γράφει ο Γιώργος Παληογεώργος

Με αφορμή το κατέβασμα του έργου «Ισορροπία του Nash», από το Εθνικό Θέατρο!

«Ο Αισχύλος θα περνούσε πολύ άσχημα, αν ήταν σύγχρονός μας, επειδή είχε την τόλμη στους «Πέρσες» να εστιάσει στον πόνο και στο θρήνο των εχθρών και μάλιστα λίγα χρόνια αφότου αυτοί είχαν κατακάψει τη χώρα του. Πολεμιστές από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας ζούσαν ακόμη, όταν πρωτοανέβηκε η παράσταση. Κι από ότι ξέρουμε δεν απειλήθηκε η σωματική του ακεραιότητα.»

Θα έφτανε, σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο-πολίτη, το παραπάνω απόσπασμα από την ανακοίνωση του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου, σχετικά με απόφαση για το σταμάτημα των παραστάσεων του έργου «Ισορροπία του Nash».

Είναι παγκοσμίως, σε όλες τις δημοκρατικές κοινωνίες, διατυπωμένη και εδραιωμένη η θέση ότι κάθε καλλιτεχνικό δημιούργημα απ’ τη στιγμή που φεύγει απ’ τα χέρια του δημιουργού, μπαίνει στη δημόσια σφαίρα. Κι ακόμα είναι κατακτημένο σε όλες τις δημοκρατικές κοινωνίες να ακούγονται όλες οι απόψεις. Όχι μόνο των αδικούντων αλλά και των αδικημένων.

Φοβήθηκαν λέει, μήπως γίνουν έκτροπα στις εναπομείνασες παραστάσεις. Πόση υποκρισία!!! Κατά την ανακοίνωση του έργου δεν υπήρξε καμία επιφύλαξη, καμία διαμαρτυρία, κατά τη διάρκεια των προβών καμία αντίρρηση, κατά τη διάρκεια των παραστάσεων όχι μόνο δεν κουνήθηκε φύλλο, αλλά το έργο άρεσε! Και αίφνης(;) ανησύχησαν, καθώς έπρεπε, λέει, να θυμηθούμε παλιές αράχνες, λαλούντος του κοκορόμυαλου και φασίζοντος Άδωνι.

Η κυβέρνηση, χέρι-χέρι με τους αντιδραστικούς,  έβαλε έτσι στη δημόσια ζωή μια τεράστια  πινελιά φασιστικής έμπνευσης! Η χώρα έχει κάνει από χρόνια μεταβολή, προς τα πίσω, στην πορεία της, στην πορεία της ίδιας της δημοκρατίας. Ζυγώνουμε σ’ εκείνα τα χρόνια όπου ο Γκάτσος, ο Ρίτσος, ο Ελύτης κι ακόμα ο (δεξιών καταβολών αλλά  με ελεύθερη πένα) Σεφέρης, μαζί με το Μίκη Θεοδωράκη, το Μάνο Χατζιδάκι και τόσους άλλους απαγορεύονταν απ’ τον αλήστου μνήμης Παττακό (που σήμερα με χάρη είναι ελεύθερος, από φυλάκιση λόγω έσχατης προδοσίας).

Κανένας δε από αυτούς που καλλιεργούν το φόβο και σήμερα κλαδεύουν παραστάσεις του Εθνικού, δεν διαμαρτυρήθηκε για τα κείμενα που υμνούν τις πολιτικές αυτών που οδηγούν ανθρώπους στη μετανάστευση, στις αυτοκτονίες, στο βυθό του Αιγαίου με διαδοχικές εκατόμβες, στη γενική καταστροφή της κοινωνίας, του πολιτισμού και της χώρας ολάκερης.

Αλήθεια δεν μας είπαν, σκέπτονται να απαγορεύσουν και τα λαϊκά διαμάντια του Άκη Πάνου; Η μήπως η ζωή εκείνου του νέου Ξανθιώτη δεν είχε την ανάλογη αξία με οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη ζωή! Αλλά είπαμε παραπάνω με ποιόν τρόπο οι κρατούντες αξιολογούν τις ζωές των άλλων!

Εδώ, είναι προφανές, εξυπηρετώντας αλλότριους σκοπούς, ταυτίζουν το έργο, χωρίς καν να το έχουν διαβάσει ή να το έχουν δει στη σκηνή, με μια πράξη που συνέβη πριν 27 χρόνια και για την οποία ο συγγραφέας Ξηρός, σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους είναι στη φυλακή! Οφείλουμε επιπλέον να σημειώσουμε, ότι δεν είναι όλο το κείμενο του Ξηρού αλλά υπάρχει μεγάλο τμήμα από αποσπάσματα από τους  «Δίκαιους» του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα  Άλμπερ Καμύ.  Όμως ας είμαστε καθαροί, κανένας δε νοιάζεται για τη μνήμη του Π. Μπακογιάννη(πλην του άμεσου κύκλου του)! Για τα ποσοστά του Κυριάκου  και της ΝΔ είναι το σημερινό πάπλωμα! Κι οι θλιβεροί χαμαιλέοντες του ΣΥΡΙΖΑ, με επικίνδυνη ελαφρότητα, ακολουθούν στο μεγάλο σκοτεινό κατήφορο, για να αλλάξουν την  ατζέντα της αδυσώπητης Ελληνικής πραγματικότητας!

Μην ξεχνάμε και τα γεγονότα στο θέατρο «Χυτήριο» για την παράσταση «Corpus Christi», στις 11 Οκτώβρη του 2012, με τους χρυσαυγήτες να τρομοκρατούν, «χοροστατούντος» του βουλευτή της χ. α. Παναγιώταρου… Δυστυχώς, μακριά από κάθε σοβαρότητα, στα ίδια παρακρατικά  χνάρια κινείται  και η πολιτεία σήμερα! Εκεί τότε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζαν την παράσταση και σωστά έπρατταν. Φαίνεται όμως κάποιοι ξεχνούν πολύ εύκολα, όπως και πολύ εύκολα υποκρίνονται!

Η φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής συνεχίζεται και διευρύνεται! Τα περιθώρια στενεύουν! Οφείλουν οι πάντες να μιλήσουν! Αλλιώς αύριο η δημοκρατία θα είναι στο μνήμα!