γράφει ο Κώστας Παπαδόπουλος

- Ο ΣΟΦΟΣ ΛΑΟΣ, ήξερε τι έλεγε! Μήπως επαληθεύεται κιόλας, μ' αυτά που συμβαίνουν σήμερα; Το έχω γράψει πολλές φορές πως πρέπει να είμαστε "ενεργοί" πολίτες πρώτα απ' όλα, ανεξαρτήτως επαγγέλματος ή άλλης βιοποριστικής ενασχόλησης. Μπορεί και να ήμασταν στο παρελθόν, έστω και λιγότεροι απ' όσους έπρεπε. Σήμερα, όμως, το είδος αυτό του "ενεργού πολίτη", τείνει προς εξαφάνιση, ελάχιστοι πλέον ασχολούμαστε για το τι γίνεται γύρω μας, απ' τη συλλογικότητα φτάσαμε σε μία περίοδο επικίνδυνης ατομικότητας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το τώρα και το μέλλον μας. Μετατραπήκαμε σε "εαυτούληδες"! Τέτοιους πολίτες μάς ήθελαν και τα κατάφεραν. Οι οποιοιδήποτε εκμεταλλευτές μας, ντόπιοι και ξένοι. Ξύπνησε μέσα μας κι ο "ραγιαδισμός" που βρίσκεται στο DNA μας απ' την εποχή της "τουρκοκρατίας" και άβουλα όντα είμαστε, αυτό ακριβώς που επεδίωκαν...

- ΚΑΝΩ ΛΟΓΟ για την πραγματική ζωή έξω στην κοινωνία που ζούμε κι όχι για τη "διαδικτυακή", όπου προσπαθούμε να παρουσιαζόμαστε αλλιώς. Πίσω απ' τα πληκτρολόγια κάνουμε τους "επαναστάτες", για να ξεγελάμε τους εαυτούς μας πρώτα και τους υπόλοιπους δευτερευόντως. Προσπαθούμε έτσι να γεμίσουμε το "κενό" που βρίσκεται μέσα μας απ' την πραγματική ζωή έξω! Κι όχι μόνο αυτό. Στο διαδίκτυο, εκφράζουμε κι άποψη, κάνουμε και διαπιστώσεις, ασκούμε και κριτική για όλους και για όλα! Φταίει ο "ένας", φταίει ο "άλλος", φταίνε οι "ντόπιοι", φταίνε οι "ξένοι", φταίει ο "ηλίθιος" ο Τσίπρας και η παρέα του, φταίνε οι νόμοι και η δικαιοσύνη κ.ο.κ. Οι μόνοι που δε φταίμε είμαστε εμείς, ο καθένας από εμάς! Οπότε, γιατί να νοιαζόμαστε και γιατί ν' αγωνιζόμαστε; Καλύτερο το αραλίκι και η απραξία, κάποιοι άλλοι θ' αγωνιστούν και για εμάς και θα ρίξουν την "πίτα" στο στόμα μας έτοιμη! Αμ, δε! Μάλλον θεονήστικοι θα μείνουμε...

- ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ κατάσταση βρισκόμαστε σήμερα και δυστυχώς! Δίχως ενημέρωση, δίχως κανένα όραμα κι ελπίδα και, φυσικά, δίχως ίχνος αγώνα πλέον... Πού θα μάς βγάλει αυτό; Ούτε που το σκεφτόμαστε! Υπάρχουν εξαιρέσεις; Υπάρχουν, απλώς και μόνο για να επαληθεύουν τον κανόνα. Κι εκείνοι που αποτελούν εξαίρεση σήμερα, φαίνονται. Σαν τη μύγα μες το γάλα! Μπορεί ν' αποτελέσουν και τη "μαγιά" για το μέλλον, προτού "πάρουμε τα βουνά", απ' την τρέλα φυσικά κι όχι για διακοπές...

- ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ, σε τέτοιες καταστάσεις, είναι η διάλυση των πάντων. Σε μία κοινωνία, δίχως αρχές κι αξίες, δίχως αξιοπρέπεια, δίχως ηθικούς φραγμούς, με οικογένειες "κομμάτια"... Και με τη νεολαία μας, με ολόκληρο τον κόσμο - τον φανταστικό κι όχι τον πραγματικό - στη χούφτα της, μέσα σε μια κάρτα sim... Εκεί συνομιλούν, εκεί κάνουν γνωριμίες, εκεί και "διαδικτυακό" σεξ! Να, που είχε δίκιο ο Φρόιντ πριν πολλά χρόνια, γράφοντας το βιβλίο του με τίτλο: "Ο Πολιτισμός, πηγή Δυστυχίας"! Και η Τεχνολογία επίσης, θα έγραφε σήμερα! Γιατί, αν ο πολιτισμός φέρνει συγκρούσεις με τα ένστικτά του ανθρώπου κι άρα τη δυστυχία, τότε η τεχνολογία, μπορεί και ν' αποβλακώσει πλήρως τον άνθρωπο και να τον μετατρέψει σ' ένα υποχείριό της...