Και η ευκαιρία που μας δίνεται να μάθουμε επιτέλους να συνεργαζόμαστε.
Όλα του κόσμου τα καλά έχει ο ευλογημένος, ο απ’ το Θεό φιλημένος ετούτος τόπος. Έχει, όμως και τη μεγάλη κατάρα, αυτή που πέρασε στο DNA των πολιτών. Σαφέστατα και των αγροτών. Αναφερόμαστε στο γεγονός ότι δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε ούτε για τα απλά και τα αυτονόητα, στο ότι δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε αν έξω είναι μέρα ή νύχτα.
- Απορούμε συχνά γιατί δεν έπιασαν τόπο τα χρήματα που όλα αυτά τα χρόνια έχουν πέσει στον αγροτικό χώρο μέσω των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης και, στην αναζήτηση των αιτιών, αφού λιθοβολήσουμε ο ένας τον άλλον και αφού αποποιηθούμε κάθε δική μας ευθύνη, ξεχνάμε το βασικότερο όλων: ότι σε ένα χωριό με 20 οικογένειες θα βρούμε ίσως και περισσότερα από 20 τρακτέρ.
Γιατί; Διότι δεν είμαστε ικανοί να συνεργαστούμε. Να συμφωνήσουμε τρεις άνθρωποι και να αγοράσουμε ένα τρακτέρ που θα ανήκει σε όλους, αντί να πετάξουμε τα χρήματα σε καταστάσεις στον πυρήνα των οποίων θα βρούμε μόνο τον εγωισμό και την αλαζονεία μας.
Και φυσικά, με εμπεδωμένες νοοτροπίες του τύπου «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα», δουλειά δεν κάνουμε. Το αντίδοτο σε αυτή την «ασθένεια» (χειρότερη και επιβλαβέστερη κι απ’ τον κορονοϊό), είναι οι Συνεταιρισμοί!
Τα συνεργατικά σχήματα της εθελούσιας ένωσης δυνάμεων, αυτά που μπορεί να ξεστράτισαν κάποιες φορές, μπορεί να έκαναν τα δικά τους λάθη και να έχουν τις δικές τους αμαρτίες (υπάρχουν, όμως, οι φωτεινές εξαιρέσεις και τα πραγματικά λαμπρά παραδείγματα), κράτησαν, όμως, Θερμοπύλες, διδάσκοντας τη ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ.
Ήταν, επομένως, πολύ εύστοχη η παρέμβαση του προέδρου της Ένωσης Αγρινίου κ. Θωμά Κουτσουπιά χθες στη Βουλή και στη συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή του νομοσχεδίου για τους Συνεταιρισμούς, αφού, μεταξύ άλλων επισημάνσεων, τόνισε την αξία και τη σημασία του συνεταιρίζεσθαι, εστιάζοντας μάλιστα στους «παραγωγικούς συνεταιρισμούς».
Και ήταν απολύτως σωστό το αίτημα που διατύπωσε για αυτούς τους συνεταιρισμούς: να μπορούν να συγκροτηθούν με πολύ μικρότερο αριθμό μελών. Διότι 20 άνθρωποι ούτε να συνεννοηθούν θα μπορέσουν ούτε την ίδια παραγωγική βάση θα έχουν ώστε να φτιάξουν έναν παραγωγικό συνεταιρισμό, κάτι, όμως, που εύκολα μπορούν να κάνουν 4-5.
- Και το μεγάλο ζητούμενο, το τεράστιο στοίχημα που πρέπει ως κοινωνία και ως κράτος να κερδίσουμε, μέσα απ’ το νέο νομοθετικό πλαίσιο για τους Συνεταιρισμούς, δεν έχει να κάνει ούτε με τις μερίδες και τις ψήφους ούτε με τη μορφή και την οργάνωση. Η ουσία του πράγματος είναι να μάθουμε επιτέλους να συνεργαζόμαστε.
Και αυτό που δεν μπορεί κάποιος μόνος του, να το προσπαθήσουμε όλοι μαζί. Και ΝΑΙ, αν κριθεί αναγκαίο, ακόμη και με τη συνεργασία του «ιδιώτη επενδυτή», που δεν είναι καν απαραίτητο να είναι τόσο «ιδιώτης» όσο αναφέρεται, αφού θα μπορεί κάλλιστα να σχήμα συνεργατικό!