Φανταστείτε τι θα συμβεί, αν κάποια στιγμή φτάσουμε να μας λείψουν τα τρόφιμα...

Για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, «απαγόρευση κυκλοφορίας» δεν είναι αυτό που ισχύει στη χώρα. Είναι ίσως «έλεγχος κυκλοφορίας», ενημέρωση για το που θα πάμε και γιατί!

• Όχι ότι είναι λάθος τα μέτρα ή ότι μπορεί κανείς λογικός άνθρωπος ετούτη την ώρα να διαφωνήσει, αλλά, …να ξέρουμε και για τι πράγμα μιλάμε.

Ελεύθεροι είμαστε να πάμε τη βόλτα μας, μόνοι, με το σκύλο ή με έναν ακόμη για παρέα, να πάμε στη δουλειά μας, να πάμε στο σούπερ μάρκετ, στο φαρμακείο, στο χωράφι μας.

Με τους περιορισμούς και τις προϋποθέσεις που έχουν ανακοινωθεί, βέβαια. Και σίγουρα όλο αυτό δεν είναι ευχάριστο, κατανοούμε άπαντες, όμως, ότι είναι αναγκαίο.

Και ελπίζουμε, μόνο, να μη χρειαστεί να πάμε σε «κανονική» απαγόρευση κυκλοφορίας.

Οι αγρότες, ωστόσο, συγκριτικά με άλλα επαγγέλματα, μάλλον είμαστε σε καλύτερη μοίρα. Συνεχίζουμε τη δουλειά μας, σχεδόν όπως και πριν, αναπνέουμε καθαρό αέρα και έχουμε την ελπίδα πως όλο αυτό θα περάσει χωρίς τρομακτικές απώλειες.

• Δεν θέλουμε να υποβαθμίσουμε τις επιπτώσεις στον κλάδο. Αντιθέτως, ενώνουμε κι εμείς τη φωνή μας με όλους εκείνους που ζητάνε απ’ την πολιτεία να δει με ευαισθησία και με σοβαρότητα τα ζητήματα που έχουν ενσκήψει.

Θα πρέπει, λοιπόν, τα συναρμόδια υπουργεία να φροντίσουν όσο ακόμα είναι καιρός για να μη γίνουν οι απώλειες τρομακτικές. Ήδη, τα πρώτα εξόχως ανησυχητικά σημάδια έχουν φανεί, ιδιαίτερα σε ότι έχει να κάνει με τις εξαγωγές προϊόντων και δη σε ευρωπαϊκές χώρες που άσχημα έχουν πληγεί. Αν η κατάσταση συνεχιστεί για λίγο ακόμα, θα καταστραφούν επιχειρήσεις αγροτικές, άρα και οι συνεργαζόμενοι με αυτές παραγωγοί.

• Ωστόσο, δεν σταματήσαμε και δεν θα σταματήσουμε -ελπίζουμε- να παράγουμε.

Έχοντας συζητήσει με φίλους που έκλεισαν τα καταστήματα, τις επιχειρήσεις τους και όλες αυτές τις μέρες κοντεύουν να τρελαθούν, μη έχοντας τι άλλο να κάνουν μέσα στο σπίτι, μαθημένοι κι αυτοί να δουλεύουν σκληρά, …ναι, θεωρούμε πως πράγματι είμαστε, μέσα στην ατυχία μας, από τους τυχερούς όλης αυτής της τόσο δύσκολης περιπέτειας.

Μαθημένοι, άλλωστε, στα δύσκολα, θα το περάσουμε κι αυτό με το κεφάλι ψηλά και με αξιοπρέπεια.

Μέσα σε όλον αυτό τον πανικό, πάντως, η παγκόσμια κοινή γνώμη αρχίζει να συνειδητοποιεί την αξία της πρωτογενούς παραγωγής. Και να αναγνωρίζει τη σημασία του να υπάρχει ο αγρότης, …για να υπάρχουν και τα τρόφιμα.

Υπ’ αυτή την έννοια, έχουμε την αίσθηση ότι για τους παραγωγούς θα πρέπει πράγματι να υπάρξει ειδική μέριμνα. Είναι πολύτιμος ο γιατρός που ηρωικά δίνει τη μάχη στο νοσοκομείο, είναι χρήσιμος όμως και ο αγρότης, που δίνει τη δική του μάχη στο χωράφι, για να υπάρξει επάρκεια στα αγαθά.

Ας μην το ξεχνάμε αυτό και κυρίως ας μην τα ξεχνούν εκείνοι που παίρνουν τις αποφάσεις.