Μετά και την εντός έδρας βαριά ήττα από την Ξάνθη, ο Παναιτωλικός εισήλθε σε μία περίοδο κρίσης και το gazzetta.gr ψάχνει να βρει γιατί συνέβη αυτό…
Οταν μετά από 4 ματς, εκ των οποίων τα 3 εντός, μία ομάδα μαζεύει μόνο ένα βαθμό, τότε κάνουν την εμφάνισή τους ορισμένα «καμπανάκια». Σίγουρα από την 10η αγωνιστική τίποτα δεν έχει κριθεί, όμως στην προκειμένη περίπτωση στο Αγρίνιο, καλούνται άμεσα να αλλάξουν αγωνιστικό προφίλ. Και για να είμαστε 100% σωστοί. Δεν τα πηγαίνουν χάλια, αλλά μία ομάδα με ανάλογες συνθήκες (εγκαταστάσεις, οικονομικά κτλ) και το κυριότερο, τέτοια ποιότητα στο ρόστερ της, αδικεί πρώτα από όλα τον εαυτό της με το να βρίσκεται εκεί που είναι. Οι ποδοσφαιριστές της είναι για… παραπάνω και αυτό άλλωστε φάνηκε και από τις αντιδράσεις του κόσμου.Τα τετ α τετ που υπήρξαν με τους οργανωμένους φίλους των «κυανοκίτρινων» μετά το χθεσινό βαρύ 3-1 από την Ξάνθη, αποτελούν «οδηγό» για την συνέχεια. Ας δούμε όμως γιατί φτάσαμε ως εδώ. Οπου υπάρχει μία αλληλουχία πραγμάτων.
Α) Παράγοντας τύχη. Ξεκινάμε από αυτό γιατί τρόπο τινά παρατηρείται ένα ντόμινο. Θα το δείτε παρακάτω. Η εικόνα του Παναιτωλικού μέσα στο γήπεδο, δεν αντικατοπτρίζεται από την βαθμολογική του θέση. Θα μπορούσε άνετα να είχε μίνιμουμ 3 βαθμούς περισσότερους, κάτι που θα έκανε αποσυμφόρηση πίεσης.
Β).Αγχος. Και συνεχίζουμε από το Α. Το «κακό» για τα «καναρίνια» ξεκίνησε μετά το ματς με τον Λεβαδειακό. Οπου αντί να κερδίσουν άνετα, έχασαν κιόλας. Με Κέρκυρα, Απόλλωνα και Ξάνθη για έναν αδιανόητο λόγο – κυρίως στο χθεσινό ματς – τα πόδια ήταν «βαριά». Ετσι η ατυχία έφερε άγχος.
Γ) Ελλειψη καθαρού μυαλού. Τι συμβαίνει όταν υπάρχουν πολλοί πιτσιρικάδες που αγχώνονται; Δεν υπάρχει «καθαρό» μυαλό. Ετσι φτάνουμε στο Γ ως συνέχεια του Α και του Β. Ο Παναιτωλικός επενδύει σε νέα παιδιά, αλλά αυτό ελοχεύει τους κινδύνους που υπάρχουν όταν πιεστούν. Μάζουρεκ, Ρόσα, Λόπες, Κλέσιο, Μιχάι, Χαντάκιας και πολλοί άλλοι είναι κάτω των 23 ετών και παίκτες της ηλικίας, όσο εύκολα ενθουσιάζονται, τόσο εύκολα απογοητεύονται. Ετσι η ατυχία τους έφερε άγχος και τους στερεί πλέον το «καθαρό μυαλό».
Δ) Τραυματισμοί. Ο Μπεχαράνο έλειπε με Κέρκυρα και Απόλλωνα, ενώ δεν έπαιξε και στο «καταστροφικό» χθεσινό πρώτο ημίχρονο. Πλέον αποτυπώνεται ανάγλυφα πως ο τραυματισμός του Βολιβιανού χαφ ήταν ένα μεγάλο πλήγμα. Συν το ότι κατά καιρούς έλειψαν οι Λόπες, Κλέσιο και ότι για 2 σερί ματς απουσιάζουν και οι 3 αριστεροί μπακ (Ρότσα, Τσοκάνης, Παρράς). Στα «καναρίνια» έπεσαν… πολλά μαζεμένα.
Ε). Λείπει το «εύκολο» γκολ. Σε συνάρτηση με το Α (τύχη), ο Παναιτωλικός δεν μπορεί να βρει γκολ με «μισή» φάση. Οπως κάνουν άλλες ομάδες. Βγάλτε την αναμέτρηση με τον Λεβαδειακό από το κάδρο. Π.χ. στη Κέρκυρα πριν γίνει το 1-0, ο Κλέσιο έχασε τετ α τετ. Σε ένα κακό ματς, εκείνος δέχθηκε γκολ με μία ευκαιρία του αντιπάλου και δεν σκόραρε στη δική του. Με τον Απόλλωνα δεν «καθάρισε» το παιχνίδι από το πρώτο ημίχρονο όταν κυριάρχησε και στο δεύτερο μισό ισοφαρίστηκε. Χθες με την Ξάνθη ήταν 0-2 στο 8′ με 2 τελικές των φιλοξενουμένων του, ενώ με τον Ατρόμητο το 1-2 έγινε με σουτ από το… σπίτι του Ντάουντα. Για να μην υπάρξει παρεξήγηση, δεν υπάρχει πρόθεση να μειωθεί η επιτυχία των άλλων ομάδων. Αλλά στο Αγρίνιο τους λείπει το εύκολο γκολ. Ξέχωρα από τη δυστοκία του Μοράρ (ο Ρουμάνος πέρασε και έναν τραυματισμό), είναι και θέμα τύχης. Αλλά επειδή σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση, εκεί κάτι πρέπει να αλλάξει.
Το συμπέρασμα των παραπάνω; Ο Παναιτωλικός πλέον εισήλθε σε μία περίοδο κρίσης και η διακοπή προβάλει ως «βάλσαμο» για εκείνον. Πλέον καλείται άμεσα να αλλάξει εικόνα, κυρίως στο ψυχολογικό σκέλος. Να βγάλει αντίδραση. Εχει παίκτες με αξία, που κοιτάζοντας τον βαθμολογικό πίνακα δεν γίνεται παρά να μην αισθάνονται ότι αδικούν τους εαυτούς τους. Η απώλεια του Μόρα είναι σημαντική, καθώς ο έμπειρος στόπερ ήταν εκείνος που πολλές φορές έβαζε τις φωνές ως πιο έμπειρος, ώστε να «ανέβει» η ομάδα. Λόγω του μικρού μέσου όρου ηλικίας, το πρόβλημα εντοπίζεται εκεί. Ψυχολογικό. Οι «παλιοί», πρέπει να βγουν μπροστά…
πηγή : gazzetta.gr
