Σήμερα στις 4 Απριλίου στην παγκόσμια μέρα των αδεσπότων, διάλεξε και η δική μας φιλοζωική Αγρινίου να κάνει το πασχαλινό  της μπαζαρ με αυτοσχέδιες λαμπάδες, κοσμήματα, αξεσουαρ και υπέροχα ημερολόγια για τα ζωάκια, βινταζ αντικείμενα, πίνακες κτλ στο εντευκτήριο του τρένου. Οι τιμές, είναι τελείως συμβολικές και τα κορίτσια μας ανέφεραν πως χρειαζονται τροφές και φάρμακα ειδικά για τα αδέσποτα σκυλιά που την εποχή της κρίσης είναι πλέον πολυτέλεια. Βοήθεια χρειάζονται όλο το χρόνο γι'αυτό και η φιλοζωική έχει και προφιλ στα κοινωνικά δίκτυα για να επικοινωνεί με τους πολίτες.

Το σημαντικότερο όλων είναι η ενημέρωση που προσφέρει  η φιλοζωική μας για τα αδέσποτα , την κακοποίηση που δέχονται, την εγκατάλειψη, τις φόλες, την άσχημη ζωή που κάνουν στους δρόμους της πόλης και εύχονται να αλλάξει η νοοτροπία του κόσμου και να είναι πιο ευαισθητοποιημένος. Η κυρία Βούλα Αναγνωστοπούλου μας τόνισε πως βρίσκουν πια πολλά φωλιασμένα σκυλιά στις περιοχιές του σταδίου και στο νεκροταφείο, ενώ η κατάσταση δε το καλοκαίρι γίνεται όλο και πιο χειρότερη με τις φόλες.

Πρόσθεσε δε, πως υπάρχει ελάχιστη βοήθεια από τον κόσμο και υπάρχουν πολλές απαιτήσεις, ενω θα θέλανε βοήθεια από όλους. Αυτή η βοήθεια δεν μεταφράζεται μόνο σε χρηματική για να αγοράσουν φάρμακα και τροφές για τα ζωάκια αλλά έχουν ανάγκη και από εθελοντές στον χώρο του σταδίου όπου στεγάζονται τα αδέσποτα.

Ας μην ξεχνάμε τα ζωάκια, αυτά είναι και η μόνη αναμνησή μας από τον παράδεισο όπως έχει πει και κάποιος ποιητής, ας υιοθετήσουμε ένα αδέσποτο σκυλάκι απο την φιλοζωική , ας ανοίξουμε την αγκαλιά μας, αγάπη θα μας δώσει , ανιδιοτελή.

Ας αγοράσουμε από τον μπαζαρ την πασχαλινή μας λαμπάδα φέτος για να σώσουμε ένα ζωάκι και δωράκια για τους αγαπημένους μας, αξίζει οι τιμές είναι πολύ φθηνές και καθαρά συμβολικές το ημερολόγιο της φιλοζωικής αγρινίου

Η 4 Απριλίου συμπίπτει και με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσμου της Αζίσης της καθολικής εκκλησίας ο οποιός αγαπούσε πάρα πολύ και τα πιο μικρά και ανίσχυρα ζώα.

Ας μην ξεχάσουμε ποτέ το ποίημα του Ιωάννη Πολέμη που μαθαίναμε μικροί στο δημοτικό!

Ποτὲ δὲ θὰ πειράξω
τὰ ζῶα τὰ καημένα,
μὴν τάχα σὰν ἐμένα
κι ἐκεῖνα δὲν πονοῦν;
Θὰ τὰ χαϊδεύω πάντα,
προστάτης τους θα γίνω.
Ποτὲ δὲ θὰ τ᾿ ἀφήνω
στοὺς δρόμους νὰ πεινοῦν.
Ἀκόμα κι ὅταν βλέπω
πὼς τὰ παιδεύουν ἄλλοι,
ἐγὼ θὰ τρέχω πάλι
μὲ θάρρος σταθερό,
θὰ προσπαθῶ μὲ χάδια
τὸν πόνο τους νὰ γιάνω
κι ὅ,τι μπορῶ θὰ κάνω
νὰ τὰ παρηγορῶ.

Επιμέλεια: Μαριάννα Μαργώνη