Την Τετάρτη, 15-11-2017 και ώρα 7 – 9 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του 8^ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου (οδός Ιθάκης, Αγρίνιο) ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων των μαθητών του Σχολείου πραγματοποίησε συγκέντρωση ενημέρωσης των μελών του γύρω από το θέμα, που πανελληνίως απασχολεί πολλούς γονείς και σχετίζεται με την εφαρμογή του Νέου Προγράμματος Σπουδών και τη διανομή του «Φακέλου Μαθήματος» για το μάθημα των Θρησκευτικών. Στη συγκέντρωση προσκλήθηκαν και μίλησαν τα μέλη του Παραρτήματος Αιτωλ/νίας της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων κ.κ. Φώτιος Μάλαινος, Σπυρίδων Παπαθανασίου και Κων/νος Ξευγένης.

Ειδικότερα, στην αρχή της εκδήλωσης μίλησε ο κ.  Φώτιος Μάλαινος, ο οποίος αναφέρθηκε γενικά στο χαρακτήρα των «νέων θρησκευτικών», τη λογική που τα διέπει και τις αρνητικές τους συνέπειες σε βάρος της θρησκευτικής αγωγής των ορθόδοξων χριστιανών μαθητών.

Ο ομιλητής τόνισε ότι από συστάσεως του νεοελληνικού κράτους το μάθημα των Θρησκευτικών είχε αμιγώς ορθόδοξο χαρακτήρα και απέβλεπε πάντοτε στην ορθόδοξη αγωγή των μαθητών. Από την φετινή όμως σχολική χρονιά άλλαξε ο χαρακτήρας του και έγινε θρησκειολογικός και ουδετερόθρησκος. Προστέθηκαν δίπλα στα ορθόδοξα στοιχεία πολλών διδακτικών ενοτήτων και αντίστοιχα στοιχεία από διάφορες θρησκείες και ο μαθητής καλείται να διδαχθεί τί πιστεύουν οι χριστιανοί, τί οι εβραίοι, τί οι μουσουλμάνοι, τί οι βουδδιστές κλπ. επάνω σε ένα θρησκευτικό ζήτημα. Και τούτα καλείται να τα διδάξει ο εκπαιδευτικός ουδέτερα και μέσα σε ένα κλίμα συναισθηματικής και εμπειρικής αποξένωσης από τα βιώματα και την οικογενειακή θρησκευτική παράδοση των παιδιών. Εάν μέχρι και πέρσι ο ορθόδοξος μαθητής διδασκόταν το μάθημα των Θρησκευτικών με φράσεις του τύπου: «γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα…, την Κυριακή εκκλησιαζόμαστε…, πιστεύουμε ότι ο Χριστός κλπ.», τώρα η διδακτική γλώσσα άλλαξε με φράσεις του τύπου: «οι χριστιανοί γιορτάζουν, οι χριστιανοί πιστεύουν, οι χριστιανοί λατρεύουν, οι χριστιανοί εκκλησιάζονται κλπ.» και επιπλέον και συγχρόνως και με φράσεις: «οι μουσουλμάνοι πιστεύουν, οι Ιουδαίοι γιορτάζουν, οι ινδοϊστές προσεύχονται, οι βουδδιστές λατρεύουν κλπ.». Πουθενά στους φετινούς φακέλους μαθήματος, που στην ουσία λειτουργούν ως βιβλία θρησκευτικών, δεν  προβάλλεται και δεν ομολογείται ο Χριστός ως ο μόνος αληθινός Θεός και Σωτήρας του κόσμου ούτε η διδασκαλία του ως η αποκεκαλυμμένη αλήθεια.

Ο τρόπος όμως αυτός της διδασκαλίας των Θρησκευτικών οδηγεί τους μαθητές στη θρησκευτική σύγχυση και αμφισβήτηση, στο συγκρητισμό, την πανθρησκεία, τον αγνωστικισμό, ίσως δε και στην αθεΐα. Το πρόβλημα γίνεται οξύτερο με την αμέθοδη, ασύνδετη και αποσπασματική προσφορά της διδακτέας ύλης, που έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία άκρως επιζήμιων νοηματικών και ιστορικών κενών στη θρησκευτική σκέψη του μαθητή.

Πέρα από τον αντορθόδοξο, αντιπαιδαγωγικό και αμέθοδο χαρακτήρα των «νέων θρησκευτικών», ο ομιλητής τεκμηριωμένα παρουσίασε και τον παράνομο και αντισυνταγματικό χαρακτήρα τους με συγκεκριμένες αναφορές στο Σύνταγμα, τους ισχύοντες νόμους, αλλά και διεθνείς συμβάσεις, που έχει υπογράψει η Ελλάδα και έχει καταστήσει αναπόσπαστο τμήμα του εθνικού μας δικαίου (π.χ. άρθρο 2 του Α΄ πρόσθετου πρωτοκόλλου στη Διεθνή Σύμβαση της Ρώμης της 4-11-1950, το οποίο αναγνωρίζει στους γονείς το δικαίωμα να εξασφαλίζουν την εκπαίδευση των παιδιών τους σύμφωνα με τις δικές τους θρησκευτικές πεποιθήσεις). Επίσης αναφέρθηκε και στους νόμους της ελληνικής πολιτείας, που προβλέπουν την εκπαίδευση των τέκνων των Ρωμαιοκαθολικών, των Εβραίων και των μουσουλμάνων της Θράκης, σύμφωνα με τη δική τους και μόνο θρησκευτική πίστη. Ό,τι όμως προβλέπεται, και ορθώς, για τους ετερόδοξους και ετερόθρησκους έλληνες μαθητές, με τα «νέα θρησκευτικά» δεν ισχύει για τα τέκνα των ορθόδοξων ελλήνων κατά προφανή παραβίαση της αρχής της ισονομίας.

Τέλος ο κ. Μάλαινος υπενθύμισε στους παρισταμένους ότι σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία τα τέκνα των μη ορθοδόξων (ετεροδόξων, ετεροθρήσκων, αθέων κλπ.) πάντοτε είχαν και έχουν το δικαίωμα απαλλαγής τους από το ορθόδοξο μάθημα των Θρησκευτικών μέσα στα πλαίσια του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Συνεπώς δεν υπήρχε κανένας λόγος για την αλλαγή της ταυτότητας του μαθήματος των Θρησκευτικών. Ως εκ τούτου απαιτείται η επαναφορά των καταργηθέντων βιβλίων ορθοδόξου αγωγής και προσανατολισμού, από τα οποία άλλωστε δεν απουσίαζαν και ορισμένες αυτοτελείς διδακτικές ενότητες με θρησκειολογικά στοιχεία χάριν απλής ενημερώσεως των μαθητών.

Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο κ. Σπυρίδων Παπαθανασίου, ο οποίος παρουσίασε, με παραδείγματα, μέσα από το περιεχόμενο των Φακέλων του Μαθήματος των Θρησκευτικών, τον πανθρησκειακό χαρακτήρα τους, ο οποίος προκαλεί στους μαθητές θρησκευτική σύγχυση και τα οδηγεί στο συγκρητισμό.  Κατ΄αρχάς έκανε μια μικρή αναφορά στη διάκριση των βιβλίων (εγχειριδίων) των μαθητών, που διανέμονταν στους μαθητές έως το σχολικό έτος 2016-2017 από τους φακέλους, που διανεμήθηκαν το τρέχον σχολικό έτος και παρουσίασε τις διαφορές σύμφωνα με τον ακόλουθο πίνακα:

Ακολούθως επεσήμανε ότι από τους φακέλους του μαθήματος όλων των τάξεων (Γ΄Δημοτικού μέχρι Γ΄Λυκείου) η μεγαλύτερη  ανάμιξη στοιχείων διαφόρων θρησκειών γίνεται στις τάξεις του δημοτικού σχολείου και σε συνάρτηση με την ηλικία των μαθητών επέρχεται ευκολότερα η πνευματική σύγχυση και ο θρησκευτικός αποπροσανατολισμός..

Συγκεκριμένα στη Γ΄τάξη Δημοτικού:

Θεματική Ενότητα 2:  Θρησκευτικές γιορτές

Στην ενότητα αυτή γίνεται αναφορά στην έννοια της γιορτής, παρουσιάζει τις γιορτές των Χριστιανών, με ουδετερόθρησκο τρόπο, όπως «οι Χριστιανοί γιορτάζουν» και όχι «εμείς οι χριστιανοί γιορτάζουμε», φράση, η οποία θα είχε αναφορά στο πιστεύω των μαθητών και στην πολιτιστική και κοινωνική παράδοση του τόπου στον οποίο ζουν και αναπτύσσονται. Παράλληλα στην ίδια ενότητα αναφέρονται και οι γιορτές των Εβραίων (Ρος Ασανά) και των Μουσουλμάνων (Ιντ-αλ-Φιτρ).

Σε άλλη παράγραφο μιλάει για τα σύμβολα. Αναφέρεται στα σύμβολα των χριστιανών και κυρίως στο Σταυρό, όπως τον κάνουν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί με παράλληλη αναφορά στους Καθολικούς και τους Προτεστάντες. (Σημειωτέον ότι οι μικροί μαθητές της Γ΄Δημοτικού δεν έχουν διδαχθεί τι είναι ο καθολικισμός και ο προτεσταντισμός). Παράλληλα παρουσιάζονται  τα σύμβολα των Εβραίων (το άστρο του Δαβίδ) και των Μουσουλμάνων (αραβούργημα με το όνομα του Αλλάχ), καθώς και το  όνομα του Θεού στις ανωτέρω θρησκείες.

Θεματική ενότητα 3: Κυριακή, μια σημαντική ημέρα της εβδομάδας

Η ενότητα ξεκινά από την Κυριακή των Χριστιανών με αναφορά στον εκκλησιασμό και παρουσίαση όσων τελούνται εκεί. Παράλληλα στην ίδια ενότητα παρουσιάζονται το Σάββατο των Εβραίων με την περιγραφή της Συναγωγής και ότι τελείται εκεί και η Παρασκευή των Μουσουλμάνων με το τζαμί (ή τέμενος) και το έργο του ιμάμη μέσα σ΄αυτό.

Θεματική ενότητα 4: Χριστούγεννα, ο Θεός γίνεται άνθρωπος.

Η προσδοκία και η χαρά της γέννησης ενός παιδιού συνδέεται με τη γέννηση του Ιησού. Παρέχει πλούσιο υλικό για τη γέννηση του Χριστού από την Καινή Διαθήκη, από την ελληνική και ξένη λογοτεχνία, αναφέρει ήθη και έθιμα και στοιχεία από τη λαογραφία για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Πολλά στοιχεία όσων αναφέρονται για τα Χριστούγεννα, ουδεμία σχέση έχουν με την ελληνορθόδοξη παράδοση, την οποία βιώνουμε στον τόπο μας.

Θεματική ενότητα 7: «Χριστός Ανέστη» Γιορτάζοντας το χριστιανικό Πάσχα.

Παρουσιάζεται η πορεία προς το Πάσχα με αναφορά στη Μεγάλη Σαρακοστή, στους Χαιρετισμούς της Παναγίας, στον Ακάθιστο Ύμνο, στο Σάββατο του Λαζάρου, στη Κυριακή των Βαΐων, στη Μεγάλη Εβδομάδα, στην Ανάσταση του Ιησού με πλούσιο υλικό από την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση. Ακολούθως στην ίδια ενότητα ξεπροβάλλει το Πάσχα των Καθολικών και το Πάσχα των Εβραίων (Πέσαχ).

         Δ΄τάξη Δημοτικού

Θεματική ενότητα 1: Όταν οι άνθρωποι προσεύχονται.

Γίνεται αναφορά στο θέμα της προσευχής με παραδείγματα από την Αγία Γραφή. Περιλαμβάνει την Κυριακή προσευχή «Πάτερ ημών» σε μετάφραση στα νέα ελληνικά, ιαπωνικά, τουρκικά και αγγλικά. Απουσιάζει το πρωτότυπο κείμενο το οποίο χρησιμοποιείται στη λατρεία, στις προσευχές των πιστών και στην καθημερινή προσευχή των μαθητών στο σχολείο. Παράλληλα αναφέρεται στις προσευχές άλλων θρησκευτικών παραδόσεων και συγκεκριμένα στον Ιουδαϊσμό «Σέμα Ισραήλ» και στο Ισλάμ «Στο όνομα του ελεήμονος και φιλεύσπλαχνου Αλ΄λάχ», ενώ στη σελίδα 12 υπάρχουν φωτογραφίες προσευχομένων Εβραίων, Μουσουλμάνων και του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ εκ των Χριστιανών, οι οποίες δημιουργούν συνειρμό σύγχυσης και ταύτισης, κυρίως σε μικρά παιδιά.

Θεματική ενότητα 2: Παναγία, η Μητέρα του Χριστού.

Στη ενότητα αυτή, παρουσιάζεται η Παναγία στην Χριστιανική παράδοση με υλικό από την Αγία Γραφή, τις Γιορτές της, τις εικόνες της, και συγχρόνως εμφανίζεται και το Κοράνιο (κεφάλαιο 19 Σούρα Μαριάμ), όπου μιλάει για τη Μητέρα του Χριστού.

Θεματική ενότητα 4: Όλοι ίσοι, όλοι διαφορετικοί.

Στη συγκεκριμένη ενότητα εκτός των άλλων γίνεται αναφορά στο βάπτισμα σε συνδυασμό με τη γιορτή των Φώτων και στο χρίσμα. Συγχρόνως παρουσιάζεται το βάπτισμα και το χρίσμα των Καθολικών και το βάπτισμα των Προτεσταντών χωρίς παραλληλισμό και σύγκριση με το βάπτισμα των Ορθοδόξων. Εκτός τούτων εμφανίζονται ταυτόχρονα οι τελετές ενηλικίωσης στον Ιουδαϊσμό (Μπαρ Μιτσβά και Μπατ Μιτσβά) και στον Μουσουλμανισμό (σουνέτ-περιτομή και χένα).

Θεματική ενότητα 6: Χριστιανοί άγιοι και ιερά πρόσωπα

Εδώ συμπλέκονται Άγιοι της χριστιανικής εκκλησίας, ορθόδοξης (Άγιος Γεράσιμος και το Λιοντάρι, Άγιος Πορφύριος, Αγία Λυδία κλπ.) και καθολικής (Άγιος Φραγκίσκος και τα ζώα) με πρόσωπα που θεωρούνται ιερά σε άλλες θρησκείες (Μωάμεθ, απεσταλμένος του Αλλάχ, Ραβίνος Ελιέζερ)

Θεματική ενότητα 7: Ιερά βιβλία

Στην ενότητα αυτή το Ιερό βιβλίο των Χριστιανών, η Αγία Γραφή παρουσιάζεται μαζί με την ΤΕ.ΝΑ.ΚΑ. (Τανάκ των Εβραίων) και το Κοράνιο των Μουσουλμάνων.

    Τάξη Ε΄Δημοτικού

Θεματική ενότητα 1: Μαθητές και δάσκαλοι

Στη Τρίτη και Τετάρτη τάξη του δημοτικού παρουσιάζονται στοιχεία τριών θρησκειών: του χριστιανισμού, του ιουδαϊσμού και του μουσουλμανισμού. Στη Πέμπτη τάξη προστίθενται κι άλλα θρησκεύματα, όπως ο Βουδισμός, ο Ταοϊσμός, ο Κομφουκιανισμός. Στην πρώτη ενότητα μαζί με τον Χριστό και τους Μαθητές του προβάλλονται και ο Μωάμεθ, ο Βούδας, ο Λάο Τσε και ο Κομφούκιος, κυρίως μέσα από αποφθέγματά τους.

Θεματική ενότητα 2: Συμπόρευση με όρια και κανόνες

Στην ενότητα αυτή ο Δεκάλογος της Παλαιάς Διαθήκης και ο Χρυσός Κανόνας της Καινής Διαθήκης μπαίνουν στην ίδια ομάδα με τη Χαντίθ των Μουσουλμάνων, το νόμο του Ντάρμα των Ινδουϊστών, τον κανόνα της μη βίας των Βουδιστών, την αφοσίωση στον νόμο των Εβραίων.

Θεματική ενότητα 3: Προχωράμε αλλάζοντας

Η νηστεία και η άσκηση στο Χριστιανισμό όπως βιώθηκε από τους Αγίους παρουσιάζεται παράλληλα με τη νηστεία και την άσκηση στις άλλες θρησκείες, Ισλάμ (Ραμαζάνι), Ιουδαϊσμό (Γιομ Κιπούρ-γιορτή εξιλασμού), Ινδοϊσμό (άσκηση-γιόγκα), Βουδισμό (διαλογισμό και περισυλλογή).

Στη συνέχεια ο ομιλητής τόνισε, ότι στοιχεία θρησκειολογικά εμπεριείχε και το προηγούμενο αναλυτικό πρόγραμμα των θρησκευτικών αλλά με διαφορετική προσέγγιση. Στην Στ΄ τάξη και σε ιδιαίτερο κεφάλαιο, παρουσίαζε τις γνωστές θρησκείες συστηματικά, συνοπτικά και ολοκληρωμένα. Κατ΄αυτόν τον τρόπο ο μαθητής έρχονταν σε επαφή με τα άλλα θρησκεύματα αφού πρώτα, στις τρεις προηγούμενες τάξεις, είχε γνωρίσει την ορθόδοξη πίστη με τη βοήθεια των δικών του εμπειριών και προσλαμβανουσών παραστάσεων από το χριστιανικό του περίγυρο.  Στα Νέα Προγράμματα Σπουδών η αποσπασματική παρουσίαση των θρησκειών μαζί με τον Χριστιανισμό αδικεί και αυτά τα ίδια τα θρησκεύματα. Τελειώνοντας ο κ. Παπαθανασίου τόνισε ότι τα προγράμματα είναι αντιπαιδαγωγικά αφού οι μαθητές από τη Γ΄τάξη του Δημοτικού διδάσκονται ύλη μεγαλύτερων τάξεων μέσω των θεματικών κύκλων με συνέπεια να μην αντιλαμβάνονται την ιστορική συνέχεια και εξέλιξη των γεγονότων, να παρουσιάζεται συγκεχυμένη η γνώση, να οδηγούνται σε πνευματικό αποπροσανατολισμό εξαιτίας της ταυτόχρονης παροχής γνώσεων για όλες τις θρησκείες. Δίνουν την εντύπωση στους μαθητές ότι υπάρχουν κοινές εμπειρίες και αξίες πίσω από ένα ενιαίο θρησκευτικό φαινόμενο.

Γίνεται αφηρημένη συζήτηση διαφόρων κοινών θεμάτων και εννοιών και με την αναποτελεσματική διαχείριση αυτών των εννοιών τα παιδιά οδηγούνται στο θρησκευτικό συγκρητισμό. Στο όνομα της δήθεν αναβάθμισης και της «ανοικτότητας» του μαθήματος των θρησκευτικών προκειμένου να πάψει να είναι «αναχρονιστικό», αλλοιώνονται τα στοιχεία εκείνα που προσδιορίζουν την Ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας, στην οποία στηρίχθηκε το έθνος μας και επέζησε. Την ενημέρωση έκλεισε ο κ. Κων/νος Ξευγένης, ο οποίος αναφέρθηκε ενδεικτικά στο περιεχόμενο των «φακέλων μαθήματος» για τα Θρησκευτικά του Γυμνασίου.

Πιο συγκεκριμένα ο ομιλητής επισήμανε με έμφαση,  ότι το μοντέλο θρησκευτικής εκπαίδευσης που εφαρμόζεται στο Δημοτικό συνεχίζεται με τα ίδια χαρακτηριστικά και στο Γυμνάσιο. Και οι Φάκελοι Θρησκευτικών του Γυμνασίου περιέχουν υλικό από διδασκαλίες πολλών θρησκειών (πολυθρησκειακό – πολυθρησκευτικό μάθημα), οι οποίες συνεξετάζονται με την Ορθοδοξία.

Τα παλιά (μέχρι το 2016) βιβλία, τόνισε ο ομιλητής, ακολουθώντας την γραμμική ιστορική πορεία, παρουσίαζαν αυτό που στη θεολογική γλώσσα ονομάζουμε σχέδιο της θείας Οικονομίας, την παρέμβαση δηλαδή του Θεού στην ανθρώπινη ιστορία για τη σωτηρία του ανθρώπου και του κόσμου. Το παιδί ερχόμενο από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο, με ευμέθοδο παιδαγωγικό τρόπο διδασκόταν στην Α΄ Γυμνασίου την προετοιμασία των ανθρώπων για τον ερχομό του Χριστού (Παλαιά Διαθήκη), στη Β΄ Γυμνασίου τη ζωή και το έργο του Χριστού (Καινή Διαθήκη) και στη Γ΄ Γυμνασίου την πορεία της Εκκλησίας από την Πεντηκοστή μέχρι σήμερα (Εκκλησιαστική Ιστορία). Τελειώνοντας δηλαδή ο μαθητής το Γυμνάσιο, γνώριζε ολοκληρωμένα τη διδασκαλία της Εκκλησίας στην οποία ανήκει, και πάνω σε σταθερές βάσεις μάθαινε αργότερα στο Λύκειο και τα ιδιαίτερα στοιχεία των άλλων θρησκειών.

Με το Νέο όμως Πρόγραμμα Σπουδών και τους Φακέλους Θρησκευτικών ο μαθητής αποσπασματικά, επιφανειακά και χωρίς καμιά γνωριμία, επαφή και συνέχεια με τα γεγονότα της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, Εκκλησίας, Πεντηκοστής, καλείται στην πρώτη θεματική ενότητα της Α΄ Γυμνασίου να γνωρίσει μέσα σε 5-6 διδακτικές ώρες τα σπουδαία γεγονότα των πρώτων πέντε αιώνων της Εκκλησίας. Στη συνέχεια ο 12χρονος μαθητής, πρόωρα, έρχεται σε επαφή με τις μονοθεϊστικές θρησκείες (Ιουδαϊσμό και Ισλάμ) και τις θρησκευτικές αναζητήσεις της μακρινής Ανατολής και τα πρόσωπά τους, τα κείμενα και τις αξίες τους, χωρίς να έχει γνωρίσει επαρκώς τον Χριστιανισμό, χωρίς να έχει βάσεις της δικής του παραδόσεως.

Στη Β΄ Γυμνασίου, διδάσκονται ανάμεικτα η ορθόδοξη πίστη, τα δυο άλλα δόγματα του χριστιανισμού και έξι ακόμα θρησκεύματα. Δίπλα στα βιβλικά, πατερικά, λειτουργικά και αγιολογικά κείμενα συμπαρατίθενται κείμενα και στοιχεία από άλλες θρησκευτικές παραδόσεις, με κριτήριο επιλογής την πληρέστερη γνώση του θρησκευτικά διαφορετικού και την καλλιέργεια διαπολιτισμικής και διαθρησκευτικής ενημέρωσης. Αντί για την ιστορία του Ιησού, οι μαθητές θα ασχολούνται επί ένα χρόνο με ετερόκλητα θέματα, που μπορεί να έχουν ενδιαφέρον αλλά δεν έχουν εσωτερική συνοχή και ορισμένα δεν είναι κατάλληλα για την ηλικία αυτή. Και το σπουδαιότερο θα στερηθούν την ευκαιρία της βαθύτερης γνωριμίας με την Καινή Διαθήκη και το πρόσωπο του Ιησού Χριστού.

Ο Φάκελος Γ΄ Γυμνασίου φέρει τον τίτλο «Από το τοπικό στο Οικουμενικό». Διήκουσα έννοια, κεντρική ιδέα που διατρέχει τα γραφόμενα, είναι ο συγκρητισμός και η καλλιέργεια του οικουμενιστικού ιδεώδους. Η 1η θεματική ενότητα επιγράφεται με τον τίτλο «η Χριστιανοσύνη στον σύγχρονο κόσμο». Όχι, φυσικά, η Ορθοδοξία αλλά η «Χριστιανοσύνη» γενικά. Παρατίθενται και συνεξετάζονται όλες μαζί οι χριστιανικές κοινότητες: Ορθόδοξοι, Ρωμαιοκαθολικοί, Λουθηρανοί, Αγγλικανοί, Αντιχαλκηδόνιοι. «Κοινή καταγωγή, διαφορετικές πορείες» είναι ο υπότιτλος. Στη 2η θεματική ενότητα γίνεται αναφορά στις προσπάθειες των θρησκειών για διάλογο και συνύπαρξη, στις διαθρησκειακές συναντήσεις. Τα πιστεύω και οι αντιλήψεις των άλλων θρησκειών προβάλλονται μονόπλευρα και ωραιοποιημένα και αποκρύπτονται επιμελώς διδασκαλίες τους που περιέχουν φανατισμό, ρατσισμό και μίσος. Από τους φωτισμένους αγίους της Ορθοδοξίας (παλιότερους και σύγχρονους) επιλέγονται στην 3η θεματική ενότητα συγκεκριμένες και γενικά αποδεκτές ρήσεις τους (που αναφέρονται στην αγάπη προς τον πλησίον, την αγάπη προς τα ζώα, το φανατισμό, το σεβασμό της ελευθερίας του άλλου), αποσιωπούνται όμως εκείνες που διαφοροποιούν την ορθοδοξία (όπως π.χ. ορθόδοξη άποψη για συγκρητιστικό οικουμενισμό,  πανθρησκεία κλπ).

Με βάση όλα όσα προαναφέραμε, είναι σαφές ότι τα νέα Προγράμματα Σπουδών και Φάκελοι Θρησκευτικών δεν είναι κατάλληλοι ούτε από θεολογικής ούτε από παιδαγωγικής πλευράς να διδάσκονται στους ορθόδοξους έλληνες μαθητές. Εξισώνουν την αποκαλυφθείσα και παραδοθείσα από τον Σωτήρα Χριστό ορθόδοξη πίστη με όλες τις ανθρωποκατασκευασμένες θρησκείες και φιλοσοφικές κοσμοθεωρίες και τελικά ομογενοποιούν όλες σε ένα κράμα ή πολτό. Οδηγούν τους μαθητές σε ένα θρησκευτικό αποχρωματισμό, σε μια συγκρητιστική συνένωση των πίστεων. Αλλοιώνουν ριζικά τον ορθόδοξο θεολογικό χαρακτήρα του μαθήματος.

Μετά την ενημέρωση ακολούθησε πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, κατά την οποία όλοι οι παριστάμενοι γονείς και μαζί τους όλα τα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου εξέφρασαν την αποδοκιμασία τους προς τα «νέα Θρησκευτικά» και ζήτησαν την επαναφορά των καταργηθέντων σχολικών εγχειριδίων.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις θέσεις των παρευρεθέντων γονέων, αλλά και πολλών άλλων που δεν μπόρεσαν  να παρευρεθούν, ομόφωνα αποφάσισε να καλέσει όσους από τους ορθόδοξους γονείς των μαθητών του 8^ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου επιθυμούν, να επιστρέψουν τους «φακέλους μαθήματος» των Θρησκευτικών στο Υπουργείο Παιδείας ως ακατάλληλους και επικίνδυνους για τη θρησκευτική αγωγή των παιδιών τους. Εάν το Υπουργείο Παιδείας προχωρήσει στη συγγραφή νέων σχολικών εγχειριδίων Θρησκευτικών, αυτά να βαδίζουν στο πνεύμα των προγενεστέρων (έτους 2016), να έχουν ορθόδοξο ομολογιακό χαρακτήρα και να αποσκοπούν στην ορθόδοξη αγωγή των ορθοδόξων μαθητών.

Επίσης ομόφωνα αποφάσισε να διανείμει στους γονείς σχετική δήλωση επιστροφής, η οποία θα συνοδεύεται από το επιστρεφόμενο βιβλίο.

sinidisi.gr