Το βίντεο για την “απώλεια της μάνας από τις επιπλοκές του ιού” που δημιούργησε ο 15χρονος Αγρινιώτης μαθητής, Κωνσταντίνος Παπαγιάννης, και το μήνυμά του για τα φετινά Χριστούγεννα της καραντίνας
Της Βασιλικής Γραμματικογιάννη
Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ με τεράστιο ενδιαφέρον τη μεγάλη αντίφαση στον δημόσιο διάλογο που διεξάγεται σχετικά με τη σταδιακή επιστροφή στη κανονικότητα. Από τη μία πλευρά οι ημερήσιες ενημερώσεις με τα κρούσματα και τους θανάτους που αυξάνονται δραματικά, τους γιατρούς και τους νοσηλευτές να κάνουν εκκλήσεις για περισσότερα μέτρα αφού το δημόσιο σύστημα υγείας βρίσκεται στα όριά του, και από την άλλη οι ανακοινώσεις της χαλάρωσης των μέτρων εν όψει Χριστουγέννων για να στηριχθεί η αγορά. Προβλέπουμε ότι το τρίτο κύμα που θα προκύψει απ’ αυτή τη χαλάρωση θα είναι ακόμη χειρότερο αλλά δίνουμε προτεραιότητα στις χριστουγεννιάτικες αγορές μας προκειμένου να μην πάθουμε «κατάθλιψη». Και, φυσικά, το μεγάλο στοίχημα των εμβολίων να μονοπωλεί τα δελτία και να καλλιεργεί προσδοκίες χωρίς να υπάρχει καμία εγγύηση για τον χρόνο που θα χρειαστεί για να εμβολιαστεί ολόκληρος ο πληθυσμός και να απαλλαγούμε από την πανδημία. Μπερδεμένα λόγια που θέλουμε να πιστέψουμε για να κρύψουμε την τοξική αδιαφορία μας. Την αδιαφορία μας για τους πιο αδύναμους που θα αρρωστήσουν και θα πεθάνουν.
Μέσα στον κυκεώνα των ειδήσεων, των απόψεων και των εορταστικών ευχών στο facebook, ένα video τράβηξε την προσοχή μου και το απλό και καθαρό μήνυμά του θέλησα να το μοιραστώ εδώ, τώρα, μαζί σας. Δημιουργός είναι ο Κωνσταντίνος Παπαγιάννης, ένας 15χρονος μαθητής από το Αγρίνιο. Ο Κωνσταντίνος φοιτά στο Μουσικό Σχολείο Αγρινίου και «τρελαίνεται για καλλιτεχνικές δημιουργίες». Η απώλεια της μάνας για κάθε άνθρωπο είναι δύσκολα διαχειρίσιμη, πόσο μάλλον για ένα 15χρονο αγόρι. Ο Κωνσταντίνος βάζει τον εαυτό του σε αυτή τη θέση και δημιουργεί. «Έχει να κάνει με την απώλεια της μάνας από τις επιπλοκές του ιού. Είναι συγκλονιστικό για ένα παιδί να κοιτάζει τη μαμά του από το παράθυρο της εντατικής να πεθαίνει μόνη της» θα μου πει στην επικοινωνία που είχαμε.
«Το Αγρίνιο είναι αυτήν την στιγμή στο κόκκινο και πιστεύω πως εάν ο καθένας μας προσέχει, μόνο τότε μπορούμε να το ξεπεράσουμε όλο αυτό» μου λέει ο νεαρός καλλιτέχνης για τη βιασύνη μας να γυρίσουμε στην προηγούμενη κατάσταση παρότι ξέρουμε ότι μπροστά μας έχουμε ένα δύσκολο και ζοφερό χειμώνα.
Το μήνυμα που μας στέλνει ο Κωνσταντίνος για τα φετινά Χριστούγεννα της καραντίνας είναι «ότι η ευτυχία δεν προέρχεται από τα δώρα, τα αντικείμενα, τα πράγματα αλλά από τις ανθρώπινες σχέσεις». Ένα μήνυμα βαθιά κοινωνικό αφού η κατάθλιψη στην κοινωνία μας θριαμβεύει και προ κορωνοϊού. Η συσσωρευμένη οργή, η επιθετικότητα, ο ανταγωνισμός, η φτώχεια της ψυχής και της καρδιάς μας είναι αυτή που μας οδηγεί στην κατάθλιψη και όχι τα κλειστά καταστήματα της καραντίνας. Ας βρούμε τα Χριστούγεννα αυτά το νόημα στη ζωή μας μέσα από μέσα από το πραγματικό ενδιαφέρον μας για τους συνανθρώπους μας. Μέσα από την αλληλεγγύη μας για τους άλλους. Γιατί στον καιρό της πανδημίας «αλληλεγγύη είναι να μην μεταδώσεις τον ιό. Να μην γίνεις η αιτία να αρρωστήσει κανείς» καταλήγει ο Κωνσταντίνος.
Οι στίχοι γραφτήκαν από την καθηγήτρια γαλλικής φιλολογίας, Γεωργία Κοτόπουλου, και η μουσική από τη μαθήτρια Μαίρη Λαυράνου. Τα δύο παιδιά για τη μετά-Covid εποχή εύχονται «να υπάρχουν περισσότερα καλλιτεχνικά σχολεία σε όλη την Ελλάδα. Να δίνεται ο απαραίτητος εξοπλισμός στο κάθε παιδί ξεχωριστά και να υπάρχει πρόσβαση με λεωφορεία αλλά και η σίτιση σε όλα τα σχολεία. Στο δικό μας σχολείο ευτυχώς υπάρχουν όλα αυτά αλλά δεν είναι παντού αυτονόητο και για κάποια παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τις τέχνες είναι απαραίτητο να υπάρχουν τέτοιες σωστές υποδομές» θα πουν ενώ όταν ο ιός θα είναι παρελθόν ο Κωνσταντίνος θα παρουσιάσει δύο θεατρικά για τους έφηβους μετανάστες.
Πηγή: athensvoice.gr
agrinionews.gr
