Την ώρα που το κεντρικό κράτος με τη εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική (και της προηγούμενης και της τωρινής κυβέρνησης) έχει δημιουργήσει στους πολίτες το “σύνδρομο της Στοκχόλμης” και όλοι ζητούν την κρατική παρέμβαση με επιδόματα και ενισχύσεις για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, που δημιουργεί ο κορονοϊός -αφού φυσικά πρώτα το κράτος έχει στερήσει με τις προκαταβολές φόρου κάθε ικμάδα ρευστότητας από τις επιχειρήσεις και τους πολίτες- στο Αγρίνιο ο δήμος δοκιμάζει το άκρον άωτον του παρεμβατισμού κάνοντας υποδείξεις στους πολίτες για το που θα πρέπει να κάνουν τα ψώνια τους…

Πρόκειται για μιας μορφής παρεμβατισμού, που προσομοιάζει με όχι Δυτικού τύπου καθεστώτα. Ο δήμος Αγρινίου σε ρόλο “διαφημιστή” της καμπάνιας του Εμπορικού Συλλόγου έφτασε στο σημείο να κρεμάσει στους τοίχους του δημαρχείου το διαφημιστικό μήνυμα μιας συγκεκριμένης επαγγελματικής κατηγορίας πολιτών. Και φυσικά αυτή η πρακτική δεν στηλιτεύεται από κανέναν, καθώς λίγο πριν το άνοιγμα του υπόλοιπου λιανεμπορίου τη Δευτέρα, είδαμε -πέρα από αυτό του δημάρχου- αντίστοιχα καλέσματα για στήριξη των τοπικών καταστημάτων από ορισμένους επικεφαλής των παρατάξεων της αντιπολίτευσης. Σίγουρα δεν ξαφνιάζουν όλα αυτά, όταν μιλάμε για το δήμο, που πριν τρία χρόνια αρνήθηκε την άδεια ίδρυσης καταστήματος σε σουηδικών συμφερόντων εταιρία ειδών ρουχισμού, υιοθετώντας τις ιδεοληψίες για “τα καλά μαγαζιά της γειτονιάς και τους κακούς επιχειρηματικούς ομίλους”…

To χειρότερο όλων είναι ότι ο δήμος Αγρινίου προβαίνει σε υποδείξεις προς τους πολίτες υιοθετώντας τα επιχειρήματα περί ανακύκλωσης του τζίρου μέσα στην πόλη… Όμως ο δήμος Αγρινίου, ως πολιτικός οργανισμός, ακόμη κι αν δεχθούμε πως όσοι βρίσκονται τώρα στη διοίκησή του ή και στην αντιπολίτευση δεν έχουν την παραμικρή προσωπική ευθύνη για τον οικονομικό μαρασμό και την περιχαράκωση της πόλης, το γεγονός δηλαδή ότι το Αγρίνιο είναι τις τελευταίες δεκαετίες μια πόλη εσωστρεφής χωρίς “ξένο” χρήμα, δεν παύει να είναι από τους βασικούς υπεύθυνους της κατάστασης και έρχεται τώρα “να υψώσει τείχη”, υιοθετώντας την περιχαράκωση και “από μέσα προς τα έξω”…

Ευτυχώς, δηλαδή, ο δήμος Αγρινίου δεν έχει στα χέρια του κάποιο “εργαλείο”, για να σταματήσει το ηλεκτρονικό εμπόριο. Σε διαφορετική περίπτωση, μάλλον δεν θα δίσταζε προκειμένου να ικανοποιήσει τον τοπικό Εμπορικό Σύλλογο. Το επόμενο βήμα στην ιδεοληπτική κατρακύλα του δήμου Αγρινίου, ποιο θα είναι;

Δ.Π.

agrinioculture.gr