Ωστόσο, το θέμα δεν είναι δικαστικό, αλλά βαθιά πολιτικό.
Την ερχόμενη Τρίτη, 15 Δεκεμβρίου, εκδικάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ύστερα από δυο αναβολές, η αίτηση του ΣΥΜΕΠΟΠ (Σύλλογος Υπέρ των Μεσσηνιακών Ελαιοκομικών Προϊόντων ΠΟΠ) για ακύρωση της απόφασης ένταξης του όρου «Καλαμάτα» ως συνώνυμο της ελιάς ποικιλίας «Καλαμών».
Το θέμα έχει απασχολήσει έντονα τα τελευταία χρόνια και η αλήθεια είναι ότι όλοι πλέον έχουν καταλάβει ότι καμία λύση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την Αιτωλοακαρνανία, κυρίως, και δευτερευόντως, τη Φθιώτιδα και τη Λακωνία.
Όλοι, πλην κάποιους στη Μεσσηνία, που, όπως πολύ σωστά τόνισε ο δήμαρχος Σπάρτης κ. Πέτρος Δούκας στη διαδικτυακή συζήτηση που διοργάνωσε το Επιμελητήριο Λακωνίας, "για να κερδίσουν αυτοί 20 εκατ. ευρώ, θα πρέπει η χώρα μας να χάσει 200!".
Υπενθυμίζουμε ότι η παραγωγή έτοιμου προς κατανάλωση προϊόντος από ελαιόκαρπο της ποικιλίας Κάλαμων/Καλαμάτα σε μια κανονική χρονιά παραγωγής ανέρχεται, κατά μέσο όρο, σε περίπου 60 με 65.000 τον., με σχεδόν 2 - 3.000 τον. να προέρχονται από την περιοχή της Καλαμάτας, ενώ οι υπόλοιπες ποσότητες προέρχονται κυρίως από την Αιτωλοακαρνανία, Λακωνία και Φθιώτιδα.
Οι επιτραπέζιες ελιές της ποικιλίας Κάλαμων/Καλαμάτα, που εξάγονται από 80ετίας, φέρνουν έσοδα στη χώρα μας της τάξης των 200+ εκατ. ευρώ. Με αυξητικές, μάλιστα, τάσεις …που ανασκόπησαν τώρα λόγω της πανδημίας του νέου κορωνοϊού και των προβλημάτων που αυτή δημιούργησε στην παγκόσμια οικονομία, είναι βέβαιο, όμως, ότι θα ανακάμψει τα επόμενα χρόνια.
Για την ιστορία θυμίζουμε ότι το 1996 θεσπίστηκε η Προστατευμένη Ονομασία Προέλευσης ΠΟΠ “Ελιά́ Καλαμάτας”, που αφορά εμπορικό τύπο ο οποίος αναφέρεται σε ελιές της ποικιλίας Κάλαμων/Καλαμάτα που φύονται στην περιοχή του Νομού Μεσσηνίας και ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένο τρόπο παρασκευής (συνταγή).
Όσο επικρατούσαν οι εμμονές του περιορισμού στη συγκεκριμένη περιοχή, οι εξαγωγές περιορίζονταν κι αυτές σε 300 περίπου τόνους ετησίως. Όταν, μετά από αγώνα ετών μπήκε ουσιαστικά η «ελιά Καλαμών» που παράγεται κυρίως στην Αιτωλοακαρνανία στον Εθνικό Κατάλογο, …τότε ήταν που οι εξαγωγές έφτασαν απ’ τους 300 τόνους στις πολλές δεκάδες χιλιάδες τόνους.
Η Ένωση Αγρινίου είχε τη δική της συμβολή σε αυτή την εξέλιξη. Σε συνεργασία με πολλούς φορείς και κυρίως μέσω της Διεπαγγελματικής, δόθηκε σκληρή μάχη. Και εξακολουθεί… Σε όλα τα επίπεδα και στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, με τον πρόεδρο του Συνεταιρισμού, Θωμά Κουτσουπιά, να αναδεικνύει σε όλα τα φόρα τις πραγματικές διαστάσεις του θέματος και να εστιάζει στην ουσία του προβλήματος, που κατά την άποψή μας, δεν είναι δικαστικό, αλλά βαθιά πολιτικό.
- Και είναι αλήθεια αυτό που ο δήμαρχος Σπάρτης σημείωσε στη χθεσινή τηλεδιάσκεψη, ότι δηλαδή «καθιερώθηκε το “Kalamata”, γιατί στην Καλαμάτα υπήρχαν πιο πολλοί μεγαλέμποροι, και φυσικά ο εμπορικός Λιμένας! Δηλαδή κάποιοι στη Μεσσηνία προσπαθούν να οικειοποιηθούν μια ποικιλία που δεν τους «ανήκει»! Αν ισχυριζόταν κάποιος ότι το brand ανήκε μόνο στη Καλαμάτα, τότε δεν θα έπρεπε να ανήκει ούτε καν στην υπόλοιπη Μεσσηνία, παρά μόνο στους παραγωγούς του Δήμου Καλαμάτας!!!».
Τέλος, σημειώνουμε πως τόσο στην Αιτωλοακαρνανία όσο και στη Λακωνία και τη Φθιώτιδα, υπάρχουν εκατοντάδες παραγωγοί, έμποροι και επιχειρηματίες που έχουν επενδύσει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στο προϊόν, προκειμένου ακριβώς να μπορεί να διατεθεί ως “Kalamata Olives”. Μια διεθνώς καταξιωμένη και αναγνωρίσιμη ονομασία, για την καθιέρωση της οποίας εργάστηκαν και οι ίδιοι σκληρά τις προηγούμενες δεκαετίες.
