Πολλές φορές, αναρωτιέμαι, πώς θα ήταν η ζωή μου αν δεν εργαζόμουν στο ΥΠΕΘΑ, δεν είχα δύο παιδιά και δεν παρέδιδα μαθήματα Πληροφορικής στα αγαπημένα μου μαθητούδια. Μάλλον... θα ήμουν μια συγγραφέας πλήρους απασχόλησης, που θα ταξίδευε διαρκώς για να γνωρίσει την επιστήμη της σε νέους ανθρώπους.

Ισορροπώντας τις σκέψεις μου και ευγνωμονώντας τη ζωή για όλα όσα μου χάρισε, αντιλαμβάνομαι ότι όλα τα παραπάνω είναι αυτά που με οδήγησαν στην ανακάλυψη της δύναμης της γραφής, της ισορροπίας και της θέλησης να ταξιδεύω σε νέα μέρη και να μοιράζομαι τις σκέψεις μου με τους ανθρώπους.

Αγκαλιά με τη σπουδαιότερη ηρωίδα μου (στη Γιορτή της Μητέρας)

Σήμερα το πρωί, την κενή ώρα της μάνας...tasking-συνοδού στις δραστηριότητες των παιδιών, αποφάσισα να ξεφυλλίσω την ατζέντα του 2017 και να κάνω ένα σύντομο απολογισμό των δράσεων της περασμένης χρονιάς. Ομολογώ ότι το ξεφύλλισμα κράτησε αρκετή ώρα, γιατί παράλληλα έγραφα τις δράσεις και σε ένα πρόχειρο σημειωματάριο. Όταν ολοκλήρωσα τη λίστα, διαπίστωσα ότι οι σημειώσεις μου ήταν δεκάδες.

Η πρώτη μου επίσκεψη πραγματοποιήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2017, στο χαμογελόσπιτο της Τέμενης Αιγίου. Τα παιδιά του συγκεκριμένου σπιτιού μου είναι πολυαγαπημένα και προσπαθώ να περνάω τις γιορτινές μέρες μαζί τους. Εκείνη τη μέρα, μοιράστηκα με τα παιδιά ένα ολοκαίνουριο παραμύθι, εμπνευσμένο από τη Δυτική Μακεδονία και την Ήπειρο. Και τα χαμόγελά μου, για να με ευχαριστήσουν ζωγράφισαν τους πρωταγωνιστές του έργου μου.

Ποζάροντας με τις ζωγραφιές των Χαμόγελων του Αιγίου

Η επόμενη επίσκεψη πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 13 Ιανουαρίου στο 3ο Νηπιαγωγείο Ναυπάκτου. Περνώντας το κατώφλι του νηπιαγωγείου, διαπίστωσα πως είμαι ένας γίγαντας! Ω, ναι! Σαν γίγαντας φάνηκα στα μάτια των παιδιών και τα παιδιά δεν λένε ποτέ ψέματα. Ο γίγαντας μπήκε στην τάξη της Ελένης Δημητρέλλου για να εισάγει τους λιλιπούτειους μαθητές της αγαπημένης νηπιαγωγού στον κόσμο των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και στις βασικές μεταβλητές της ... Πυθωνίας.

Ο γίγαντας, ο Κωνσταντίνος και η Ελένη Δημητρέλλου

Η ανταμοιβή για το εκπαιδευτικό μου παιχνίδι ήταν τεράστια και ανεκτίμητη, μιας και τα νηπιαγωγάκια δείχνουν πάντοτε την ανιδιοτελή αγάπη τους με πελώριες αγκαλιές. Φεύγοντας, αποχαιρέτησα την Ελένη της Τέχνης με την υπόσχεση να επανέλθω με νέες δράσεις.

Ο τρίτος σταθμός μου ήταν η πόλη του Αγρινίου, όπου το Σάββατο 14 Ιανουαρίου κόψαμε τη βασιλόπιτα του εργαστηρίου Πυθωνίας. Το Εργαστήρι Πυθωνίας περιλαμβάνει μια σειρά εννέα μαθημάτων με στόχο να εισάγει τα παιδιά ηλικίας 4-10 ετών στις βασικές έννοιες προγραμματισμού. Το εργαστήρι πραγματοποιούνταν μία φορά το μήνα για όλη τη σχολική χρονιά 2016-2017 στο Δημιουργικό Παιχνιδοβιβλιοπωλείο Το Φουρφούρι στο Αγρίνιο.

Ένα τελευταίο check στο 4ο φυλλάδιο εργασίας του εργαστηρίου Πυθωνίας

Ευτυχισμένο 2017!

Στο τέλος του εργαστηρίου αποχαιρέτησα τη μαμά Δημητρούλα, που είναι και ο σπουδαιότερος λόγος για τα εκατοντάδες χιλιόμετρα στη γενέτειρα και πήρα το δρόμο του γυρισμού προς την πρωτεύουσα. Εκτός από το λόγο των επισκέψεων στο Αγρίνιο, η μαμά μου είναι και η βασική πρωταγωνίστρια του project «Ο πραγματικός Ποιητής γεννιέται». Τα παρακάτω καρέ είναι ξεχωριστά, γιατί τραβήχτηκαν στις 14 Γενάρη και μέσα από αυτά με γνώρισαν οι δεκάδες μαθητές του 23ου Νηπιαγωγείου Αγρινίου, του 14ου Νηπιαγωγείου Αγρινίου, του μονοθέσιου Νηπιαγωγείου Στράτου και του 3ου Νηπιαγωγείου Ναυπάκτου, που συμμετείχαν στο έργο των πραγματικών Ποιητών. Οι εξαιρετικές νηπιαγωγοί που συνέβαλαν τα μέγιστα στο έργο των Ποιητών είναι η Αντωνία Στελιανού, Ελένη Δημητρέλλου, η Χαρά Κανιούρη, η Γαρυφαλιά Παπασωτήρη και η Θεοδότη Σαΐτη, που με τη βοήθειά τους χαρίσαμε υπέροχες στιγμές στις μαμάδες των νηπίων στη Γιορτή της Μητέρας.

Παρέα με τη μαμά Δημητρούλα

Στη συνέχεια, στις 28 Ιανουαρίου, μεταβήκαμε συντροφιά με τον Απόστολο και τα ζώα της Πυθωνίας στο 54ο και 55ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, για να μυήσουμε τους γονείς και τα παιδιά που συμμετείχαν στο πρόγραμμα ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ του Δήμου Αθηναίων στον κόσμο της Πληροφορικής.

Πρόσκληση δράσης «Ο Απόστολος στην Πυθωνία» στο 54ο & 55ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών

Το επόμενο ταξίδι μου στην Αιτωλοακαρνανία πραγματοποιήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2017. Μετά από πρόσκληση της εκπαιδευτικού Χαράς Μπεκιάρη επισκέφτηκα το Δημοτικό Σχολείο του Δοκιμίου. Εκεί, παρέα με τον Ενρίκε από το Μεξικό πραγματοποιήσαμε τη μεγαλύτερη ενημέρωση για τους βασικούς κινδύνους του Διαδικτύου, ζωντανέψαμε το παραμύθι του καπετάνιου και της γοργόνας και είχα τη χαρά να διαβάσω τα εικονογραφημένα παραμύθια των μαθητριών της Χαράς.

Στην τάξη της Χαράς Μπεκιάρη

Το ίδιο απόγευμα, πραγματοποιήθηκε στο καφέ Babylon ένα διαφορετικό αντάμωμα με γνωστούς και κυρίως αγνώστους ενήλικες. Αφορμή για την οργάνωση της δράσης «60' Απλά και Σύντομα με την Αριάδνη Δάντε» στάθηκαν οι παρουσίες δύο συντοπιτισσών μου, της κυρίας Χρύσας Σπαή και της γλυκιάς Ευγενίας Μπλέτσα. Η Χρύσα Σπαή είναι δημοσιογράφος και την πρωτοσυνάντησα στις 13/01/2017 κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης, ενώ η Ευγενία Μπλέτσα είναι ένα παιδί της ΕΛΕΠΑΠ και την γνώρισα στο πρώτο σεμινάριο «Μαθαίνω Πληροφορική δίχως Υπολογιστή», που πραγματοποιήθηκε την 01/10/2016 στον Κινηματογράφο ΆΝΕΣΙΣ.

Πρόσκληση δράσης 60' Απλά και Σύντομα

Το πλαίσιο της δράσης ήταν ρητά καθορισμένο: μέσα σε 60 λεπτά, θα προσπαθούσα να οδηγήσω τα μέλη της παρέας, ώστε να καταγράψουν πράγματα για τον εαυτό τους στην επιφάνεια μιας σελίδας Α4, που σχεδίασα ειδικά για την συγκεκριμένη δράση. Τα απλά και σύντομα λόγια χτίζουν δεκαεπτά συλλαβές σε τρεις στίχους και αποτυπώνουν ένα χαϊκού για κάθε μέλος της συντροφιάς. Ομολογώ ότι φύγαμε όλοι με χαμόγελο και πλέον δεν είμαστε άγνωστοι.

Την επόμενη ημέρα, στις 4 Φεβρουαρίου, πραγματοποιήθηκε το πέμπτο κατά σειρά εργαστήρι Πυθωνίας κι εκεί συντροφιά με τον Πάκη, τον πύθωνα μάθαμε στα παιδιά τις λογικές απαντήσεις. Στο τέλος χορέψαμε και το τραγουδάκι της Πυθωνίας.

Στιγμιότυπο από το πέμπτο εργαστήρι Πυθωνίας

Στις 11 Φεβρουαρίου, η εφαρμογή πλοήγησης του κινητού μου τηλεφώνου με οδήγησε στο 13ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών για να γνωρίσω τον Απόστολο και τα ζώα της Πυθωνίας στους γονείς και τα παιδιά που συμμετείχαν στο πρόγραμμα ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ του Δήμου Αθηναίων.

Πρόσκληση δράσης «Ο Απόστολος στην Πυθωνία» στο 13ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών

Κι ύστερα, το επόμενο πρωινό, στις 12 του μήνα, πέρασα ξανά το κατώφλι του σπιτιού της Τέμενης του Αιγίου για να μάθουμε «Πώς θα βγει απ' το πηγάδι;» το μικρό μου βατραχάκι. Σε μεταγενέστερο χρόνο, η συγκεκριμένη δράση αποτέλεσε αντικείμενο γραπτού διαγωνισμού από τις Εκδόσεις Τσιπούπολη και απευθύνθηκε σε μαθητές της Γ' και Δ' Δημοτικού των δημοτικών σχολείων της χώρας. Στη δράση συμμετείχαν 95 μαθητές από τρία δημοτικά σχολεία και τα παιδιά έδωσαν λύση στο πρόβλημα του μικρού βατράχου.

Το βατραχάκι που ζωγράφισε η χαμογελαστή Ελένη για τη δράση «Πώς θα βγω απ' το πηγάδι;»

Στις 18 Φεβρουαρίου, ρύθμισα το νέο μου προορισμό στην εφαρμογή πλοήγησης του κινητού μου τηλεφώνου κι έτσι έφθασα στο 76ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, όπου ο Απόστολος και τα ζώα της Πυθωνίας γνώρισαν κι άλλους γονείς και παιδάκια. Και αυτή μας η συνάντηση ήταν μια συνάντηση του προγράμματος των ΑΝΟΙΧΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ του Δήμου Αθηναίων.

Πρόσκληση δράσης «Ο Απόστολος στην Πυθωνία» στο 76ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών

Έπειτα, ήρθε η σειρά του διαμοιρασμού των οδηγιών στις νηπιαγωγούς που συμμετείχαν στη δράση «Ο πραγματικός Ποιητής γεννιέται». Η δράση στηρίχτηκε πάνω στα λόγια του 4χρονου γιου μου, στο ερώτημα: «Αναστάση, μ' αγαπάς;».

«Τώρα που είναι νύχτα, σ' αγαπάω μέχρι τη νύχτα...

Αύριο που θα είναι ο ήλιος, θα σ' αγαπάω μέχρι τον ήλιο...

και μέχρι τη βροχή... »

Ο Αναστάσης βέβαια δεν τα θυμάται, αλλά τα θυμάμαι πάρα πολύ καλά εγώ και πιστεύω ότι θα τα θυμάμαι για πολλά πολλά χρόνια ακόμα... Ο Αναστάσης δεν περίμενε ποτέ ότι η μαμά του θα έχτιζε μια δράση πάνω σε τρεις «γραμμές», όπως κι εγώ δεν περίμενα ποτέ ότι η μαμά μου θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον καρκίνο και θα χτυπήσει μέσα μου το καμπανάκι της ανάγκης να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για τα τόσα που πέρασε για να με μεγαλώσει.

Η ζωγραφιά του μικρού ποιητή Αναστάση

Το συγκεκριμένο έργο είναι για μένα ένα από τα ομορφότερα πράγματα που έχω συμμετάσχει. Τον Φεβρουάριο, οι πέντε νηπιαγωγοί έλαβαν τις οδηγίες για την ανίχνευση των συναισθημάτων των ποιητών και καταφέραμε να δημιουργήσουμε έναν τρυφερό τόμο αγάπης για τη Γιορτή της Μητέρας.

Σε γενικές γραμμές, ο Φεβρουάριος ήταν ένας πολύ αγαπησιάρης μήνας. Παρέα με την Μαρίνα και την Αλεξάνδρα Τσιτσικάου από το Δημιουργικό Παιχνιδοβιβλιοπωλείο «Το Φουρφούρι» διαλέξαμε να γιορτάσουμε την Παγκόσμια Ημέρα «Δώσε ένα βιβλίο» συλλέγοντας βιβλία σε καλή κατάσταση και να τα παραδώσουμε στη βιβλιοθήκη του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών με Αναπηρίες, στο Αγρίνιο. Η δράση στέφθηκε με τεράστια επιτυχία και η τελετή παράδοσης πραγματοποιήθηκε στο Φουρφούρι στις αρχές του Μαρτίου.

Αφίσα δράσης Δώσε ένα βιβλίο

Λίγο πριν από την τελετή παράδοσης, την Παρασκευή 3 Μαρτίου κατέφθασα στο Δημοτικό Σχολείο Αβόρανης Αιτωλοακαρνανίας. «Μάρτης όνειρο σαν μπαίνει, την ψυχή μου ομορφαίνει», σκεφτόμουν σε όλη τη διαδρομή, μέχρι να φτάσω στον πρώτο προορισμό της ημέρας. Το πρώτο ραντεβού μου ήταν στο διθέσιο Δημοτικό Σχολείο της Νέας Αβόρανης Αιτωλοακαρνανίας, όπου πραγματοποίησα μια ενημέρωση στις βασικές αρχές Ασφάλειας Πληροφοριακών Συστημάτων, αλλά και στους κινδύνους του Διαδικτύου στους μαθητές του σχολείου, αλλά και στις μαμάδες τους.

Και μπορεί η θεία Μνήμη να έλαβε ανεπιθύμητα μηνύματα, εγώ όμως έλαβα υπέροχα λάφυρα Λογοτεχνίας: ένα μπουκέτο λουλουδιών από τον κήπο της Αγγελικής Λαμπροπούλου, της μίας εκ των δύο εκπαιδευτικών του Δημοτικού Σχολείου, αλλά και μπόλικα χειροποίητα κεκάκια που ετοιμάστηκαν από τις δασκάλες για τη χάρη μου!

Λάφυρα αγάπης από το Δημοτικό Σχολείο Αβόρανης Αιτωλοακαρνανίας

Και λίγο μετά τις 7 το απόγευμα της ίδιας ημέρας, βρέθηκα στην αίθουσα υποδοχής του ξενοδοχείου Marpessa, η οποία πλημμύρισε με παιδικές φωνές. Ο πριγκιπικός και απίστευτα φιλόξενος χώρος του στολιδιού της πόλης του Αγρινίου, υποδέχθηκε τις κυρίες Αντωνία Στελιανού και Χαρά Κανιούρη, νηπιαγωγούς του 23ου Νηπιαγωγείου Αγρίνιου, τα νηπιαγωγάκια, τους γονείς και τα αδερφάκια των παιδιών για μια ξεχωριστή αφήγηση.

Συντροφιά με τους ποιητές του 23ου Νηπιαγωγείου Αγρινίου

Παρέα με την Αντωνία Στελιανού (αριστερά) και τη Χαρά Κανιούρη (δεξιά)

Οι μαθητές της Αντωνίας μου επιφύλαξαν μια έκπληξη. Τα παιδιά εμπνευσμένα από το γραπτό με το οποίο τους γνώρισα τη μαμά μου, μας ζωγράφισαν και μας ετοίμασαν ένα μοναδικό βιβλίο. Στην επιστροφή μου στο πατρικό μου παρέδωσα στη μαμά μου το βιβλίο με τις ζωγραφιές των μαθητών και αξίζει να αναφέρω ότι η μαμά μου το χάζευε για πολλή ώρα με περισσή χαρά.

Παρουσιάζοντας τα έργα των ποιητών του 23ου Νηπιαγωγείου Αγρινίου στη μαμά Δημητρούλα

Το επόμενο πρωινό ήταν η σειρά του έκτου εργαστηρίου Πυθωνίας. Λίγο πριν το εργαστήρι, είχαμε να κάνουμε μια σπουδαία παράδοση. Παρέα με την Μαρίνα και την Αλεξάνδρα Τσιτσικάου, υπεύθυνες του Δημιουργικού Παιχνιδοβιβλιοπωλείου Το Φουρφούρι παραδώσαμε περισσότερα από 200 βιβλία στις υπεύθυνες του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης και έτσι γεμίσαμε τη βιβλιοθήκη του κέντρου. 

Παραδίδοντας τα βιβλία στο ΚΔΑΠ ΜΕΑ Αγρινίου στο χώρο του Φουρφουριού

Τα παιδιά του εργαστηρίου μας βοήθησαν στο πακετάρισμα και στη συνέχεια πραγματοποιήσαμε το έκτο μας μάθημα.  

Στιγμιότυπο από το έκτο εργαστήρι Πυθωνίας

Ποζάροντας με τον καπετάνιο και τη γοργόνα στο Φουρφούρι

Συνεχίζοντας την προσπάθεια να «μάθω» σε μικρούς και μεγάλους Πληροφορική δίχως Υπολογιστή μέσα από το πρόγραμμα ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ του Δήμου Αθηναίων, το Σάββατο 11 Μαρτίου 2017, βρέθηκα στο 56ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, στην Ακαδημία Πλάτωνος. Παρά την καταρρακτώδη βροχή κατάφερα να πραγματοποιήσω άλλη μία δράση του Απόστολου στην Πυθωνία και να παίξουμε με τους γονείς και τα παιδιά που παραβρέθηκαν στην αίθουσα του κλειστού γυμναστηρίου το παιχνίδι των χαμένων θησαυρών της θείας Μνήμης.

Πρόσκληση δράσης «Ο Απόστολος στην Πυθωνία» στο 56ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών

Η αυλαία για τις οκτώ δράσεις του Απόστολου στην Πυθωνία έπεσε το Σάββατο 18 Μαρτίου στο 132ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, στη Γκράβα. Κι από όλο το ταξίδι στα Ανοιχτά Σχολεία έμεινε η γλυκιά ανάμνηση που περικλείεται στη φράση: «Με την καρδιά μαθαίνεις καλύτερα...»

Πρόσκληση δράσης «Ο Απόστολος στην Πυθωνία» στο 132ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών

Φτάνοντας η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, βρέθηκα καλεσμένη στον 8ο βρεφονηπιακό σταθμό Βύρωνα για να παίξω με τα προνήπια του σχολείου το παιχνίδι των χαμένων θησαυρών της Πυθωνίας.  

Ποζάροντας με τα προνήπια του 8ου βρεφονηπιακού σταθμού Βύρωνα

Οι μέρες κύλησαν και το ημερολόγιο φανέρωσε την ημέρα της Παρασκευής, 31 Μαρτίου 2017. Πρωί, πρωί πήρα ξανά τους δρόμους για άλλο ένα ταξίδι στην πόλη του Αγρινίου. Οδηγώντας, συνειδητοποίησα τον ορισμό της δικής μου ευτυχίας: 

«Ευτυχία είναι το παραμυθένιο ταξίδι προς το χαμόγελο των παιδιών, ένα ταξίδι που συνδυάζεται με λιλιπούτεια συντροφιά, εκπαιδευτικές δράσεις και αληθινές αγκαλιές.»

Αυτό το ταξίδι, εκτός από το έβδομο εργαστήρι Πυθωνίας, συνδέονταν και με μια ξεχωριστή πρόσκληση: την πρόσκλησή μου ως συγγραφέα από το Δήμο Αγρινίου, την Α/βάθμια και τη Β/βάθμια Εκπαίδευση του Νομού Αιτωλοακαρνανίας στην εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. 

Πρόσκληση Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου

Για να ευχαριστήσω τους αποστολείς της πρόσκλησης για την τιμή, έγραψα τη δράση: «Ψάχνοντας κάτι να βρω, παίζω και κατανοώ», την οποία πρωτοπαρουσίασα το πρωί της Παρασκευής στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Αγρινίου. Μέσα από τη συγκεκριμένη δράση, οι μαθητές της Β' Δημοτικού του 3ου Δημοτικού Σχολείου πραγματοποίησαν μια εισαγωγή στις δομές δεδομένων και την αντικειμενοστρέφεια με ένα πολύ γλυκό τρόπο. Επειδή τα παιδιά ήταν ενθουσιασμένα με την αναζήτηση του χαμένου γλυκού, μου ζήτησαν να μοιραστώ μαζί τους και μια άλλη ιστορία μου κι έτσι παίξαμε και το παιχνίδι του Απόστολου στην Πυθωνία. Το αντικείμενο της δράσης παρουσιάστηκε και το Σάββατο 1 Απριλίου στην Παπαστράτειο Δημοτική Βιβλιοθήκη Αγρινίου με τη συμμετοχή γονέων και παιδιών.

Στη συνέχεια, κατευθύνθηκα στο 23ο Νηπιαγωγείο Αγρινίου. Εκεί, με περίμενε η Αντωνίτσα με τους μαθητές της, τους οποίους είχα γνωρίσει από κοντά στις αρχές του Μάρτη, στο ξενοδοχείο Marpessa. 

Στο 23ο Νηπιαγωγείο Αγρινίου με την Αντωνίτσα και τα μαθητούδια της

Ανδριάνα, ποιήτρια του 23ου Νηπιαγωγείου Αγρινίου

Μετά από το παιχνίδι στο 23ο Νηπιαγωγείο και τη δράση στην Παπαστράτειο Bιβλιοθήκη, πετάχτηκα μια βόλτα στο πασχαλιάτικο Φουρφούρι, για να παίξουμε και να μάθουμε με τους μαθητές του Εργαστηρίου Πυθωνίας τη διαδρομή της μικρής Τύχης προς την παραλία και τον ορισμό των αντικειμένων στον προγραμματισμό.

Με τους μαθητές του έβδομου εργαστηρίου Πυθωνίας

«Μες στης Τύχης τη γωνία, έκρυψε ατυχώς η θεία τους κουβάδες τους μικρούς μ' όλους της τους θησαυρούς», είπαμε με τα παιδιά και έτσι απλά μυηθήκαμε στον ορισμό των αντικειμένων, με τη βοήθεια ενός βιβλιοπώλη, μιας παντοπώλισσας και μιας παγωτατζούς και φυσικά με το γνώριμο, πια, φυλλάδιο εργασίας και τις καινούριες μας κάρτες.

Μετά την ολοκλήρωση του εργαστηρίου, πήρα το δρόμο της επιστροφής. Παρόλο που ήθελα πολύ να μείνω περισσότερο στη γενέτειρα, τα ταξίδια που αφορούν την παιδική λογοτεχνία δεν κρατάνε ποτέ δυο νύχτες μακριά από τα παιδιά μου. Έτσι, έχασα τη βραδιά της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου, αλλά φρόντισα να στείλω τους καλύτερους αντικαταστάτες. Οι γονείς μου παραβρέθηκαν στη γιορτή και χωρίς να το περιμένω, παρέλαβαν για λογαριασμό από την κυρία Μαρία Παπαγεωργίου, Αντιδήμαρχο Πολιτισμού του Δήμου Αγρινίου μου ένα ιδιαίτερα σημαντικό βραβείο, που μου θυμίζει την εκτίμηση της ιδιαίτερης πατρίδας μου στο πρόσωπό μου.

Τιμής Ένεκεν

Παρά τα εργασιακά μου καθήκοντα, βρίσκω πάντα το χρόνο για να επισκεφτώ σχολεία. Μια άλλη ημέρα άδειας που αφιερώθηκε στα παιδιά ήταν η Παρασκευή 7 Απριλίου. Εκείνη την ημέρα, μετά από πρόσκληση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ηλιούπολης και της παιδικής μου φίλης, Σίσσυ Ράπτη, βρέθηκα στην αίθουσα του κλειστού γυμναστηρίου του σχολείου για να ανακατευτώ με το μικρό Δημοτικό και να γνωρίσω στα παιδιά τους πέντε βασικούς τύπων δεδομένων στον Προγραμματισμό Η/Υ. Ωστόσο, στην ατζέντα μου δεν ήταν καταγεγραμμένο μόνο το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του «Απόστολου στην Πυθωνία», αλλά και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του «Ενρίκε από το Μεξικό» για τα μεγαλύτερα παιδιά. 

Στιγμιότυπα από την επίσκεψη στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Ηλιούπολης

Στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Ηλιούπολης έπαιξα με περισσότερους από 200 μαθητές. Ανάμεσά τους, ήταν κι ένα ξεχωριστό παιδί. Ένα παιδί από αυτά που αξίζουν την προσοχή και την υπομονή όλου του κόσμου και που το ενόχλησα αρκετά, καθώς ξεσήκωνα τους συμμαθητές του, για να συμμετέχουν στα παιχνίδια μου. Ένα παιδί που αξίζει το παιχνίδι της Πυθωνίας, της παραλίας και ότι έχω δημιουργήσει μέχρι σήμερα. Εκείνη τη μέρα, έπαιξα μαζί με το ξεχωριστό παιδί και τη δασκάλα παράλληλης στήριξης σε ένα από τα διαλείμματα. Στο τέλος του παιχνιδιού, έδωσα στο μικρό μου φίλο μερικές πλαστικοποιημένες κάρτας των ηρώων μου. Στην προτροπή της δασκάλας του να μου πει κάτι ο Κωνσταντίνος, το παιδί συλλάβισε το πιο όμορφο «ευ-χα-ρι-στώ» της ζωής μου, ένα ευχαριστώ ανεκτίμητο, ένα ευχαριστώ που μου γνέφει να συνεχίσω τα εκπαιδευτικά μου ταξίδια.

Το επόμενο πρωινό, ήρθε η σειρά του εργαστηρίου γονέων - παιδιών στη Φωλιά Δημιουργίας στο Πολυδένδρι Αττικής. 

Στον καταπράσινο κήπο της Φωλιάς Δημιουργίας

Τα ταξίδια συνεχίστηκαν κι έφτασε το Μεγάλο Σάββατο, 15 Απριλίου.

Συνήθως, την περίοδο των εορτών ξεκλέβω λίγο χρόνο για να τον περάσω με τα παιδιά του σπιτιού της Τέμενης. Έτσι κι αυτό το πρωινό, βρέθηκα στη φιλόξενη τραπεζαρία του σπιτιού, για να παίξω με τα παιδιά και να τους δείξω τις καινούριες μου κάρτες με τα στοιχεία της δράσης του χαμένου γλυκού. Αφού περιγράψαμε τα χαρακτηριστικά του χαμένου βάζου με το γλυκό κυδώνι, τα τοποθετήσαμε σε λίστα και σε πίνακα και το εντοπίσαμε μέσα στην τσάντα μου, ήρθε και η ώρα της δοκιμής του. Φεύγοντας, ρώτησα τα παιδιά αν τους άρεσε το παιχνίδι. Κι αυτά, με ένα πλατύ χαμόγελο, μου απάντησαν: «Την άλλη φορά, που θα το παίξουμε, να φέρεις γλυκό κεράσι!».

Το χαμένο γλυκό στην Τέμενη Αιγίου

Οι γιορτές του Πάσχα πέρασαν. Με την επιστροφή των παιδιών στο σχολείο, η μαμά αποφάσισε και αυτή να πάει κι αυτή μια βόλτα στο σχολείο των παιδιών. Σκοπός μου ήταν να παίξω με τους μαθητές της Β' Δημοτικού το παιχνίδι χαμένου γλυκού και να τους βοηθήσω στην κατανόηση των δομών δεδομένων και της αντικειμενοστρέφειας.

Το χαμένο γλυκό στην Εκπαιδευτική Αναγέννηση

Τελειώνοντας τη γλυκιά μου εκπαιδευτική δράση ένιωσα πως έχω εκατό παιδιά! Οι μικροί μαθητές των τεσσάρων τμημάτων της Β' Δημοτικού, θέλοντας να δοκιμάσουν από το γλυκό του κουταλιού σχημάτισαν μια πελώρια ουρά και περίμεναν να τους ταΐσω έναν-έναν με το γλυκό κυδώνι. Τελικά, είναι ωραίο να συνδυάζεις τη μάθηση με το σιρόπι ενός καλοφτιαγμένου γλυκού και να το μοιράζεσαι με τα παιδιά...

Έπειτα, το Σάββατο 29 Απριλίου, βρέθηκα καλεσμένη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Κορίνθου για ένα ακόμη εργαστήρι γονέων - παιδιών στη ζούγκλα της Πυθωνίας.

Εργαστήρι γονέων-παιδιών στην Κόρινθο

Σαν μπήκε ο Μάης, είχα μπει στην τελική ευθεία για την οργάνωση της Γιορτής της Μητέρας. Για δύο μήνες είχα μεταμορφωθεί σε νυχτοπούλι καθώς ετοίμαζα το βιβλίο «Ο πραγματικός Ποιητής γεννιέται» και πλέον έπρεπε να ρυθμιστούν οι λεπτομέρειες για τη γιορτή της χρονιάς. Οι λιλιπούτειοι μαθητές είχαν απαντήσει στις φόρμες εργασίες, οι νηπιαγωγοί είχαν αποστείλει εγκαίρως το υλικό για να μπορέσω να το επεξεργαστώ και να ετοιμάσω τον τόμο και βρισκόμουν σε μια φάση δημιουργικής τρέλας. Πάνω σε αυτή την τρέλα, στις 3 Μαΐου, γράφτηκε ο επίλογος του βιβλίου και γεννήθηκε το παραμύθι «Το τραγούδι των Ποιητών». 

Το cd με το περιεχόμενο του βιβλίου «Ο πραγματικός Ποιητής γεννιέται»

Στις 13 Μαΐου πραγματοποιήθηκε στο Δημιουργικό Παιχνιδοβιβλιοπωλείο Το Φουρφούρι το όγδοο εργαστήρι Πυθωνίας και η ανάλυση της λίστας.

Και η μεγάλη ημέρα της Γιορτής της Μητέρας ξημέρωσε την Κυριακή 14 Μαΐου. Η Γιορτή της Μητέρας ήταν για μένα μια τελετή τύπου βραβείων Oscar! Εκατοντάδες ανθρώπων πλημμύρισαν την αίθουσα δεξιώσεων του πολυχώρου Emileon, επαγγελματίες φωτογράφοι απαθανάτιζαν τα παιδάκια, τις μαμάδες, τις γιαγιάδες, τις νηπιαγωγούς και κάθε γωνιά του όμορφου πολυχώρου. Και λίγο μετά τις 11, ξεκίνησε η παραμυθένια γιορτή με την αφήγηση του τραγουδιού των Ποιητών, που έγραψα για να τιμήσω όλες και όλους αυτούς που συμμετείχαν στο μεγάλο έργο των Ποιητών.

Στη Γιορτή της Μητέρας με την Ελένη Δημητρέλλου και το 3ο Νηπιαγωγείο Ναυπάκτου

Στη Γιορτή της Μητέρας με την Αντωνία Στελιανού

Μαρίνα και Αλεξάνδρα Τσιτσικάου (Δημιουργικό Παιχνιδοβιβλιοπωλείο Το Φουρφούρι)

Στη Γιορτή της Μητέρας με την Μαρία Παπαγεωργίου

Μετά από τη Γιορτή της Μητέρας, ανακοινώθηκε από το blog της Τσιπούπολης και δεκάδες διαδικτυακά μέσα ο διαγωνισμός  συγγραφής μικρής ιστορίας για μαθητές Γ' και Δ' Δημοτικού, με αφορμή το ποίημα «Πώς θα βγω απ’ το πηγάδι;». Ο διαγωνισμός διήρκεσε ένα μήνα και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο έλαβε αρκετές λύσεις στο πρόβλημα του μικρού μου βατράχου.

Η ανακοίνωση του διαγωνισμού συνέπεσε με την πρόσκληση συμμετοχής στη 2η Μεγάλη Γιορτή του Χαμόγελου του Παιδιού, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 27 Μαΐου στην παραλίας της Αγυιά, στην Πάτρα.  

2η Μεγάλη Γιορτή του Χαμόγελου του Παιδιού στην Αγυιά

Ένα από τα σπουδαιότερα πράγματα που συμβαίνουν στις δράσεις μου είναι το αντάμωμα με τους παιδικούς μου φίλους και τους συγγενείς μου. Το συναίσθημα είναι πολύ γλυκό, γιατί πλέον οι φίλοι σου φέρνουν τα παιδιά τους για να παίξετε όλοι μαζί. Αυτό συνέβη και στην Πάτρα, όπου με επισκέφτηκαν δύο αγαπημένοι μου συμμαθητές και ο πρώτος μου ξάδερφος με τα παιδιά του.

Στην 2η Μεγάλη Γιορτή του Χαμόγελου του Παιδιού με αγαπημένους συμμαθητές 

Έπειτα από τη γιορτή, οι μέρες κύλησαν γοργά και μπήκε ο Ιούνης, όπου με ελπίδα, αγάπη, σεβασμό και περισσή τύχη βρέθηκα ξανά στην αίθουσα του πολυχώρου  Emileon. Αυτή τη φορά, η αίθουσα εκδηλώσεων μετατράπηκε αρχικά σε ζούγκλα κι ύστερα σε παραλία κι εγώ ντυμένη στο αγαπημένο χρώμα των παιδιών προλόγισα την καλοκαιρινή γιορτή του 23ου Νηπιαγωγείου Αγρινίου. Η γιορτή που ετοίμασαν η Αντωνία Στελιανού και η Χαρά Κανιούρη δραματοποιώντας τα παιδικά βιβλία «Ψάχνοντας στην Πυθωνία» και «Ψάχνοντας στην παραλία», απέδειξε σε όλους τις αξίες που κρύβονται στην παιδική λογοτεχνία και συνάμα ήταν για μένα μια μεγάλη εκδήλωση αγάπης για το πρόσωπό μου.

Με τους πρωταγωνιστές του καλοκαιρινής γιορτής του 23ου Νηπιαγωγείου Αγρινίου

Οι πρωταγωνιστές της ζούγκλας

Με τους πρωταγωνιστές του καλοκαιρινής γιορτής του 23ου Νηπιαγωγείου Αγρινίου

Η θεία Μνήμη με τον Απόστολο

Ψάχνοντας στην παραλία με την Τύχη 

Αγκαλιά με την Τύχη

Πηνειώ Χριστοδούλου, Χαρά Κανιούρη, Αριάδνη Δάντε, Αντωνία Στελιανού, μαμά Δημητρούλα

Η γιορτή έκλεισε με χορό, αγκαλιές, φιλιά, χαμόγελα και άφθονες φωτογραφίες. Άλλωστε, αυτό δεν περιμένει κάθε συγγραφέας;

Την επόμενη ημέρα, πραγματοποιήθηκαν στο Αγρίνιο τα γυρίσματα του clip για την ασφάλεια στο Διαδίκτυο, με τη συμμετοχή μαμάδων και παιδιών του 23ου Νηπιαγωγείου Αγρινίου και την πολύτιμη βοήθεια της Αντωνίας Στελιανού.

Στιγμιότυπα από το βίντεο για την ασφάλεια στο Διαδίκτυο

Μετά τα γυρίσματα, ολοκλήρωσα τον κύκλο των εργαστηρίων Πυθωνίας και αποχαιρέτησα τους αγαπημένους μου μαθητές, παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής στο σπίτι....μέχρι το επόμενο ταξίδι-αστραπή.

Η επόμενη γιορτή στην οποία είχα τη χαρά να παραστώ ως τιμώμενο πρόσωπο, ήταν η καλοκαιρινή γιορτή του 3ου Νηπιαγωγείου Ναυπάκτου. Παρέα με τους γιούς μου, επισκεφτήκαμε την όμορφη Ναύπακτο για να παρακολουθήσουμε τη γιορτή της Ελένης. Η γιορτή ξεκίνησε με το καλωσόρισμα της Ελένης προς τους γονείς και τους συγγενείς των μαθητών της στο νηπιαγωγόσπιτό της. Ύστερα, πήρα το λόγο για να δώσω τις ευχές μου στα παιδιά για μια όμορφη γιορτή.

Πρόσκληση - αναμνηστικά της καλοκαιρινής γιορτής του 3ου Νηπιαγωγείου Ναυπάκτου

Η Ελένη αξιοποίησε την έμμετρη αφήγηση του παραμυθιού του καπετάνιου και της γοργόνας με χορογραφίες και τραγούδια, Έπειτα, διάβασε μια εξαιρετικά διδακτική ιστορία κι έκλεισε τη γιορτή με τις σκυταλοδρομίες των παιδιών με τους γονείς τους! Οι λεπτομέρειες του σκηνικού, η πρόσκληση στην εκδήλωση, καθώς και τα αναμνηστικά των παιδιών ήταν επιμελημένα με περισσή αγάπη από την ευφάνταστη νηπιαγωγό.

Ο καπετάνιος χορεύει με την Σθενώ

Οι γοργόνες και οι μάγκες του 3ου Νηπιαγωγείου Ναυπάκτου

Ποζάροντας στο βυθό του 3ου Νηπιαγωγείου Ναυπάκτου

Το Σάββατο 17 Ιουνίου επισκέφτηκα για ακόμη μια φορά το σπίτι της Τέμενης Αιγίου για ένα ακόμη δημιουργικό παιχνίδι.

Στο Χαμογελόσπιτο του Αιγίου

Την Κυριακή 25 Ιουνίου βρέθηκα καλεσμένη στη Villa Constantsia, στον Κάτω Άσσο Κορινθίας για να παρουσιάσω στα παιδιά του σπιτιού του Χαμόγελου του Παιδιού της ευρύτερης περιοχής της Κορίνθου το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Ενρίκε από το Μεξικό. Η δράση πραγματοποιήθηκε μετά από πρωτοβουλία των ιδιοκτητών της βίλας και συνδυάστηκε με μπάνιο στη θάλασσα και φαγητό.

Η επόμενη εκπαιδευτική μου δράση πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 29 Ιουλίου, στο  χωριό του Πλατανίτη Ναυπάκτου, μετά από πρόσκληση της Ελένης Δημητρέλλου και του Συλλόγου Απανταχού Πλατανιτιωτών στο παλιό δημοτικό σχολείο.

Πρόγραμμα εκδηλώσεων Συλλόγου Απανταχού Πλατανιτιωτών

Η δράση μας ήταν γεμάτη από παιχνίδια και γλύκα. Γλύκα, χορό και αμέτρητα χαμόγελα ευτυχίας!

Με την Ελένη Δημητρέλλου στο Δημοτικό Σχολείο Πλατανίτη

Στιγμιότυπο από το παιχνίδι στο Δημοτικό Σχολείο Πλατανίτη

Αναμνηστικές φωτογραφίες

Το σκηνικό στο Δημοτικό Σχολείο του Πλατανίτη δια χειρός Ελένης Δημητρέλλου

Μετά τη γιορτή του Πλατανίτη, δέχθηκα ένα σπουδαίο τηλεφώνημα από τη στρατιωτική ηγεσία του υπουργείου και με μεγάλη χαρά δέχθηκα να παραχωρήσω ένα έργο μου ως ένθετο στο περιοδικό της Στρατιωτικής Επιθεώρησης. Τον Αύγουστο, ετοίμασα σε μορφή βιβλίου του βραβευμένο μου διήγημα από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά για τον παππού Χρήστο.

Κατά την περίοδο των διακοπών μου στο Αίγιο, βρήκα ξανά την ευκαιρία να επισκεφθώ το σπιτάκι της Τέμενης Αιγίου και να παίξω τα νέα μου παιχνίδια με κάρτες με τα παιδιά του σπιτιού.

Παίζοντας με τις κάρτες της Πυθωνίας στην Τέμενη Αιγίου 

Παίζοντας με τις κάρτες της Πυθωνίας στην Τέμενη Αιγίου 

Κι επειδή τα επεισόδια της σειράς «Μαθαίνω Πληροφορική δίχως Υπολογιστή» συνεχίζονται και πλησιάζει ο καιρός να κάνω την είσοδό μου στη σειρά, η αγαπημένη μου εικονογράφος, Τάνια Πεχλιβανίδου μου χάρισε τη καρτουνίστικη μορφή, που χρησιμοποιήθηκε στο εξώφυλλο του έκτου παιδικού μου βιβλίου.

Δια χειρός Τάνιας Πεχλιβανίδου

Μετά την ολοκλήρωση του βιβλίου του παππού Χρήστου, αποφάσισα να δώσω κάτι ολοκαίνουριο στα παιδιά των συναδέλφων μου και γι' αυτό, στις αρχές του Σεπτέμβρη ξεκίνησα τη συγγραφή του σχολικού πλάνου «Δέκα ήρωες στην τάξη». 

Δέκα ήρωες στην τάξη, σχολικό πλάνο 2017-2018

Το σχολικό πλάνο είναι ένα εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο για κάθε μαθητή και αποτελεί μια ατζέντα για τη σχολική χρονιά 2017-2018. Οι «Δέκα ήρωες στην τάξη» απευθύνονται σε όλους τους μαθητές προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας (παιδιά 4-8 ετών) και στις 48 σελίδες του βιβλίου περιλαμβάνονται οι μήνες του διδακτικού έτους, πλαισιωμένοι από δέκα ήρωες των παιδικών μου βιβλίων, καθώς και οι σχολικές εορτές και αργίες. Στο βιβλίο συμπεριλαμβάνονται ευχάριστες ασκήσεις, καθώς και κάρτες διπλής όψης, που στοχεύουν στην εξάσκηση και στην βελτίωση της λεπτής κίνησης των χεριών των παιδιών. Η τελευταία σελίδα του βιβλίου περιλαμβάνει ένα εβδομαδιαίο, ωρολόγιο πρόγραμμα, που διευκολύνει τα παιδιά να καταγράψουν τα μαθήματά τους και τις εξωσχολικές τους δραστηριότητες με έναν απλό και σύντομο τρόπο.

Κι επειδή είχα καιρό να επισκεφθώ τη γενέτειρα, την Παρασκευή 22 Οκτωβρίου βρέθηκα στο Δημοτικό Σχολείο Δοκιμίου για να γνωρίσω τους νέους μαθητές της Χαράς Μπεκιάρη και να κάνουμε ένα διαφορετικό μάθημα στις δομές δεδομένων.

Παρέα με τη Χαρά Μπεκιάρη στην τάξη της και με τους δέκα ήρωες στο Φουρφούρι

Μετά το μάθημα στην τάξη της Χαράς, βρέθηκα στην αίθουσα εκδηλώσεων του 6ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου και μύησα τους μαθητές της Δ' δημοτικού Σχολείου στην εισαγωγή στην αντικειμενοστρέφεια με τη βοήθεια των βάζων γλυκού, που μας έστειλαν οι μαμάδες των μαθητών. 

Με το διευθυντή του 6ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου, κύριο Κώστα Διαμαντή 

και τον Σχολικό Σύμβουλο Α/βαθμιας Αιτ/νίας, κύριο Μαρίνο Αναστασόπουλο

Σε αυτόν τον απολογισμό, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τον κύριο Νίκο Κατσαντά, εκπαιδευτικό της Δ' Δημοτικού για την πρόσκληση στο 6ο Δημοτικό Σχολείο. Ο κύριος Κατσαντάς μαζί με την κυρία Χρυσούλα Σουλιώτη, εκπαιδευτικό της Δ' Δημοτικου προετοίμασαν εξαιρετικά τους μαθητές τους για την επίσκεψη μου και τους αξίζει ειδική αναφορά. Επίσης, οφείλω ιδιαίτερες ευχαριστίες στον Διευθυντή του 6ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου, κύριο Κώστα Διαμαντή για τη ζεστή φιλοξενία, καθώς και στον κύριο Μαρίνο Αναστασόπουλο, Σχολικό Συμβουλο Α/βαθμιας, ο οποίος δεν παρακολούθησε απλά τη δράση, αλλά συμμετείχε ενεργά συλλέγοντας πολλά πολλά στοιχεία.

Την επόμενη ημέρα -Σάββατο 23 Οκτωβρίου- βρέθηκα στο χώρο του αγαπημένου Παιχνιδοβιβλιοπωλείου Το Φουρφούρι, για να παρουσιάσουμε με την Αλεξάνδρα Τσιτσικάου τη δράση «Ψάχνοντας κάτι γλυκό, παίζω και κατανοώ», καθώς και το νέο βιβλίο «Δέκα ήρωες στην τάξη». Η δράση συνδυάστηκε με την ενίσχυση των σκοπών της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας & Αποκαταστάσεως Αναπήρων Προσώπων-ΕΛΕΠΑΠ, προσφέροντας το 10% των πωλήσεων του παιδικού βιβλίου «Ψάχνοντας στην παραλία» στο παράρτημα Αγρινίου. 

Δράση ενίσχυσης της ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου

Γνωρίζοντας στον Ανδρέα τους επόμενους ήρωες

Αλεξάνδρα Τσιτσικάου, Λαμπρινή Λεχουρίτη-Κολοβού

Μαζεύοντας τα στοιχεία του χαμένου γλυκού

Η Αλεξάνδρα Τσιτσικάου φιλεύει τα παιδιά

Πλάνο από τη δράση 

Αγκαλιά με τα αγαπημένα μου μαθητούδια

Με την επιστροφή μου από το Αγρίνιο, έλαβα ένα ηλεκτρονικό μήνυμα από την Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου Αγρινίου για την υποβολή πρότασης για τη συμμετοχή μου στις χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις. Και τότε, ξεσήκωσα την Αντωνίτσα του 23ου Νηπιαγωγείου για να ετοιμάσουμε κάτι ξεχωριστό. Εκτός από την Αντωνίτσα, ξεσήκωσα κι άλλους. Κι έφτιαξα μια μεγάλη ομάδα αξιόλογων συνεργατών με τους οποίους θα δουλεύαμε εθελοντικά και θα παρουσιάζαμε το παραμύθι της Ανάσσας του Πάγου στο θεατρικό σανίδι. Αφού οργάνωσα την ομάδα, έπιασα χαρτί και μολύβι, έγραψα τη θεατρική απόδοση του χριστουγεννιάτικου παραμυθιού μου και την έστειλα στις αγαπημένες μου νηπιαγωγούς: Ελένη Δημητρέλλου και Αντωνία Στελιανού.

Κι ενώ το παραμύθι ετοιμάζονταν για το τυπογραφείο, τη Δευτέρα 20 Νοεμβρίου πήρα στα χέρια μου την έκδοση του περιοδικού της Στρατιωτικής Επιθεώρησης με το ένθετο των δέκα ηρώων. Χαίρομαι ιδιαίτερα που η ηγεσία του Γενικού Επιτελείου Στρατού εμπιστεύτηκε το συγγραφικό μου έργο και με φιλοξένησε στο περιοδικό του ΓΕΣ.

Οι δέκα ήρωες στη Στρατιωτική Επιθεώρηση

Η εμπιστοσύνη των στελεχών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στις ιδέες μου συνεχίστηκε και μετά από πρόσκληση του ΓΕΕΘΑ σχεδίασα δύο δράσεις για την τελετή φωταγώγησης του χριστουγεννιάτικου δέντρου της 8ης Δεκεμβρίου. Η πρώτη δράση αφορούσε τη διαδραστική αφήγηση της Ανάσσας του Πάγου στο κεντρικό αμφιθέατρο του Υπουργείου για τα παιδιά των στελεχών και η δεύτερη δράση τη δημιουργία του Δάσους των Ευχών στο προαύλιο χώρου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.  

Την Τρίτη 21 Νοεμβρίου έκανα άλλη μια βόλτα στους μαθητές της Εκπαιδευτικής Αναγέννησης, μόνο που αυτή τη φορά επισκέφθηκα τα παιδιά της Ε' Δημοτικού, για να τους παρουσιάσω τις ολόφρεσκες σελίδες του Ενρίκε από το Μεξικό.

Ψάχνοντας την ερμηνεία

Εργασία μαθητών Ε' Δημοτικού Εκπαιδευτικής Αναγέννησης

Καθώς περνούσε ο καιρός, η Αντωνία και η Ελένη έκαναν τις πρόβες του θεατρικού τους έργου κι εγώ απέκτησα το έβδομο συγγραφικό μου παιδί. Τελικά, η πρότασή μου δεν εντάχθηκε στις εκδηλώσεις του Δήμου Αγρινίου κι έτσι η παρουσίαση του έργου συνδυάστηκε με τη χριστουγεννιάτικη γιορτή του 23ου Νηπιαγωγείου Αγρινίου, η οποία φιλοξενήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του 6ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου.

Η Ανάσσα των Χριστουγέννων

Την Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου, πραγματοποιήθηκε με την πολύτιμη συμμετοχή του συναδέλφου Άκη Αλεξόπουλου η διαδραστική αφήγηση του παραμυθιού της Ανάσσας του Πάγου στο κεντρικό αμφιθέατρο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, στο ρόλο του Άι-Βασίλη. 

Διαδραστική αφήγηση του παραμυθιού της Ανάσσας του Πάγου στο Αμφιθέατρο του ΥΠΕΘΑ

Μετά την αφήγηση, μικροί και μεγάλοι κατευθυνθήκαμε στον προαύλιο χώρο του Υπουργείου και δημιουργήσαμε περί τα 20 δέντρα με ευχές. Στη συνέχεια, τα παιδάκια σχημάτισαν μια μικρή πομπή και παρέδωσαν τα δέντρα στους τρεις αρχηγούς των επιτελείων. 

Τελετή φωταγώγησης χριστουγεννιάτικου δέντρου ΥΠΕΘΑ

Το Σάββατο 9 Δεκεμβρίου, βρέθηκα στον πολυχώρο του Τεχνουργείου για να γνωρίσω τους πρωταγωνιστές του 3ου Νηπιαγωγείου Ναυπάκτου και να πραγματοποιήσουμε την πρόβα τζενεράλε για την απογευματινή γιορτή του νηπιαγωγείου. Η Ελένη Δημητρέλου είχε δημιουργήσει ολομόναχη ένα θαυμάσιο σκηνικό και παρέα με τα νηπιαγωγάκια της είχαν δουλέψει πολύ σκληρά για την απόδοση των ρόλων τους. Η εκδήλωση συνδιοργανώθηκε με τη βοήθεια του Συλλόγου Απανταχού Πλατανιτιωτών και στη γιορτή υπήρχαν πολλά εδέσματα από τις κυρίες του Συλλόγου και τις μαμάδες των νηπίων. 

Η Ανάσσα των Χριστουγέννων - γενική πρόβα

Με την Ελένη Δημητρέλλου στο ρόλο του Άι-Βασίλη

Η Ανάσσα των Χριστουγέννων στη Ναύπακτο - πηγή Nafpaktianews.gr

Το απόγευμα του Σαββάτου πραγματοποιήθηκε στον πολυχώρο το αδιαχώρητο. Η συμμετοχή των Ναυπακτιωτών στην εκδήλωση ήταν συγκινητική. Οι Ναυπακτιώτες αγκάλιασαν θερμά το βιβλίο της Ανάσσας του Πάγου, μέρος των πωλήσεων του οποίου στηρίζει τον οργανισμό Το Χαμόγελο του Παιδιού και φάνηκε να απολαμβάνουν τη θεατρική μας παράσταση.

Την Κυριακή 10 Δεκεμβρίου ήταν η σειρά της χριστουγεννιάτικης γιορτής του 23ου Νηπιαγωγείου Αγρινίου. Η Αντωνία Στελιανού μεταμορφώθηκε σε Άι-Βασίλη και με τη βοήθεια των νηπίων καταφέραμε να ζωντανέψουμε το παραμύθι της Ανάσσας του Πάγου.

Στη σκηνή με τους πρωταγωνιστές του 23ου Νηπιαγωγείου Αγρινίου

Μαρία Μπατζογιάννη, Πηνειώ Χριστοδούλου, Χαρά Κανιούρη, 

Αντωνία Στελιανού, Αριάδνη Δάντε, Χρύσα Σπαή

Στη συγκεκριμένη γιορτή αναδείχτηκε ο σπουδαίος ρόλος του εκπαιδευτικού, που προκειμένου να πραγματοποιηθεί μια αξιόλογη γιορτή ανοίγει τις πόρτες του σχολειού του και φιλοξενεί τους συναδέλφους άλλης εκπαιδευτικής μονάδας. Ο διευθυντής του 6ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου, κύριος Κώστας Διαμαντής, συνέβαλε στην καλλιέργεια της πολιτιστικής ιδιότητας των δύο νηπιαγωγών και μας φιλοξένησε ως άριστος οικοδεσπότης στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου του. Του οφείλω πολλές ευχαριστίες, γιατί με τη βοήθειά του καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε την παράσταση σε έναν άνετο και φιλικό χώρο. Πέρα από τον κύριο Διαμαντή, ευχαριστώ θερμά και τον κυριο Νίκο Κατσαντά, για όλα αυτά που έκανε και νιώσαμε όλοι την εγκάρδια φιλοξενία του 6ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου, καθώς και το φίλο Γιώργο Δήμου που επιμελήθηκε τον ήχο.

Η τελευταία μου επίσκεψη σε σχολικό περιβάλλον για το 2017, πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 19 Δεκεμβρίου, στο Κέντρο Προσχολικής Αγωγής της Αθανασίας Κυρέζη στη Νέα Μάκρη. Λίγο μετά τις 10, βρέθηκα στο κέντρο για να παρουσιάσω στους γλυκούς μου φίλους το παραμύθι της Ανάσσας των Χριστουγέννων. Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα φιλικό, ζεστό, τρυφερό και αγαπησιάρικο. Το κέντρο είναι τεχνικά άρτια εξοπλισμένο και έτσι η αφήγηση πραγματοποιήθηκε άριστα και τα οπτικοακουστικά εφέ άφησαν σε μικρούς και μεγάλους τις καλύτερες εντυπώσεις.

Στο κέντρο προσχολικής αγωγής της Αθανασίας Κυρέζη

Μετά την αφήγηση δημιουργήσαμε με τα παιδιά ένα δέντρο ευχών και κρύψαμε τα ομορφότερα μηνύματα του κόσμου για αγάπη, φιλία, ειρήνη και πολλά πολλά παιχνίδια!

Ποζάροντας με τη μικρή Μαρία

Η πεντηκοστή και τελευταία δράση για το 2017, πραγματοποιήθηκε τη μέρα των Χριστουγέννων στα παιδιά του Χαμόγελου του Παιδιού στο σπίτι της Τέμενης Αιγίου.

Ένας Δεκέμβρης γεμάτος ανάσες αγάπης

Ολοκληρώνοντας τον απολογισμό της χρονιάς, συνειδητοποίησα ότι μια σοβαρή αρρώστια ήταν η αφορμή για να γεννηθούν υπέροχες δράσεις και πολύ καλές φιλίες. Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στα πρόσωπα της Αντωνίας Στελιανού, της Ελένης Δημητρέλλου, της Χαράς Μπεκιάρη, της Λαμπρινής Λεχουρίτη-Κολοβού, της Μαρίνας Τσιτσικάου, της Αλεξάνδρας Τσιτσικάου, της Χαράς Κανιούρη, της Μαρίας Παπαγεωργίου, του Γιώργου Δήμου, που συμμετείχαν στα παραπάνω δρώμενα και να μην ευχαριστήσω ξεχωριστά το δημοσιογραφικό δίδυμο Χρύσα Σπαή - Κωνσταντίνο Σαμψών από το www.agriniobestof.gr, που υπήρξαν παρόντες σε όλες μου τις δράσεις στην πόλη του Αγρινίου.

Παραθέτοντας τις εκπαιδευτικές δράσεις, έγραψα πολλές φορές τις λέξεις «γιορτή» και «γλυκό». Ίσως γιατί τελικά αυτό που επιλέγουμε να κάνουμε στον ελεύθερο χρόνο της ζωής μας είναι αυτό που έχουμε πραγματικά ανάγκη.

Εύχομαι το 2018 να έχω περισσότερη όρεξη για δράση, δεκάδες γιορτές και μπόλικη γλύκα για όλους!

Καλή χρονιά με αγάπη και υγεία! Όλα τα άλλα, αφήστε πάνω μου...

http://chipoupolis.blogspot.gr