Γράφει ο Σπύρος Τάγκας
Ο πιο κατάλληλος, πράγματι, να απαντήσει στο γιατί επικράτησε στη πολιτική ζωή της Ελλάδος τόσο καθολικά ο τυχοδιωκτισμός (έως του σημείου οι λέξεις «πολιτικός» και «πολιτική» να αποτελούν συνώνυμο της ψευτιάς και της απατεωνιάς), ο φτηνός λαϊκισμός και το τζάμπα όραμα (sic), θα ήταν ο πρώτος κοινοβουλευτικός και συνταγματικός πρωθυπουργός της χώρας – ο Ιωάννης Κωλέττης (Συρράκο 1773 – Αθήνα 1847)· που, για πολλούς μελετητές και ιστορικούς, είναι και ο συγγραφέας της περίφημης επαναστατικής φυλλάδας «Ελληνική Νομαρχία Ανωνύμου του Έλληνoς». Επίσης, ο Κωλέττης υπήρξε ο ιδρυτής και Αρχηγός του «Κόμματος της Φουστανέλας (!)» ή «Γαλλικού Κόμματος» όπως επικράτησε τελικά τούτο να λέγεται. Αυτός ο πολιτικός άνδρας λοιπόν (που είχε περάσει από το μέγα πολιτικό σχολείο του Αλή Πασά στον οποίο διετέλεσε από γιατρός έως ο πιο έμπιστος υπουργός του), αντιλαμβανόμενος βαθιά ότι η χώρα του δεν ήταν τίποτε άλλο από διάσπαρτες φυλές, λαότητες και άτακτα μπουλούκια που δεν είχαν καμία σχέση μεταξύ τους και έπρεπε να τα κυβερνήσει, εξέφρασε με κάθε επισημότητα την ισότητα μεταξύ ελευθέρων και αλύτρωτων ελλήνων, ήγουν, διαμόρφωσε το ιδεολογικό πλαίσιο που αργότερα θα έμεινε γνωστό στην ιστορία ως «Μεγάλη Ιδέα».
Η «Μεγάλη Ιδέα» έγινε η κοινή συνισταμένη όλων (κατάφερε και ένωσε τους πάντες στη μικρή και εξαθλιωμένη χώρα), και καθόρισε θεμελιακά την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της χώρας μέχρι το 1922. Εν πολλοίς· η μεγάλη ιδέα προέτασσε την ανάκτηση (την επανακατάκτηση ακριβέστερα), όλων των εδαφών της πρώην Βυζαντινής αυτοκρατορίας και την εγκαθίδρυση στη θέση της μιας χριστιανικής ηγεμονίας όπου θα κυριαρχούσε πανηγυρικά το ελληνικό στοιχείο! Παράλληλα με την «Μεγάλη Ιδέα» ο Κωλέττης, όμως, επινόησε και καλλιέργησε το εντελώς «οργανωμένο ρουσφέτι» – το λεγόμενο «κομματικόν», καίτοι δεν άφηνε κανένα υποστηρικτή ή φίλο του αδιόριστο ή να μην έχει σχέση – μικρή ή μεγάλη με το δημόσιο χρήμα. Ήταν ξεκάθαρα και με διαφορά ο πρώτος οξύνους Έλληνας παλαιοκομματικός και ρουσφετολόγος πολιτικός· και στις μέρες του οι απελπισμένοι απολυμένοι από τις εργασίες τους (για να τακτοποιηθούν, βεβαίως, άπαντες οι …«φουστανελικοί»), άρχισαν να μαζεύονται για να θρηνήσουν στη πλατεία Κλαυθμώνος (ήτις ουδέποτε ονοματοδοτήθηκε εξ αρχής έτσι), όπου είχε έδρα το αρμόδιο Υπουργείο των Εσωτερικών.
«Μεγάλη Ιδέα» και «Ρουσφέτι» (δηλαδή μια ολότελα μικρή και τακτική ιδέα και συμπεριφορά της μικροπολιτικής)· πορεύτηκαν στην Ελλάδα χέρι – χέρι και ταυτίστηκαν τόσο πολύ, ώστε, από ένα σημείο και μετά οι Έλληνες πίστεψαν ότι θα πάρουν και αυτή ακόμη την Πόλη με μέσο (τις μεγάλες δυνάμεις)!!! Και όπως γίνεται συνήθως· όταν τα μεγάλα και τα μικρά χάνουν το μέγεθός τους και γίνονται ίδια, όταν τα χλωρά και τα ξερά δεν ξεχωρίζονται και δεν ποστιάζονται σε διαφορετικό σημείο ή όταν η «βούρτσα» γίνεται ευκολότατα και… «π@ύτσ@» που δεν αφήνει κανέναν ανικανοποίητο, τα πάντα κατέρρευσαν και χάθηκαν. Η μεν «Μεγάλη Ιδέα» έγινε η μεγάλη και καταστροφική φούσκα που κάποια στιγμή έσκασε και έκτοτε ο όποιος ελληνισμός δεν «ξεμύτισε» – ολισθαίνει και μικραίνει ασίγαστα, το δε «οργανωμένο ρουσφέτι» -το λεγόμενο κομματικό, ουδέποτε ξεπεράστηκε, αλλά, συνεχώς εξελίσσονταν έως του σημείου να ωχριά (αν ζούσε, βεβαίως, στις μέρες μας), ο Αληπασαλής Κωλέττης : ο πρώτος «τυχοδιώκτης», «λαϊκιστής» και «δημαγωγός» πολιτικός της χώρας, όστις, κατάλαβε άριστα ότι αν δεν κατέβαζε μεγάλες ψευτιές και δεν διέπραττε μεγάλες αδικίες και ατιμίες, όχι μόνο θα κυβερνούσε τη μικρή και πολυδιασπασμένη (από τις φατρίες) χώρα, αλλά, θα πήγαινε και αυτός ολότελα άκλαυτος σαν το πρώτο αφεντικό του…
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
agrinionews.gr
