιος χαρακτήρας
Είχες νιώσει να τελματώνεις; Ήθελες να “ξεφύγεις” από κάτι;
Καθόλου. Μάλιστα τότε ήμουν στο Mega channel με τον Γρηγόρη Αρναούτογλου και ετοιμαζόμουν να δείξω το προηγούμενο μαγαζί που ήμουν σε έναν φίλο μου που είχε σκοπό να το πάρει. Αλλά με το που το είδα κάτι ένιωσα. Είπα αυτό αρέσει σε εμένα και θα το πάρω εγώ. Δεν είχα κανένα λόγο να κάνω μαγαζί, κανέναν λόγο να έρθω στην Αμερική.
Και να ξοδέψεις και τόσα χρήματα έτσι δεν είναι;
Εγώ τα πράγματα που φτιάχνω δεν τα φτιάχνω με εκατομμύρια. Δε μου αρέσει να χαλάω πολλά. Μου αρέσει να χαλάω μυαλό. Και έχω και τους ανθρώπους μου που με βοηθούν και είμαι μια χαρά
Αντιμετώπισες δυσκολίες, και αν ναι, ποιες ήταν αυτές;
Ήταν τη πρώτη βδομάδα λειτουργίας του εστιατορίου που είχαν γράψει για εμένα οι New York Times και στο μαγαζί γινόταν χαμός από τον κόσμο που περίμενε για να φάει. Ξαφνικά ο άνθρωπος που με προμήθευε τα ψάρια μου είπε πως δεν μπορεί να με εξυπηρετεί άλλο. Τότε κατάλαβα ότι κάποιος είχε φροντίσει για αυτό.
Πιστεύεις ότι ήταν κάποιος ανταγωνιστής σου;
Ναι, γιατί μου το είπε ο ίδιος. Τελικά κατάφερα όχι μόνο να με προμηθεύει ψάρια αλλά να τα παίρνω και με έκπτωση. Όπως και τότε με το Υπουργείο Υγείας που μέσα σε πέντε μέρες ήρθαν να με ελέγξουν δυο φορές χωρίς φυσικά να βρουν τίποτα. Στο τέλος ο άνθρωπος από το Υπουργείο γυρίζει και μου λέει “Τελικά εσείς οι Έλληνες αγαπιόσαστε πoλύ…”
Στην Νέα Υόρκη υπάρχουν χιλιάδες εστιατόρια. Τι το κάνει το δικό σου να είναι τόσο ξεχωριστό;
Η πρώτη ύλη είναι αυτή που σου δίνει το αποτέλεσμα. Όλα μας τα προϊόντα είναι βιολογικά, ο τρόπος που μαγειρεύουμε είναι τελείως διαφορετικός. Δεν τηγανίζουμε. Είναι μεγάλο θέμα το να μην τηγανίζεις και να βγάζεις ένα φαγητό με όλη αυτή την γλύκα που σου δίνει για παράδειγμα το κρεμμύδι. Χρησιμοποιούμαι μόνο ελαιόλαδο το οποίο έχουμε πάρει και βραβείο για το λάδι μας που είναι από την Κρήτη την οποία και λατρεύω. Στην προηγούμενη μου ζωή έπρεπε να ήμουν Κρητηκιά.
Μέσα από τα φαγητά σου και το τρόπο που μαγειρεύεις προσπαθείς να μεταφέρεις την Ελλάδα στο αμερικανικό κοινό;
Προσπαθώ να μεταφέρω την Κρήτη στην Αμερική αλλά και σε όλο το κόσμο. Η Ελλάδα έχει εξαιρετικό φαγητό παντού. Σε όποιο χωριό και αν πας θα φας καταπληκτικά. Το φαγητό δεν είναι μόνο να φας για να χορτάσεις. Το φαγητό είναι να θυμάσαι.
Πολλοί μιλούν για την Ιταλική κουζίνα την Ασιατική. Πιστεύεις ότι η ελληνική κουζίνα έχει αυτό που λέμε “ταβάνι”;
Την ελληνική κουζίνα πρέπει να την επιβάλουμε. Και δε λέω ότι πρέπει να την επιβάλλουμε εμείς σαν Έλληνες επειδή είμαστε εγωιστές. Πρέπει να την επιβάλουμε επειδή είναι μεσογειακή διατροφή και οι βάσεις της είναι από την αρχαία Ελλάδα και είναι μια καθαρά υγιεινή διατροφή. Αν την επιβάλουμε θα αλλάξει ο τρόπος ζωής των ανθρώπων και δεν θα χρειαζόμαστε πλέον τόσες κλίνες νοσοκομείων.
Εδώ και έναν χρόνο περίπου ο πλανήτης πλήττεται από την πανδημία του κορωνοιού. Εσένα πόσο σε έχει επηρεάσει αυτό επιχειρηματικά, σαν Μαρία και τι πιστεύεις ότι θα γίνει στο μέλλον;
Το μέλλον δεν είναι εύκολο. Μη πιστεύετε πως επειδή βγήκε το εμβόλιο τελειώσαμε. Αυτή η πανδημία με έχει επηρεάσει σε ψυχολογικό πιο πολύ επίπεδο. Η στεναχώρια που είχα κάθε φορά που πήγαινα στο νοσοκομείο φαγητό στους γιατρούς και έβλεπα τους ανθρώπους να πεθαίνουν δίπλα μας. Και δεν μπορώ να ακούω όλους αυτούς που ισχυρίζονται ότι ο κορονοιός είναι απάτη γιατί δεν έχουν δει και ζήσει τίποτα από αυτές τις τόσο δυσάρεστες καταστάσεις
Ποια ανάγκη σε ώθησε ώστε να βρεθείς δίπλα σε γιατρούς και νοσοκόμους εν μέσω πανδημίας και να ρισκάρεις ακόμα και την ίδια σου τη ζωή;
Εγώ στην ζωή μου έχω θράσος. Όταν άκουσα πως πρέπει να κλείσουμε, αμέσως σκέφτηκα το τι θα φάνε αυτοί οι άνθρωποι αλλά και οι πελάτες μου. Ξέρεις πολύ καλά πως εδώ οι κουζίνες είναι διακοσμητικές. Είπα στους συνεργάτες μου να το κάνουμε σαν πείραμα. Και πετύχαμε.
Ανάμεσα στους πιστούς σου πελάτες είναι η Lady Gaga, o Τόνι Μπενετ, η Κάθλιν Τέρνερ , ο Ράιαν Σίκρεστ και πολλοί άλλοι ακόμα. Πως είναι απο κοντά αυτοί οι άνθρωποι;
Είναι πάρα πολύ απλοί άνθρωποι. Μπορεί να είναι τρώει στο διπλανό τραπέζι η Lady Gaga και να μην την καταλάβεις ότι είναι αυτή. Και στο λεώ αυτό γιατί έχει συμβεί. Το τετράγωνο στο οποίο είναι το εστιατόριο το λένε ο “δρόμος των δισεκατομμυριούχων” αλλά το εστιατόριο των αστέρων είναι το δικό μας
Έχει συμβεί να έρθει πότε κάποια διασημότητα που να είναι περίεργος και να ζητάει άλλα από αυτά που περίμενε ότι θα βρει στο μαγαζί σου;
Ποτέ. Και για αυτό έρχονται και ξανά έρχονται συνέχεια. Μάλιστα, όταν είναι να πάνε να μείνουν στο Λος Άντζελες για παράδειγμα μας στέλνουν μήνυμα να μην ανησυχούμε και ότι θα λείψουν για κάποιο διάστημα. Για εμάς αυτοί οι άνθρωποι είναι πλέον σαν οικογένεια και μας έχουν φερθεί πολύ καλά
Άρα για εσένα η μεγαλύτερη σου διαφήμιση είναι οι πελάτες σου;
Βέβαια. Μάλιστα κάθε φορά που με ρωτάνε “Ποιος σου κάνει τα social media”; Τους λέω οι πελάτες μου. Όταν ο Τόνυ Μπένετ ανεβάζει στο instagram ή στο Twitter τα φαγητά μου που σε άλλη περίπτωση θα πρέπει να τον πληρώσεις εκατομμύρια για να το κάνει τότε τι να πω
Πέρα απο το εστιατόριο σου έχεις καταφέρει να βάλεις ελληνικά προϊόντα με το όνομά σου σε μια από τις μεγαλύτερες αλυσίδες super market της Αμερικής τα Whole Foods. Αυτό πως προέκυψε;
Κάποια στιγμή ήμουν κριτής σε κάποια βραβεία και ανάμεσα στο κόσμο που γνώρισα ήταν και οι άνθρωποι από τα Whole Foods. Το βράδυ ήρθαν και έφαγαν στο μαγαζί μου και δοκίμασαν μερικά από τα μου προϊόντα μας. Μου λένε “Τι είναι αυτά “; Τους λέω τα δικά μου ζυμαρικά ” Και εμείς γιατί δεν τα έχουμε; Τα θέλουμε”. Τους λέω εντάξει αλλά εγώ δεν πληρώνω ράφι, γιατί για να μπεις εκεί πρέπει να πληρώσεις αλλά και να περάσεις και από εκατό κριτές. Αφού δέχτηκαν αυτά που τους είπα σε δυο μήνες τα είχα όλα έτοιμα.
Όλα σου τα προϊόντα τα φτιάχνεις και τα φέρνεις από την Ελλάδα;
Ναι όλα. Εμείς φτιάξαμε τα κουτιά και όλο το στήσιμο. Και δε σου κρύβω πως είχα και κάποιες αντιδράσεις από κάποιους Έλληνες επειδή έβαλα πάνω στις συσκευασίες την ελληνική σημαία. Έλεγαν ότι καταχράστηκα την ελληνική σημαία.
Παρά την επιτυχία σου δεν σταματάς ποτέ; Δεν ησυχάζεις;
Θα ησυχάσω μόνο όταν θα με πάνε στο τάφο. Όταν θα ακούσεις ότι έχω πάει στο χωριό μου στο Φέρμο θα έχεις καταλάβει. Ζω την κάθε μου μέρα σαν να είναι η τελευταία. Ζω πάρα πολύ έντονα. Και όταν λέω έντονα δεν εννοώ με το να διασκεδάζω σε κάποιο μαγαζί. Εγώ διασκεδάζω με το να κάνω καλό σε κάποιον. Αυτό που θέλω να κάνω στην ζωή μου είναι το να δίνω. Μου λένε “βοηθάς και κάνεις πράγματα για τους άλλους” Και τους λέω ότι δεν τους βοηθάω. Αυτοί με βοηθάνε για να γίνω καλύτερη στην ζωή.
Μου είπες πριν ότι ήσουν κριτής σε κάποια βραβεία. Αν σου γινόταν η πρόταση να είσαι κριτής σε ένα show όπως το Master chef θα το έκανες;
Όχι, Δεν θα το έκανα. Γιατί η μαγειρική δεν είναι το να βγεις νικητής. Η μαγειρική είναι εξέλιξη. Μπορεί ένας διαγωνιζόμενος την ημέρα που τον κρίνεις να μην είναι καλός και μετά από τρεις μήνες να κάνει καταπληκτικά πράγματα. Άρα δεν μπορείς να πεις ότι ο ένας είναι καλύτερος από τον άλλο. Δεν μπορείς να τα βάλεις με ένα παιδί 18 και 20 χρόνων. Φυσικά και υπάρχουν ταλέντα αλλά θέλει εξέλιξη και χρόνο. Στην μαγειρική ο χρόνος μετράει. Και επίσης με το φαγητό μπορείς να “σκοτώσεις” ανθρώπους. Όταν φτιάχνεις φαγητό που έχει τοξίνες, πολύ βούτυρο, κρέμες…. Κάθε φορά που τους βλέπω θέλω να πάρω στο κανάλι και να τους πω “Ρε παιδιά, Μάθετε ποια είναι η ελληνική κουζίνα. Πηγαίνετε στο Πήλιο, στη Θεσσαλονίκη, στην Κρήτη.” Το καλοκαίρι ήμουν στην Νάξο και ήταν η κυρία Ιουλιανή που την λατρεύω και την ώρα που μαγείρευε ένιωθες ότι πέταγες.
Τι είναι για εσένα η Ελλάδα;
Την Ελλάδα την αγαπάω. Δεν την άφησα ποτέ και δεν πρόκειται να την αφήσω.
Είσαι μια πολύ επιτυχημένη Chef και επιχειρηματίας. Έχεις πληρώσει κάποιο τίμημα για όλα αυτά που έχεις καταφέρει; Ίσώς ότι δεν απέκτησες παιδί;
Έχω πάρα πολλά παιδιά (γελάει). Η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελα ποτέ να κάνω οικογένεια με την έννοια όπως την γνωρίζουμε. Πιστεύω ότι είμαι πάρα πολύ καλή “μάνα” γιατί έχω πάρα πολλά “παιδιά ” που φροντίζω. Και τα παιδιά δεν είναι να τα γεννήσεις αλλά να τα μεγαλώσεις. Γιατί ξέρεις πόσοι άνθρωποι γεννάνε παιδιά και είναι στο δρόμο; Ε, εγώ αυτά τα παιδιά δεν θέλω να τα βλέπω στο δρόμο. Αυτό είναι που με πονάει. Αυτό είναι το τίμημα που λες. Το αδύνατο μου σημείο είναι αν δω ένα παιδί ή έναν ηλικιωμένο να κλαίνε. Εκεί μπορεί να λιώσω. Αυτά είναι που με πειράζουν εμένα στην κοινωνία . Ποτέ δεν αισθάνθηκα τίποτα δικό μου. Οι γονείς μου μου έλεγαν “Τίποτα δεν θα έχεις πάνω στη Γη. Αυτό που θα έχεις θα είναι η χαρά σου να βλέπεις τους άλλους να είναι καλά “
ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΕΡΜΙΤΖΑΚΗΣ
Πηγή:hellomagazine.com
