Είναι πλέον ολοφάνερο ότι το κοινωνικό μέρισμα δεν εξαλείφει την δυσχερή κατάσταση των νοικοκυριών σήμερα. Όπως η επιδότηση της ανεργίας ποτέ δεν εξάλειψε την ανεργία, έτσι και η επιδότηση της φτώχειας ποτέ δεν δημιούργησε εναλλακτικές προοπτικές ανάκαμψης της οικονομίας. Φυσικά ό,τι προσφέρεται είναι ευπρόσδεκτο, αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί κοινωνικό μέρισμα ένα επίδομα που κατά το ήμισυ αποτελεί εισφορές από τους συνταξιούχους που είχαν παρακρατηθεί παράνομα καθώς και από την έκτακτη χρηματοδότηση της ΔΕΗ.

Προφανώς η κυβέρνηση, πανικοβλημένη από μια εκ δεξιών απειλή αυτοδυναμίας σε μελλοντική εκλογική αναμέτρηση και μια εξ ευωνύμων αυτής αύξηση της κεντροαριστερής δύναμης, προσπαθεί να αποφύγει την περαιτέρω διαρροή ψηφοφόρων και να εντυπωσιάσει με προκλητικού τύπου ελεημοσύνες και απλοχεριές. Ο ελληνικός λαός όμως που χαίρει άκρας αξιοπρέπειας και επωμίζεται κάθε φορά την πολιτική αναλγησία, αυτή την φορά δεν θα μασήσει. Και το κοινωνικό μέρισμα και άλλα δώρα που πρόκειται να έρθουν μέχρι την ώρα της κάλπης, ως ύστατη προσπάθεια ανατροπής της υφιστάμενης κατάστασης, δεν θα καταφέρνουν να τον ξεγελάσουν.

Η μέση ελληνική οικογένεια σήμερα πασχίζει από έναν ή και τους δύο συζύγους άνεργους ή υποαπασχολούμενους και από δυσβάσταχτους φόρους. Αυτή η κατάσταση αλλάζει με αύξηση των νέων θέσεων εργασίας, ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας αφού προσελκυστούν τα απαραίτητα κεφάλαια για επενδύσεις και μειωθεί η φορολογία.

Σε ένα πολιτικό στίβο όμως, που φαίνεται ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να σώσει ό,τι της απέμεινε, οι όποιες απεγνωσμένες προσπάθειες να κερδηθεί η εμπιστοσύνη από τον πολίτη είναι σίγουρο ότι θα ναυαγήσουν. Για να κερδίσεις έναν άνθρωπο χρειάζεσαι αγώνα και θυσίες. Για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του πολίτη χρειάζεσαι ειλικρίνεια και όχι υποτίμηση της νοημοσύνης του.

Μπορεί άραγε η χώρα μας να διακυβερνηθεί από νέους ανθρώπους που τουλάχιστον θα έχουν αποδείξει το έργο τους και θα διαθέτουν στοιχειώδης σεβασμό στον Έλληνα πολίτη; Που δεν θα βαφτίζουν την εξαπάτηση κοινωνικό μέρισμα και δεν θα ανοίγουν θέσεις εργασίας μόνο και μόνο για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των πολιτών ώστε να κερδίσουν την ψήφο τους;

Η απάντηση είναι ναι. Μόνο αν το πιστέψουμε μπορεί η χώρα να βγει από την κρίση που περνάει. Γιατί ένα μέρος από την κρίση έγκειται και στην εμπιστοσύνη πολίτη με πολιτικό. Εάν γεφυρωθεί το χάσμα αυτό, τότε θα υπάρξουν και άνθρωποι σε θέσεις ευθύνης που θα διαισθάνονται περισσότερο την ευθύνη που τους αναλογεί.

Γράφει ο Δρ. Δημήτρης Τριαντακωνσταντής

Διδάκτωρ Γεωπόνος – Ερευνητής ΕΛΓΟ - ΔΗΜΗΤΡΑ