Αρκετοί από τους επαγγελµατίες και ερασιτέχνες Μεσολογγίτες ζωγράφους τιµήθηκαν σε εκδήλωση που πραγµατοποίησε το 2ο Λύκειο, για την προσφορά τους στο εν λόγω σχολείο.
Η ιδέα που είχε πριν από ενάµιση χρόνο περίπου, η καθηγήτρια, Αφροδίτη Τρυφιάτη, υλοποιήθηκε, µετά από αρκετή δουλειά των εκπαιδευτικών και µαθητών, αλλά κυρίως των ζωγράφων της πόλης. Η κα Τρυφιάτη, απηύθυνε κάλεσµα στους ντόπιους καλλιτέχνες που ανταποκρίθηκαν δωρίζοντας εξαιρετικά έργα τους στο σχολείο, που τώρα, «ζεσταίνουν» τους ψυχρούς τοίχους του σχολικού κτιρίου. Εκτός από την αισθητική αναβάθµιση του διδακτηρίου, στόχος ήταν να στραφούν οι µαθητές προς τις τέχνες και τον πολιτισµό. Η κα Τρυφιάτη, ασχολείται µε την θεατρική οµάδα του σχολείου, το οποίο χαρακτηρίζει τυχερό, καθώς έχει λάβει βοήθεια από πολλούς ανθρώπους, που θέλει να ευχαριστήσει. Η µεγάλη ανταµοιβή των εκπαιδευτικών αλλά σίγουρα και των ίδιων των καλλιτεχνών και όλων όσων βοήθησαν για το καλό αποτέλεσµα, ήταν ο ενθουσιασµός των παιδιών όταν είδαν τα έργα κρεµασµένα στους τοίχους του σχολείου. Για την τοποθέτηση βοήθησαν οι Ασηµάκης Βούρβαχης και Βαγγέλης Ρόµπολας.
Η προσφορά των Μεσολογγιτών ζωγράφων, κάποιοι από τους οποίους µπορεί να είναι άγνωστοι στο ευρύ κοινό, δεν προσέφεραν απλά ένα ή δύο έργα ο καθένας, αλλά προσέφεραν την οµορφιά του Μεσολογγίου που θα µείνει για να την γνωρίζουν και οι επόµενες γενιές µαθητών, διότι, όπως τόνισε η κα Τρυφιάτη: «Οι εκπαιδευτικοί θα φύγουµε κάποια στιγµή από το σχολείο, οι σηµερινοί µαθητές επίσης θα φύγουν για να προχωρήσουν στη ζωή τους, όµως το σχολείο θα µείνει µαζί µε τους πίνακες για να τους βλέπουν όλες οι γενιές µαθητών».
Οι Μεσολογγίτες ζωγράφοι:
Πάνος Αθανασίου. Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1944. Μέσα από τους πίνακές του καταγράφεται η ιστορία µιας ολόκληρης εποχής, η ψυχολογία των ανθρώπων και η καθηµερινότητά τους. Εµπνεύστηκε από τα µισογκρεµισµένα σπίτια, από τα εµπορικά καταστήµατα του κέντρου που δεν υπάρχουν πια, από την κίνηση στους δρόµους τα πολλά ποδήλατα, τα πρώτα αυτοκίνητα, ακόµη και λεπτοµέρειες από το ντύσιµο – φιγούρες µε παλτό και καπέλο εποχής, σηµάδι οικονοµικής ανάκαµψης για κάποιους. Παλιά αστικά και φτωχικά σπίτια, γειτονιές, ταβέρνες στο Μεσολόγγι του ’40 και του ’50, η κεντρική πλατεία του ’60 και σινεµά που δυστυχώς δεν υπάρχουν πιά, αποτυπώνονται στους πίνακές του.
Χρήστος Αθανασίου. Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι στις αρχές της δεκαετίας του 1940. Το ταλέντο του στη ζωγραφική φάνηκε από την παιδική του ηλικία, όταν και άρχισε να αποτυπώνει τις εικόνες που κέντριζαν την φαντασία του. Αυτοδίδακτος, πειραµατίστηκε µε πολλά είδη ζωγραφικής και ειδικότερα την τοπιογραφία, την θαλασσογραφία, αλλά και προσωπογραφίες και αγιογραφία. Μεγάλη του αγάπη παραµένει πάντα η λιµνοθάλασσα και η καθηµερινότητα των ψαράδων και της ζωής τους. Έργα του βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Βασίλης Αρτίκος. Γεννήθηκε το 1958 στη Γαβαλού. Σπούδασε οικονοµικές επιστήµες και εργάστηκε ως οικονοµολόγος και καθηγητής στο ΤΕΙ. Παράλληλα ασχολήθηκε µε τη φωτογραφία ως ερασιτέχνης, που τελικά τον κέρδισε και έτσι πλέον ασχολείται επαγγελµατικά. Έχει κάνει πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διοργανώνει εργαστήρια φωτογραφίας και έχει προσωπική γκαλερί στο Μεσολόγγι.
Γιάννης Καράτσαλος. Γεννήθηκε στο Χαρτούµ το 1963 από γονείς µε καταγωγή από την Αιτωλ/νία. Ακολούθησε την ειδικότητα του πατέρα του που µετέβη στο τότε εργοστάσιο της Πειραϊκής Πατραϊκής στο Σουδάν, ως κλωστοϋφαντουργός. Σπούδασε στο Μάντσεστερ κλωστοϋφαντουργία, βαφική και τυποβαφική, µε εξειδίκευση στην παραγωγή σχεδίων για υφάσµατα. Δούλεψε για ένα διάστηµα στα σχεδιαστήρια µεγάλων κλωστοϋφαντουργικών οργανισµών, προτού τον απορροφήσει αποκλειστικά η ζωγραφική, χρησιµοποιώντας στοιχεία της ειδικότητας του στην τεχνική του. Η θεµατογραφία του προέρχεται από τον υδάτινο κόσµο της περιοχής µας, όπου είναι εγκατεστηµένος µε την Ιρλανδέζα σύζυγό του.
Μαρία Κοττά. Γεννήθηκε στην Πάτρα, 16 ετών ήρθε στο Μεσολόγγι και η λιµνοθάλασσα έγινε η πατρίδα της ψυχής της. Η βραβευµένη ζωγράφος σπούδασε βυζαντινή τέχνη, ενώ από το τρίτο έτος σπουδών της βρέθηκε να εργάζεται διπλά στον δάσκαλό της Κων/νο Γεωργιάδη για την αγιογράφηση του Ι.Ν. Γρηγορίου Παλαµά. Στο ενεργητικό της έχει πολλές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, ενώ έργα της υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, στις ΗΠΑ, τον Καναδά κ.α..
Μιχάλης Κότσαρης. Γεννήθηκε στο Αιτωλικό. Σπούδασε Φιλολογία και Ιστορία Τέχνης στο Παν/µιο Κρήτης. Εκτός από την ζωγραφική, έχει ασχοληθεί µε την αγιογραφία και έργα του βρίσκονται σε όλους τους ναούς της ευρύτερης περιοχής του Αιτωλικού. Έργα του βρίσκονται επίσης στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στο Art Center της Νέας Βιβλιοθήκης Αλεξάνδρειας, στην «Διέξοδο», στην Πινακοθήκη του Παν/μίου της Τιμισοάρα, στο Van Abbe Museum (Αϊντχόβεν) κ.α.
Βαγγέλης Ρόμπολας. Γεννήθηκε στην Κατοχή. Τα πρώτα μαθήματα τα πήρε στο Ελεύθερο Εργαστήριο Ζωγραφικής του καθηγητή, Βρασίδα Βλαχόπουλου, στην Αθήνα. Παράλληλα μαθήτευσε κοντά στον αγιογράφο, Στέλιο Λαπούρτα, ενώ το 1977 γράφτηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας. Έχει κάνει πολλές εκθέσεις από το 1977 μέχρι και σήμερα, σε πολλές ελληνικές πόλεις, αλλά και στο εξωτερικό. Από το 1981 είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας.
Σαλβίνα Τζιαρακά. Γεννήθηκε στις Συρακούσες της Ιταλίας. Είναι απόφοιτη της Αρχιτεκτονικής Σχολής των Συρακουσών και έχει μεταπτυχιακό στην διακόσμηση εσωτερικού και εξωτερικού χώρου. Σπούδασε επίσης ζωγραφική και ελεύθερο σχέδιο. Από το 1994 εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, όπου εργάζεται ως επιμορφώτρια και παράλληλα διδάσκει ζωγραφική. Η κα Τζιαρακά, δίδαξε αφιλοκερδώς ζωγραφική στους μαθητές του 2ου Λυκείου, που συμμετείχαν στο πρόγραμμα «Μεσολογγίτες Ζωγράφοι: Από τον Μαντά μέχρι σήμερα».
Γιώργος Τσάτσος. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μεσολόγγι. Είναι απόφοιτος της ΑΣΚΤ, στο εργαστήριο ζωγραφικής του καθηγητή, Γιάννη Ψυχοπαίδη. Από το 2005 εργάζεται ως εκπαιδευτικός στο μάθημα των Εικαστικών. Η Ακακία Κορδόση, έχει γράψει για τον κ. Τσάτσο: «Ανάμεσα στους 50 περίπου πίνακες – άλλους που έψαχναν το θέμα, άλλους που υπερίπταντο ή περιίπταντο κι άλλους που το προσχηματοποιούσαν για να κάνουν τις δικές τους αφαιρέσεις και ακροβασίες- υπήρχαν δυο πίνακες που ηχούσαν γλυκά σαν μελωδικές νότες κιθάρας ανάμεσα σε φθόγγους ή φωνές άναρθρες γιατί η αληθινή τέχνη ηχεί γλυκά ακόμα και αν κλαίει».
Σοφία Κωνσταντίνου. Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι, όπου και ζει, είναι παντρεμένη και μητέρα δυο παιδιών. Από τα πρώτα μαθητικά της χρόνια αγάπησε τη ζωγραφική, όταν ανακάλυψε ότι με ένα απλό μολύβι μπορούσε να μεταφέρει εικόνες από το περιβάλλον σε ένα λευκό χαρτί. Από τότε δεν έπαψε ποτέ να ζωγραφίζει, να διαβάζει για τους παλιούς και σύγχρονους ζωγράφους και να επισκέπτεται εκθέσεις, πινακοθήκες και μουσεία τέχνης. Ξεκίνησε να δημιουργεί, με πρότυπα κλασικούς ζωγράφους, αλλά ακόμη μαθαίνει, εξελίσσεται και αναζητά νέους δρόμους στην τέχνη.
Μαρία Τσακαλώζου. Είναι συνταξιούχος ιδιωτική υπάλληλος, ασχολείται ερασιτεχνικά με την ζωγραφική από το Φθινόπωρο του 2014. Ξεκίνησε σαν μαθήτρια του εργαστηρίου ζωγραφικής της «Διεξόδου», με υπεύθυνο τον Βαγγέλη Ρόμπολα και του καλλιτεχνικού εργαστηρίου Μεσολογγίου, με υπεύθυνο τον Γιώργο Τσάτσο. Κάνοντας τα πρώτα της βήματα στο χώρο αναπαράγει έργα γνωστών και αγνώστων ζωγράφων που την εντυπωσιάζουν, καθώς και συνθέσεις στα πλαίσια των μαθημάτων του εργαστηρίου.
Παρασκευή Φωτοπούλου. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ευηνοχώρι. Σπούδασε στην Αθήνα και την Θεσ/νίκη. Εργάστηκε ως Τεχνολόγος Μηχανικός στο ΥΠ.ΟΙΚ. και ως Νηπιαγωγός. Διδάχτηκε σχέδιο αλλά στο σχολείο αγάπησε το χρώμα και έτσι ξεκίνησε την προσπάθεια να ζωγραφίζει. Συνταξιούχος πια τα δύο τελευταία χρόνια παρακολουθεί μαθήματα στη «Διέξοδο», το Καλλιτεχνικό Εργαστήρι και τον Σύλλογο Ελεύθερων Πολιορκημένων.
aixminews.gr
