Oι Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή και η νεαρή αγρινιώτισσα συγγραφέας Νικολέττα Δανιά προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου «Παράθυρο στην Ύπαρξη», που αποτελεί μια συλλογή 20 πεζόμορφων ποιημάτων . Η παρουσίαση του βιβλίου θα λάβει χώρα το Σάββατο 25 Νοεμβρίου και ώρα 19:00 στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Αγρινίου (πρώην κτίριο της Τράπεζας τς Ελλάδος, επί της οδού Αναστασιάδη 1).
Για το βιβλίο εκτός από την συγγραφέα θα μιλήσει ο Δημήτρης Κλιάφας (Επικοινωνιολόγος). Αποσπάσματα θα διαβάσουν οι Κατερίνα Αναστασίου και Σίμος Πετρόπουλος (ηθοποιοί), κιθάρα θα παίξει ο Νίκος Δημούσης (μουσικός).
Με αφορμή την βιβλιοπαρουσίαση του Αγρινίου η Νικολέττα Δανιά μίλησε στο agrinionews.gr διεξοδικά για το «Παράθυρο στην Ύπαρξη», την ποίηση τα ερεθίσματα που την ώθησαν στη συγγραφή . «Ποίηση σημαίνει ομορφιά, σημαίνει κατανόηση, βαθειά αγάπη, ουσιαστική, ειλικρινής και ανεπιτήδευτη επικοινωνία με τον εαυτό μας και τους άλλους. Σημαίνει ακόμη λύτρωση απ’ όσα σε βαραίνουν γιατί πρέπει και οφείλεις να μοιραστείς και να τα δώσεις».
Αναλυτικά όσα ανέφερε:
Εκδώσατε το πρώτο σας βιβλίο, με τίτλο «παράθυρο στην ύπαρξη», το οποίο είναι ουσιαστικά μια συλλογή ποιημάτων. Πείτε δυο λόγια γι’αυτό…
Πράγματι, είμαι πολύ χαρούμενη γιατί κατάφερα να εκδώσω αυτό το βιβλίο και να μοιραστώ τα δημιουργήματά μου με άλλους ανθρώπους. Η αλήθεια είναι ότι γράφω από παιδί ποιήματα. Πάντα μου άρεσε να εκφράζομαι με τον τρόπο αυτό. Δεν τον επέλεξα αυτόν τον τρόπο, αλλά με επέλεξε, θα μπορούσα να πω..απλά κάποιες φορές ήθελα να τραγουδώ για ότι ένιωθα, για ότι μου άρεσε, ακόμη και για ότι με λυπούσε. Ήταν ένας τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων μου. Δεν σταμάτησα ποτέ να γράφω έκτοτε… καμιά φορά μοιραζόμουν τα γραπτά μου με κάποιους δικούς μου ανθρώπους, φίλους και συγγενείς, γιατί ένιωθα την ανάγκη να τα μοιραστώ..ένιωθα ότι σε αυτά αποτύπωνα την ψυχή μου και θεωρούσα πως τα ποιήματά μου ήταν ο μόνος τρόπος μέσω του οποίου θα μπορούσε κάποιος να με γνωρίσει πραγματικά..οπότε ένιωθα την ανάγκη να αποκαλυφθώ κατά κάποιον τρόπο. Η αφορμή για να εκδώσω τα ποιήματά μου και να τα διαθέσω έτσι στο ευρύ κοινό, ήταν η συνάντησή μου με τον συγγραφέα Γιώργο Σανιδά στη Θεσσαλονίκη. Παρακολούθησα το σεμινάριό του περί δημιουργικής γραφής στη δημοτική βιβλιοθήκη της οδού Κωνσταντινουπόλεως. Ο κύριος Σανιδάς με ενθάρρυνε πάρα πολύ να προχωρήσω, καθώς έδινε αξία σε όσα γραπτά του προσκόμιζα στα πλαίσια του σεμιναρίου. Όταν του αποκάλυψα τη σκέψη μου να προχωρήσω στην έκδοση του βιβλίου μου, στάθηκε στο πλευρό μου και με καθοδήγησε, παρέχοντας μου την πολύτιμη βοήθειά του με πολλή αγάπη. Έτσι αισθάνομαι την ανάγκη να τον ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά για τη συνδρομή του.
Πείτε μας δυο λόγια για το περιεχόμενο και για τον τίτλο του βιβλίου.
Το βιβλίο περιέχει περίπου 60 πεζόμορφα κατά βάση ποιήματα, που γράφτηκαν σε μια περίοδο εννέα ετών, από το 2008 έως το 2017. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ποιητικό ημερολόγιο, αν θα μπορούσα να το ονομάσω έτσι. Είναι ένας μακρύς διάλογος που άνοιξα με τον εαυτό μου, αναζητώντας το νόημα και την ουσία της ύπαρξης.. Ο αναγνώστης μέσα από αυτά μπορεί να παρακολουθήσει την πορεία ενός ανθρώπου που αγωνίζεται, ερωτεύεται, αγαπά, ανακαλύπτει εσωτερικές του πτυχές, απογοητεύεται καμιά φορά, αλλά καταφέρνει πάντα να βρει την ελπίδα..παρατηρώντας αυτή την πορεία, ο κάθε αναγνώστης ίσως αναγνωρίσει και στον εαυτό του κάποια στοιχεία του ανθρώπου που παρακολουθεί…Ίσως με το βιβλίο αυτό φιλοδοξώ να βρω συνοδοιπόρους στο ταξίδι μου προς τα βαθύτερα έγκατα του εαυτού. Ο τίτλος του βιβλίου συνδέεται άμεσα με αυτό το ταξίδι, καθώς βασική ιδέα που διακατέχει το βιβλίο είναι η άποψη ότι ο καθένας μπορεί να φωτίσει τις σκοτεινές και άγνωστες πλευρές του εαυτού του και να βρει το νόημα του περάσματός του, μόνο εάν ανοίξει ένα παράθυρο προς τα έξω, προς τον άλλον άνθρωπο.
Γεννηθήκατε και μεγαλώσατε στην Καμαρούλα…Επηρέασε ο τρόπος ζωής σε αυτόν τον τόπο και τα ερεθίσματα που είχατε στην παιδική σας ηλικία τη γραφή σας;
Ναι, φυσικά. Θεωρώ ότι ο τρόπος ζωής μου κατά την παιδική μου ηλικία και η επαφή μου με τη φύση ήταν και ίσως θα είναι πάντα βασική πηγή έμπνευσης για μένα. Η απλότητα των ανθρώπων, η αμεσότητα στις ανθρώπινες σχέσεις, με έκαναν να νιώθω πάντα ζεστά και να εκτιμώ απεριόριστα την ανθρώπινη επικοινωνία. Αυτήν την απλότητα αναζητώ πολλές φορές μέσα από τα γραπτά μου…της φωνάζω…την επικαλούμαι σαν προσευχή, όταν την έχω ανάγκη για να νιώσω πιο ισορροπημένη, πιο ανθρώπινη. Οι ιστορίες και οι θρύλοι που άκουγα από τους μεγαλύτερους από παιδί εξήραν την φαντασία μου και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μπορώ να δημιουργώ κι εγώ τις δικές μου ιστορίες, που συνδέονται όμως πάντα με τα ανθρώπινα βιώματα. Μικρές ιστορίες είναι τα ποιήματά μου…ιστορίες ανθρώπων που παλεύουν να βρουν την ψυχή τους, το νόημά τους. Η φύση από την άλλη συμμετέχει καταλυτικά σε αυτόν τον αγώνα…ενώνεται με τον άνθρωπο, ο άνθρωπος ενώνεται με τη φύση. Έρχονται εκείνες οι στιγμές που συνειδητοποιείς ότι ανήκεις σε αυτό το ενιαίο σύνολο που ονομάζουμε «κόσμο» ή «δημιουργία»…εκείνες τις στιγμές που τίποτε δε σε διαφοροποιεί από τον άλλον, από το σύμπαν…απλά νιώθεις ότι συμμετέχεις στην ίδια ουσία που διακατέχει τα πάντα.
Ποιες μπορεί να είναι κατά τη γνώμη σας οι αφορμές που μπορούν να μας κάνουν να νιώσουμε έτσι;
Το καθετί…αρκεί να αποζητούμε αυτή την αίσθηση..Το χαμόγελο ενός παιδιού που πέρασε από δίπλα μας, το πέταγμα ενός γλάρου που χάνεται στον ουρανό, τα χρώματα και τα σχήματα των σύννεφων την ώρα που χαράζει, το χέρι που σφίγγει το δικό μας όταν κάποιος μας κοιτά στα μάτια και μας λέει πόσο μας αγαπά, η αγκαλιά μέσα στην οποία χανόμαστε και χάνουμε κάθε έγνοια…απλά ανθρώπινα και φυσικά βιώματα…αυτά μπορούν να είναι οι αφορμές για να νιώσουμε την ολότητα..αρκεί να τους δίνουμε την αξία και την προσοχή που τους αρμόζει..
Μας μιλήσατε για την ελπίδα που καταφέρνετε πάντα να βρείτε μέσα από τα ποιήματά σας…έχουν υπάρξει φορές που τα προβλήματα δεν σας επέτρεψαν να τη βρείτε; Και αν ναι, πως τις αντιμετωπίζετε;
Πιστεύω πως κάθε άνθρωπος έχει ζήσει στιγμές κατά τις οποίες βίωσε την απογοήτευση. Ναι πέφτουμε…πέφτουμε γιατί είμαστε άνθρωποι, κάνουμε λάθη, ώρες-ώρες νιώθουμε μόνοι και αβοήθητοι. Σε αυτή την κατάσταση είναι δύσκολο να βρούμε κάτι ελπιδοφόρο. Εκεί πιστεύω πως χρειάζεται να κάνουμε την υπέρτατη προσπάθεια και να βγούμε από τον εαυτό μας…να νοιαστούμε για κάποιον άλλο, να βοηθήσουμε το διπλανό μας που το έχει ανάγκη, ακόμη κι αν δεν έχουμε την πραγματική διάθεση να το κάνουμε…θα καταφέρουμε έτσι να ξεμπλοκάρουμε λίγο, να ξεφύγουμε από τις μαύρες σκέψεις μας και να ξανασηκωθούμε.Προσωπικά αυτές τις στιγμές τις αντιμετωπίζω με την πίστη μου στο Θεό και την προσευχή. Και αντλώ πραγματικά πολύ δύναμη από εκεί.
Η ποίηση για μένα είναι αυτό που η ίδια η λέξη εμπεριέχει ως έννοια…είναι δημιουργία! Μέσα από αυτή δημιουργείς εικόνες, συναισθήματα, κόσμους ολάκερους με λίγες λέξεις που τις πλέκεις μεταξύ τους…
Τι σημαίνει η ποίηση για εσάς;
Η ποίηση για μένα είναι αυτό που η ίδια η λέξη εμπεριέχει ως έννοια…είναι δημιουργία! Μέσα από αυτή δημιουργείς εικόνες, συναισθήματα, κόσμους ολάκερους με λίγες λέξεις που τις πλέκεις μεταξύ τους… Ποίηση σημαίνει ομορφιά, σημαίνει κατανόηση, βαθειά αγάπη, ουσιαστική, ειλικρινής και ανεπιτήδευτη επικοινωνία με τον εαυτό μας και τους άλλους. Σημαίνει ακόμη λύτρωση απ’ όσα σε βαραίνουν γιατί πρέπει και οφείλεις να μοιραστείς και να τα δώσεις.
Μπορεί ένας ποιητής με την ευαισθησία που τον διακατέχει, να επιβιώσει στο σύγχρονο σκληρό κόσμο;
Η ευαισθησία του ποιητή δεν είναι αδυναμία αλλά δύναμη… Είναι η δύναμη να αναγνωρίζει την ουσία των πραγμάτων και να την επιδιώκει. Έχοντας αυτή τη δύναμη δεν σπαταλά το χρόνο του σε ανούσιες και επιφανειακές καταστάσεις, αλλά διεισδύει βαθειά, αντιλαμβάνεται κινδύνους και προφυλάσσεται, βλέπει την αλήθεια ατόφια χωρίς φκιασιδώματα…γι’αυτό και έχει χρέος να προειδοποιεί και τους άλλους και να τους βοηθά να αναζητούν πάντα την ουσία και το νόημα σε ότι κάνουν..η ευαισθησία ενός ποιητή, ενός καλλιτέχνη είναι προνόμιο, είναι άπειρες δυνατότητες…έτσι για μένα όχι απλά επιβιώνει ένας ποιητής αλλά μπορεί να ζει όμορφα ακόμη κι όταν όλα γύρω του γκρεμίζονται, γιατί έχει τη δύναμη να βλέπει και να αναγνωρίζει την ομορφιά ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.
Έχετε ήδη κάνει δυο παρουσιάσεις του βιβλίου στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα και ακολουθεί αυτή στο Αγρίνιο στις 25/11. Πώς αισθάνεστε γι’ αυτό;
Οι δυο πρώτες παρουσιάσεις ήταν υπέροχες εμπειρίες…με χαροποίησε πολύ η προσέλευση και η αγάπη του κόσμου..πραγματικά έζησα πολύ συγκινητικές στιγμές… Όσον αφορά την παρουσίαση στο Αγρίνιο νιώθω μια ιδιαίτερη χαρά γι’αυτή, γιατί θα έχω κοντά μου την οικογένειά μου και ανθρώπους που ξέρω και αγαπώ από παιδί. Η σύνδεση με τον τόπο που έχεις μεγαλώσει και με τους ανθρώπους του τόπου αυτού είναι πολύ δυνατή και πάντα νιώθεις την ίδια ζεστασιά όταν επιστρέφεις εκεί.. Νιώθω μεγάλο ενθουσιασμό γι’αυτή την εκδήλωση και ξεχωριστή χαρά που θα έχω την ευκαιρία να μοιραστώ τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου με ανθρώπους που αγαπώ πολύ και σημαίνουν τόσα πολλά για μένα. Έχω την αίσθηση πως ότι έχω γράψει δεν είναι αποκλειστικά δικό μου δημιούργημα…κατά κάποιον τρόπο είναι και δημιούργημα αυτού του τόπου, γιατί αυτός ο τόπος γέννησε κι εμένα και διαμόρφωσε τον τρόπο της σκέψης και της αντίληψής μου για τον κόσμο σε μεγάλο βαθμό…οπότε νιώθω σαν να έρχομαι να επιστρέψω κάτι που μου δόθηκε εδώ, απλά έχοντας προσθέσει σε αυτό κάτι από μένα…
Θα θέλατε κάτι να πείτε για το τέλος; Κάποια ευχή ίσως;
Εύχομαι όλοι οι άνθρωποι να μπορούν να αγαπούν χωρίς όρια, να διώχνουν τον φόβο και τον εγωισμό τους και να πλημμυρίζουν από γαλήνη και ελπίδα. Ακόμη κι αν πέφτουν να βρίσκουν τον τρόπο να ξανασηκωθούν. Μακάρι να μην παραβλέπουμε ποτέ τη σημασία της αγάπης, καθώς αυτή νοηματοδοτεί το καθετί στη ζωή μας, είναι ο λόγος και η αιτία της ύπαρξής μας. Ας μην το ξεχνούμε ποτέ..και ας χαρίζουμε ένα χαμόγελο, μια καλημέρα, ένα φιλί, μια αγκαλιά…αυτή η ζεστασιά θα μας στηρίξει στα δύσκολα. Σας ευχαριστώ πολύ!
agrinionews.gr
