Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, τα καλά νέα είναι πολλά και πολύ καλά!

Ενδεικτικά αναφέρουμε τα Σχέδια Βελτίωσης, το γεγονός ότι επιτέλους η πολιτεία αποφάσισε σοβαρά να ασχοληθεί με μείζονα θέματα όπως τα διαχειριστικά σχέδια βόσκησης ή το τι γίνεται με το ελαιόλαδο, έχουμε παράλληλα τις εξελίξεις με τις Διεπαγγελματικές Οργανώσεις, το νομοσχέδιο για τους Συνεταιρισμούς, που τους δίνει σαφώς μεγαλύτερη ελευθερία να αποφασίσουν και να δράσουν όπως αυτοί ξέρουν, τη μεγάλη προσπάθεια για να «ανοίξουν» νέες αγορές για τα ελληνικά προϊόντα και γενικότερα διαπιστώνουμε πως μια σειρά από θέματα που είχαν αραχνιάσει σε κάποια χρονοντούλαπα, παίρνουν σιγά-σιγά το δρόμο τους.

• Θα εστιάσουμε, όμως, σε αυτό που θεωρούμε πως αφορά άμεσα τους αγρότες, καθώς αποτελούσε επί σειρά ετών τον βασικό τους πονοκέφαλο: τη χρηματοδότηση της δουλειά τους.

Η πρόσφατη υπογραφή της σχετικής συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, της Εθνικής Τράπεζας και της Τράπεζας Πειραιώς με την οποία καλύπτεται ένα σημαντικό χρηματοδοτικό κενό χρόνων και διασφαλίζεται συνολικό ποσό ύψους 560 εκατομμυρίων ευρώ για την προσέλκυση επενδύσεων στον αγροτικό κλάδο, είναι, νομίζουμε η απάντηση στο μόνιμο ερώτημα του που θα βρει ο αγρότης τα λεφτά για επενδύσεις.

Ακόμη και για τα Μέτρα και τις Δράσεις του ΠΑΑ, όσο ικανοποιητική κι αν ήταν η συμμετοχή του ίδιου του προγράμματος, έμενε ένα ποσοστό που ο αγρότης έπρεπε να βρει τον μαγικό τρόπο να καλύψει μόνος του.

• Και κυριολεκτούμε λέγοντας «μόνος του», καθώς, όπως είναι γνωστό, οι κάνουλες των τραπεζών είχαν προ πολλού στερέψει.

Όχι μόνο στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων. Καιρό πριν. Και στην πραγματικότητα, από την περίοδο που η Αγροτική Τράπεζα άρχισε να παραπαίει, για να κλείσει λίγο μετά, χρήματα για τον πρωτογενή τομέα δεν υπήρχαν. Κι αν υπήρχαν, το απαγορευτικό επιτόκιο τα καθιστούσε απλησίαστα!

Οφείλουμε, βέβαια, να υπενθυμίσουμε πως η Αγροτική Τράπεζα ιδρύθηκε, απ’ τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός κοινωφελούς χαρακτήρα. Και σκοπός της ήταν η ενίσχυση της αγροτικής ανάπτυξης. Όχι να κερδίζει λεφτά, αλλά να στηρίζει τον αγρότη και την παραγωγή.  Ιδρύθηκε ως μια Τράπεζα Αγροτικής Πίστης, για να χρηματοδοτεί τα εφόδια, την αγορά γης, τη δημιουργία εγκαταστάσεων, διατηρώντας ρόλο τεχνικό και οργανωτικό, ευρύτερα καθοδηγητικό της αγροτικής παραγωγής.

Στην πορεία έχασε το δρόμο της. Και η πρόσφατη ιστορία είναι λίγο-πολύ γνωστή.

Σήμερα, όμως, υπάρχουν αυτά τα 560 εκατ. ευρώ, έτοιμα να διατεθούν σε νέους αγρότες και σε αγροτικές επιχειρήσεις μέσω της παροχής χαμηλότοκων δανείων, μακράς διάρκειας αποπληρωμής και μειωμένων εγγυήσεων, προκειμένου να επενδύσουν στον εκσυγχρονισμό των εκμεταλλεύσεών τους.

Μεγάλη υπόθεση! Μετά από τόσα χρόνια, έχει ξανά τη δυνατότητα ο αγρότης να οραματιστεί. Να σχεδιάσει, να οργανώσει, να χρηματοδοτηθεί για την υλοποίηση του επενδυτικού του σχεδίου.

Με κανόνες και κριτήρια, ασφαλώς. Να πιάσουν τόπο αυτά τα λεφτά. Να γίνουν πραγματικές επενδύσεις. Να δούμε αληθινή ανάπτυξη στο χώρο…και στη χώρα!