Ανεπτυγμένες επιστήμες, εξελιγμένη τεχνολογία, ταξίδια στο διάστημα, έρευνες γύρω από την δημιουργία του σύμπαντος. Υπάρχουν χιλιάδες λόγοι να υποστηρίξει κανείς ότι η ανθρωπότητα προοδεύει.

Ολα αυτά όμως δεν θα είχαν κανένα νόημα αν δεν ήμασταν εξαιρετικά τυχεροί. Για να συζητάμε σήμερα περί φιλοσοφίας, κβαντομηχανικής, ανθρωπολογίας, μαθηματικών και ούτω καθεξής, έπρεπε να συμβεί μια σειρά από σχεδόν... διαβολικές συμπτώσεις, κατ' αρχήν, για να υπάρξουμε.

Συνήθως τα γεγονότα αφηγούνται με χρονολογική σειρά, από το παλαιότερο προς το νεώτερο. Ωστόσο αυτή τη φορά η διαδικασία θα γίνει με αντίθετη φορά, για να γίνει καλύτερα αντιληπτό το πόσο τυχαία θα πρέπει να θεωρείται η ύπαρξη μας.

Η εξέλιξη του ανθρώπινου εγκεφάλου (1 εκατομμύριο χρόνια πριν)

Η ανθρώπινη νοημοσύνη ξεκίνησε, μάλλον στην περιοχή της ανατολικής Αφρικής, πριν από περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια. Αυτό συνέβη διότι σε κάποια είδη πιθήκων, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα, εμφανίστηκε μια σταδιακή διόγκωση του εγκεφάλου.

Γιατί όμως επικράτησαν τα... μεγάλα κεφάλια; Για αυτό, περιέργως, ευθύνεται ολόκληρο το Ηλιακό μας σύστημα. Η τροχιά του πλανήτη αλλάζει, με την διαμεσολάβηση χιλιάδων χρόνων, λόγω της βαρύτητας που ασκούν στην Γη ο Ηλιος, η Σελήνη και οι άλλοι πλανήτες στου Ηλιακού συστήματος. Η τροχιά της Γης όμως, επηρεάζει σημαντικά και το κλίμα της.

Οι επιστήμονες παρατήρησαν, μέσα από μελέτες στα απολιθώματα, ότι οι μεγαλύτεροι εγκέφαλοι συνδέονταν με την εποχή όπου η τροχιά της Γης ήταν πιο ελλειπτική. Αυτό οδήγησε σε βίαιες κλιματικές αλλαγές. Η υψηλότερη νοημοσύνη και προσαρμοστικότητα ήταν το «κλειδί» για την επιβίωση σε αυτήν την εποχή.

Ετσι, οι διαστημικές συγκυρίες ευνόησαν τους εξυπνότερους έναντι των δυνατότερων. Διαφορετικά, ο μεγαλύτερος εγκέφαλος μερικών πιθήκων μπορεί να μην είχε προκαλέσει καμία απολύτως αλλαγή.

Η βιβλική καταστροφή που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους (65 εκατομμύρια χρόνια πριν)

Τα αγαπητά πιθηκοειδή, από όπου προέκυψε ο άνθρωπος, πιθανότατα δεν θα υπήρχαν χωρίς την συμβολή ενός ακόμα τυχαίου γεγονότος. Σε έναν κόσμο όπου βασίλευαν τα δυνατά σαγόνια των δεινοσαύρων, οι πίθηκοι δεν θα είχαν την δυνατότητα να εξελιχθούν. Μάλλον θα ήταν ένα... μικρό γεύμα για τα τότε ανώτερα όντα του πλανήτη.

Για περισσότερα από 160 εκατομμύρια χρόνια, οι δεινόσαυροι κυριαρχούσαν πάνω στον πλανήτη. Ενας αστεροειδής όμως έμελε να αλλάξει την ροή της ιστορίας. Η σύγκρουση του με την Γη ήταν καταστροφική. Οι επιπτώσεις ισοδυναμούσαν με περίπου ένα δισεκατομμύριο βόμβες σαν αυτή στην Χιροσίμα.

Οπως είναι φυσικό, οι δεινόσαυροι, πέραν ελαχίστων, εξαφανίστηκαν. Ετσι βρήκαν την ευκαιρία να αναπτυχθούν τα υπόλοιπα ζώα του πλανήτη. Χωρίς αυτόν τον αστεροειδή, η εξέλιξη της ζωής αποκλείεται να ήταν η ίδια. Πώς αλλιώς θα τελείωνε η κυριαρχία των δεινοσαύρων, που διήρκεσε για 160 εκατομμύρια χρόνια;

Τα βακτήρια που δημιούργησαν το οξυγόνο ( 2.4 δισεκατομμύρια χρόνια πριν)

Οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια. Ομως δεν θα υπήρχαν καν, αν πριν από 2.4 δισεκατομμύρια χρόνια δεν εξελισσόταν ένας νέος τύπος βακτηρίων. Μέχρι τότε, το οξυγόνο στην ατμόσφαιρα του πλανήτη ήταν ελάχιστο και τα όποια βακτήρια υπήρχαν, «τρέφονταν» κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα.

Τότε εμφανίστηκαν τα κυανοβακτήρια, τα οποία ήταν οι πρώτες μορφές ζωής που χρησιμοποιούσαν φωτοσύνθεση. Το οξυγόνο ήταν ένα άχρηστο προϊόν αυτής της διαδικασίας. Με τον καιρό, η ποσότητα του οξυγόνου αυξήθηκε. Ετσι εμφανίστηκαν οι πρώτοι, λίγο πιο εξελιγμένοι, οργανισμοί. Αλλιώς, η Γη θα ήταν παγιδευμένη στο διοξείδιο του άνθρακα και το μεθάνιο, αφιλόξενοι για τους περισσότερους οργανισμούς που γνωρίζουμε σήμερα.

Η τυχαία σύγκρουση που δημιούργησε την σύνθετη ζωή (2.7 δισεκατομμύρια χρόνια πριν)

Η μόνη μορφή ζωής που υπήρχε στον πλανήτη, μέχρι πριν από 2.7 δισεκατομμύρια χρόνια, ήταν μονοκύτταροι οργανισμοί. Τότε ένα τυχαίο γεγονός άλλαξε τα δεδομένα της ζωής στην Γη.

Δύο μονοκύτταροι οργανισμοί «συγχωνεύτηκαν» και αντί να πεθάνουν, σχημάτισαν ένα υβρίδιο που κατάφερε να επιβιώσει και να πολλαπλασιαστεί. Οι επιστήμονες πιστεύουν πως αυτό το γεγονός συνέβη μόλις μια φορά, στηριζόμενοι στο γεγονός ότι σήμερα, όλα τα ζώα και τα φυτά παρουσιάζουν την ίδια ακριβώς κυτταρική δομή. Οι βιολόγοι αποκαλούν αυτό το τυχαίο γεγονός, που οδήγησε στην ύπαρξη τους, την «Τυχαία Συνάντηση». Η σύνθετη ζωή, ήταν ένα ξεκάθαρο προϊόν τύχης.

Το νερό που ήρθε... εξ ουρανού (4 δισεκατομμύρια χρόνια πριν)

Ακόμα και οι μονοκύτταροι οργανισμοί δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν χωρίς τα... βασικά. Η Γη, πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια δεν ήταν παρά ένα μεγάλο,ξερό κομμάτι βράχου. Η όποια μορφή νερού υπήρχε, είχε εξατμιστεί στο διάστημα λίγο καιρό μετά την γέννηση του πλανήτη.

Λίγο νερό ήταν εγκλωβισμένο στα βάθη του πλανήτη, από όταν αυτός σχηματίστηκε. Η μόνη περίπτωση αυτό να απεγκλωβιστεί, ήταν από τις εκρήξεις ηφαιστείων. Αυτό όμως δεν αρκούσε. Η λύση δόθηκε από παγωμένους κομήτες που προσέκρουσαν στην επιφάνεια της Γης, υδροδοτώντας την. Χωρίς αυτούς, ο πλανήτης μας θα ήταν απλώς ένας βράχος.

Η σύγκρουση της Γης με άλλο πλανήτη, που δημιούργησε την Σελήνη (4.5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν)

Η Σελήνη ασκεί βαρύτητα στην Γη, επηρεάζοντας την τροχιά της και κατ' επέκταση το κλίμα της. Χωρίς το κατάλληλο κλίμα δεν θα μπορούσε να υπάρξει ζωή στον πλανήτη. Η Γη όμως δημιουργήθηκε χωρίς Σελήνη.

Μια σύγκρουση της Γης με έναν άλλο πλανήτη, ο οποίος διαλύθηκε εξ ολοκλήρου, οδήγησε στην δημιουργία του μόνου δορυφόρου της. Η Σελήνη ουσιαστικά είναι μια μάζα δημιουργημένη από τα συντρίμμια αυτής της σύγκρουσης. Την ίδια στιγμή, η σύγκρουση απελευθέρωσε σίδηρο από τον πυρήνα της Γης, που ήταν απαραίτητο συνθετικό για την ύπαρξη της ζωής.

Το αστέρι που εξερράγη... εγκαίρως, για να δημιουργηθεί το Ηλιακό μας σύστημα (4.6 δισεκατομμύρια χρόνια πριν)

Υπάρχουν πάρα πολλά Ηλιακά συστήματα στον γαλαξία μας. Το δικό μας όμως δεν θα υπήρχε χωρίς ακόμα ένα τυχαίο γεγονός. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το Ηλιακό μας σύστημα ήταν αποτέλεσμα της έκρηξης ενός άλλου, αρχαιότερου αστεριού.

Η έκρηξη οδήγησε σε ανάφλεξη κοσμικής σκόνης και κάπως έτσι δημιουργήθηκε ο Ηλιος. Οι πλανήτες, από την άλλη, προέκυψαν από έναν περιστρεφόμενο «δίσκο» ύλης. Αν το αστέρι δεν είχε εκραγεί εγκαίρως, το νέφος κοσμικής σκόνης θα μπορούσε να είχε διαλυθεί με την πάροδο του χρόνου. Ολα όμως έγιναν την κατάλληλη στιγμή.

Για να φτάσουμε στον άνθρωπο λοιπόν, έπρεπε να συμβούν μια σειρά από απίθανες συμπτώσεις. Αν με τα σύγχρονα μαθηματικά μας υπολογίζαμε την πιθανότητα της ύπαρξης μας, θα την βγάζαμε σίγουρα μηδενική!

Ομως, ενάντια... στα δεδομένα, υπάρχουμε. Οπότε, μπορούμε να συνεχίσουμε να ακμάζουμε ως ανθρωπότητα, στον «ανθρώπινο» βαθμό που μπορούμε, μέχρι ένα ακόμα απρόβλεπτο, τυχαίο γεγονός, αλλάξει τα δεδομένα του πλανήτη, του ηλιακού συστήματος ή του γαλαξία μας.

http://www.pronews.gr