Θα γελούσε πικρά ακόμα και ο Νικολό Μακιαβέλλι (Niccolò di Bernardo dei Machiavelli), με τις αλλεπάλληλες παρανοϊκές επιλογές του Τσίπρα, για να παραμείνει όσο γίνεται περισσότερο στην εξουσία ή έστω στη θέση του ενεργούμενου μνημονιακού πρωθυπουργού, από τους υπαλλήλους (κουαρτέτο) των τοκογλύφων.
Μπορούμε να κατανοήσουμε και να δικαιολογήσουμε τις επικοινωνιακές επιλογές των πολιτικών και κυρίως των πολιτικών αρχηγών, κάθε φορά που επιχειρούν να απευθύνουν τα μηνύματά τους προς τους πολίτες ή να στείλουν μηνύματα προς τους διεθνείς φίλους, συμμάχους ή και εχθρούς της χώρας. Όταν όμως κάποιος πολιτικός αρχηγός συμβαίνει να είναι (και) πρωθυπουργός και μάλιστα όπως (θέλει να) ισχυρίζεται ελέγχει πλήρως τη συμπαγή(;) κοινοβουλευτική του ομάδα και απερίσπαστος κυβερνά, προς τι τα κακόγουστα και επικίνδυνα διαγγέλματα που θυμίζουν αλήστου μνήμης παραληρήματα;
Αλήθεια ο ρόλος του πρωθυπουργού είναι ναρκισσιστικά να επιδεικνύει επικοινωνιακή «άνεση»; Δεν έχει τη θέση(εξουσία) να αποδείξει, αυτός και όλο το κυβερνητικό σχήμα, με έργα, ότι το «καράβι» είναι σε σωστή ρότα; Κι αν το κυβερνητικό έργο είναι ικανό να πείσει τον Ελληνικό λαό για τις σωστές επιλογές του, προς τι η τηλεοπτική πρεμούρα;
Είναι φανερό σε κάθε πολίτη που έχει υποστεί τις συνέπειες των τριών συναπτών μνημονίων στα τελευταία 6 χρόνια, αλλά και σε όποιον βλέπει την κατάσταση, ότι τα έργα και οι ημέρες των κυβερνήσεων, απ’ το 2010 ίσαμε σήμερα, στοχεύουν στην εξυπηρέτηση των τραπεζιτών-τοκογλύφων. Ούτε καν στη στήριξη του τραπεζικού συστήματος. Μόνο στον ακόρεστο θησαυρισμό των τραπεζιτών – τοκογλύφων.
Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι ο σημερινός πρωθυπουργός, κάθε φορά που καταφεύγει στην «άμεση» επικοινωνία με το λαό, θέλει να κρύψει κάποιο μεγάλο αμάρτημα, ένα μεγάλο έγκλημα.
Τώρα όμως ο Τσίπρας δε θέλει να κρύψει μόνο ένα έγκλημα, αλλά πολλά περισσότερα. Με τα επικοινωνιακά τρικ προσπαθεί να ξεχάσουμε το άγριο έγκλημα της ανακεφαλαίωσης των τραπεζών και της στοχευμένης χαριστικής εκχώρησής τους στους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς λύκους, τα περιλάλητα φανς. Κι ακόμα τα εγκλήματά του σε αυτά καθαυτά τα εθνικά θέματα σε σχέση με την Κύπρο και την Τουρκία. Και ασφαλώς θέλει να πείσει, πως δεν μας πνίγουν η εφορία, οι τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία, η φτώχια και η γενικευμένη εξαθλίωση (να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια).
Πολλοί, γνώστες των πολιτικών, οικονομικών και τεχνικών δεδομένων σχετικά με την ανακεφαλαίωση των τραπεζών, μιλήσανε και μιλάνε για τραγικές ανοησίες (κατακόρυφη πτώση της αξίας τους), αλλά και σοβαρότατες ποινικές ευθύνες -πέραν των πολιτικών- , που θα έπρεπε, λένε, να οδηγήσουν το κυβερνητικό επιτελείο ακόμα ίσως και στη φυλακή.
Όμως το επικοινωνιακό τρικ του πρωθυπουργού ίσως κρύβει κάτι που ετοιμάζει αρκετά πιο οδυνηρό, από όσα ήδη έχουν συμβεί μέχρι σήμερα και θέλει να κρατήσει τους πολίτες στον καναπέ και να προλάβει μαζικές και εκτεταμένες αντιδράσεις του Ελληνικού λαού!
Να λοιπόν γιατί η επικοινωνιακή πρεμούρα του πρωθυπουργού. Και βέβαια είναι ηλίου φαεινότερο πως ο Τσίπρας μας θεωρεί ως πολίτες ανόητους κι έτσι μας αντιμετωπίζει. Αφού, λέει(ή του λένε να πει οι συμβουλάτορές του) κορόιδεψα τους πολίτες στις 25 Γενάρη και με πίστεψαν, αφού τους ξανακορόιδεψα στις 20 Φλεβάρη με την παράταση του 2ου μνημονίου, στις 30 Ιουνίου με το κλείσιμο της στρόφιγγας στις τράπεζες, με το δημομοψήφισμα στις 5 Ιούλη μετατρέποντας το ΟΧΙ σε ΝΑΙ, με το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά τη «συμφωνία», που δεν έγινε, με το παράλληλο πρόγραμμα ανακούφισης από το 3ο μνημόνιο και με ψήφισαν στις 20 Σεπτέμβρη… αφού, αφού, αφού… ξανα-ξανα-ξανά…, τους ξανακοροϊδεύω και τώρα με την ανακεφαλαίωση κτλ, κτλ, κτλ. Οι πολίτες λοιπόν κατά τον Τσίπρα είναι ανόητοι. Οι πολίτες θέλουν κοροϊδία λέει (ή του λένε να πει οι συμβουλάτορές του) κι έτσι συνεχίζει το τροπάρι το γνωστό…
Και λέει (και με διαγγέλματα και ανάλαφρες συνεντεύξεις) ψέματα, δηλαδή για να μη «χαλάσει» το χατίρι του λαού, που του αρέσουν τάχα τα ψέματα…
Είναι πλέον ολοφάνερο πως η εξουσία, για τη σημερινή κυβέρνηση και για τον επικεφαλής της, είναι αυτοσκοπός ως προς οφίκια και βέβαια πλειοδοσία ως προς τους τοκογλύφους και μόνο ως προς στους τοκογλύφους.
Αδυνατεί κανείς να χαρακτηρίσει την πολιτική συμπεριφορά της σημερινής κυβέρνησης με συμβατικούς πολιτικούς όρους, δεξιά, κεντρώα, αριστερή. Καμιά εκδοχή πια δεν ισχύει…Ίσως μόνο με τις κατοχικές κυβερνήσεις θα μπορούσε να συγκριθεί… Είναι κυβέρνηση της τραγωδίας και της συνειδητής ολοκληρωτικής καταστροφής.
Μα η ανοχή έχει τα όριά της! Η απαίτηση για να φύγει αμέσως είναι μαζική! Και θα φύγει! Παραιτούμενη ή διωγμένη!
Γράφει ο Γιώργος Παληγεώργος
πηγή: http://agriniotimes.gr
