Πολύ συνοπτικά και εντελώς κωδικοποιημένα, παραθέτουμε ορισμένα επίσημα στοιχεία, από επίσημες πηγές της Ε.Ε., όπως η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά και ανεξάρτητα ερευνητικά κέντρα.

Στοιχεία που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης:

Ρύπανση

♦σήμερα 400.000 πρόωροι θάνατοι ετησίως λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

♦σύμφωνα με τη νέα έκδοση «Περιβάλλον και Υγεία» του Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΚΠΑΑ), περισσότεροι από 8.500 θάνατοι θα μπορούσαν να προληφθούν ετησίως στη χώρα μας, εάν μειώνονταν οι συγκεντρώσεις ατμοσφαιρικής ρύπανσης, αλλά και οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.

Ζέστη και ξηρασία

♦90.000 θάνατοι ετησίως λόγω καύσωνα

♦660.000 επιπλέον αιτήσεις ασύλου ετησίως στην ΕΕ σε περίπτωση ανόδου της θερμοκρασίας κατά 5 °C

♦16% των ειδών διατρέχουν κίνδυνο εξαφάνισης σε περίπτωση ανόδου της θερμοκρασίας κατά 4,3 °C

Νερό και πλημμύρες

♦40 % λιγότερο διαθέσιμο νερό στις νότιες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης

♦κάθε χρόνο μισό εκατομμύριο άτομα εκτίθενται σε πλημμύρες ποταμών

♦κάθε χρόνο 2,2 εκατομμύρια άτομα εκτίθενται σε παράκτιες πλημμύρες

Οικονομικές επιπτώσεις

♦190 δισεκατ. ευρώ ετήσιες ζημίες προβλέπονται για αύξηση κατά 3 ℃ στη μέση παγκόσμια θερμοκρασία

♦η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση των τιμών των τροφίμων κατά 20 % το 2050

♦σε παγκόσμιο επίπεδο, ο αριθμός των ατόμων που κινδυνεύουν να εξαναγκαστούν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους λόγω πλημμυρών ποταμών θα μπορούσε να αυξηθεί σε 50 εκατομμύρια ετησίως

♦το οικονομικό κόστος της θνησιμότητας λόγω ζέστης θα μπορούσε να υπερβεί τα 40 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Οι παραπάνω εφιαλτικοί αριθμοί, δεν αφήνουν το παραμικρό περιθώριο εφησυχασμού.

Το παράδοξο είναι ότι, ενώ συνήθως είναι οι κοινωνίες, οι λαοί, οι πολίτες εκείνοι που βγαίνουν μπροστά και διεκδικούν πολιτικές ανατροπής της όποιας ανησυχητικής κατάστασης, στην περίπτωση των κλιματικών αλλαγών και των συνεπειών που αυτές επιφέρουν, είναι τα κράτη που αναλαμβάνουν δράση.

Η ίδια η Ευρώπη με την Πράσινη Συμφωνία και οι εθνικές κυβερνήσεις με τα Σχέδια που έχουν εκπονήσει. Και ακολουθούν οι Περιφέρειες, με τα δικά τους Σχέδια Προσαρμογής, οι Δήμοι και γενικότερα οι Οργανισμοί.

Οι κοινωνίες δείχνουν σε μεγάλο βαθμό να παρακολουθούν αποστασιοποιημένα και σε μεγάλο βαθμό αδιάφορα.

Αν εξαιρέσουμε περιβαλλοντικές οργανώσεις και κάποιους πραγματικά σωστά ενημερωμένους και ευαίσθητους πολίτες, …μην κρυβόμαστε, …ένα τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού, ναι μεν δηλώνουμε την ανησυχία μας, αλλά την ίδια στιγμή κάνουμε ότι περνά απ’ το χέρι μας για να καταστρέψουμε τον πλανήτη και το μέλλον μας, για να καταστρέψουμε την ελπίδα να ζήσουν τα παιδιά μας σε ένα ανθρώπινο και υποφερτό περιβάλλον.

• Παράλληλα, υπάρχουν και εκείνοι που εξακολουθούν να ζουν στη σφαίρα του «όχι σε όλα», εγκλωβισμένοι σε μια φανταστική πραγματικότητα χτισμένη με υλικά συνωμοσιολογίας. Αυτοί δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβουν.

Οι υπόλοιποι είναι το θέμα: Τι κάνουμε; Πότε θα αντιδράσουμε; Ποιες πρωτοβουλίες θα πάρουμε; Τι θα αλλάξουμε στην καθημερινότητά μας;

Έχουμε αντιληφθεί ότι βιώνουμε και με αίμα ακόμη πληρώνουμε μια πανδημία κορωνοϊού κάθε χρόνο μόνο από την ατμοσφαιρική ρύπανση;

Και είναι δυνατόν, όταν υπάρχουν όλα τα δεδομένα και όλα τα επίσημα στοιχεία, να «καμαρώνουμε» τους υποστηρικτές του λιγνίτη;