Παρέμβαση του Γιώργου Λαμπρόπουλου εκ μέρους του Συνδυασμού “Για την Κοινότητα Μεσολογγίου”

Δεν μπορούμε να ποινικοποιήσουμε διαφωνίες που προκύπτουν μεταξύ συνεργατών ούτε και λύσεις συνεργασιών. Η αποπομπή, όμως, ενός ακόμα συνεργάτη του Δημάρχου, κατόχου καίριας θέσης, μας δίνει το έναυσμα να ανοίξουμε δημόσια συζήτηση η οποία αφορά τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ως πολίτες το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Χαρακτηριστικό που χρειάζεται ένας Δήμος για να διεκδικεί με αξιώσεις τη βιωσιμότητα και ανάπτυξη του, είναι ισχυρή τοπική αυτοδιοίκηση Α Βαθμού. Δηλαδή, Δημοτικοί και Τοπικοί σύμβουλοι οι οποίοι συζητάνε, πιθανόν διαφωνούν αλλά στο τέλος της ημέρας εργάζονται ξεκάθαρα για το κοινό συμφέρον του Δήμου, το οποίο προσανατολίζεται στην ικανοποίηση των δημοτικών αναγκών. Μπορούν να αντιληφθούν ότι ο καθένας μόνος, ίσως βαδίσει λίγο γρηγορότερα αλλά είναι πιο πιθανό συλλογικά να φτάσουν πιο μακριά και μαζί με εκείνους, το Σύνολο. Το οποίο είναι και το ζητούμενο.

Βεβαίως υπάρχουν παθογένειες που δυσχεραίνουν τη δημιουργία συνεργασιών ακόμα και μέσα στον ίδιο πολιτικό φορέα. Το φαινόμενο που παρατηρείται δύο μήνες πριν τις εκλογές, να συσπειρώνονται άνθρωποι υπό την ηγεσία ενός ανδρός και πιθανόν άγνωστοι μεταξύ τους μέχρι εκείνη τη στιγμή, μόνο και μόνο για μια εξυπηρέτηση ή μια εκλόγιμη θέση έχει ως αποτέλεσμα την οικοδόμηση σαθρών θεμελίων από την αρχή του εγχειρήματος. Σε πολλές περιπτώσεις, δημότες που δεν είχαν ποτέ φανταστεί ότι θα βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης, ξαφνικά είναι επικεφαλής.

Συχνό φαινόμενο, αιρετοί να αναλαμβάνουν αρμοδιότητες και αμέσως να θεωρούν ότι αποκτούν την απόλυτη γνώση του αντικειμένου και το θέσφατο. Σταματούν να συμβουλεύονται και να αποφασίζουν συλλογικά. Στο Δημόσιο, όμως, το απολυταρχικό μοντέλο διοίκησης έχει ξεπεραστεί. Αντίθετα οι επιτυχημένοι Δήμοι λειτουργούν με ολικές διαδικασίες. Υπάρχει μια διαρκής συνομιλία μεταξύ εργαζομένων, αιρετών, πολιτών και διοικητικών στελεχών. Η συνεργασία όλων των συντελεστών που απαρτίζουν το Δήμο, είναι προαπαιτούμενο για την επίτευξη των αντικειμενικών στόχων του. Όταν δεν συμβαίνει αυτό, συνήθως, οι δημοτικές Αρχές απομακρύνονται από τους πολίτες, σταματούν να αφουγκράζονται την κοινωνία και λειτουργούν ως κλειστές λέσχες.

Οι παθογένειες της πολιτικής παιδείας ξεπερνιούνται με ανοιχτές πόρτες γραφείων και αιθουσών. Διαμέσου συζητήσεων σε στρογγυλά τραπέζια, με διαφωνίες, εποικοδομητικό διάλογο, στρατηγικές επιλογές, μακροπρόθεσμο προγραμματισμό και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων.

Η εκάστοτε Δημοτική Αρχή, της οποίας τη βούληση εκφράζει ο Δήμαρχος, δείχνει επί του πρακτέου με ποιο τρόπο επιλέγει να πορευτεί. Με κλειστά αυτιά και απομάκρυνση απο τη κοινωνία ή με ανοικτά αξιοποιώντας τον ανθρώπινο παράγοντα του Δήμου. Δημιουργώντας θεμέλια για ισχυρή εκπροσώπηση στα χρηματοδοτικά ταμεία και στα κέντρα λήψης των αποφάσεων που τον αφορούν.

agrinionews.gr