Του Λάμπρου Δημητρογιάννη
Ο όρος αποικία στη νεώτερη ιστορία ερμηνεύεται ως έδαφος υποτελές, όπως και ο εγχώριος πληθυσμός, κατά διάφορους τρόπους, οικονομικούς και πολιτικούς, και υπό αυστηρό έλεγχο.
Παραπέμπει επίσης στην σκληρή εκμετάλλευση πόρων και ανθρώπων χωρίς καμμία ανταπόδοση, δίχως μέριμνα για δημιουργία υποδομών.
Αποτελεί μια μορφή διακυβέρνησης που ιστορικά έχει εκλείψει, πολιτικά όμως βρίσκει και σήμερα υποστηρικτές.
Τέτοιος υποστηρικτής είναι και η Περιφερειακή αρχή και ο ‘εκπρόσωπος’ κ. Κατσιφάρας.
Στην πρόσφατη επίσκεψή του σε παραγωγική μονάδα του νομού (Knauf) ήρθε για να ‘στηρίξει’ και να ‘δώσει έμφαση’ στην υγιή επιχειρηματικότητα όπως δήλωσε ο ίδιος.
Προσπάθησε να πείσει ότι ‘προσπαθεί’ και ΄φέρνει αποτελέσματα’.Ότι η Δυτική Ελλάδα επί των ημερών του είναι ο μελλοντικός παράδεισος των επενδύσεων.
Η Δυτική Ελλάδα που είναι η τρίτη φτωχότερη περιφέρεια της χώρας…
Η Δυτική Ελλάδα που είναι η δεύτερη σε ανεργία στη χώρα…
Η Δυτική Ελλάδα που διακρίνεται για την ‘ασθενή’ επιχειρηματικότητα…
Η Δυτική Ελλάδα που αυξάνει τα λουκέτα αντί να τα μειώνει…
Ο κ. Περιφερειάρχης ήρθε ως ‘αρωγός’ της Αιτωλοακαρνανίας.
Τον επιβεβαιώνουν άλλωστε τα στοιχεία και η καθημερινότητα.
Αύξηση της ανεργίας, φυγή των νέων, ελλειπείς υποδομές, υπανάπτυξη, μιζέρια…
Κάτι σαν τις αποικίες δηλαδή, μόνο που εκεί δίνονταν τουλάχιστον τα καθρεφτάκια, εδώ ούτε αυτά…
Η γη, η θάλασσα, τα νερά, τα βουνά,οι δρόμοι και οι άνθρωποι της Αιτωλοακαρνανίας αποτελούν για την Περιφερειακή ‘αρχή’ αόριστες έννοιες και ‘χρήσιμες’ μόνο προσωρινά.
Η Περιφερειακή ‘αρχή’ δε μέτρησε ποτέ το φόρο αίματος στο νομό λόγω του οδικού δικτύου.
Δε μέτρησε ποτέ το ‘διωγμό’ των νέων.
Δε μέτρησε ποτέ τη θλίψη που υπάρχει.
Κάπως ανάλογα έπρατταν και οι αποικιοκράτες στις αποικίες…
Για τον κ. Κατσιφάρα η Αιτωλοακαρνανία ήταν, είναι και θα είναι αποικία.
Μόνο που και οι ‘ιθαγενείς’ εξεγείρονται κάποτε.
Και ο καιρός των Μάιο προσφέρεται για αυτό…
*Ψυχολόγος – πρ. Διοικητής Νοσοκομείου Αιτωλοακαρνανίας
