Ίσως το μόνο γήπεδο στο οποίο γίνονται έργα αυτή την εποχή στην Ελλάδα είναι εκείνο του Παναιτωλικού με το σκέπαστρο  για το οποίο έγινε τόσος λόγος. Το ζήτημα είναι τι θα το κάνουμε το σκέπαστρο αν η ομάδα βρεθεί «στην λάθος πλευρά της Ιστορίας», δηλαδή σε καμιά Β’ Εθνική; Δεν θα είναι ένα πολύ μεγάλο κρίμα τώρα που πρέπει να κεφαλαιοποιήσει η ομάδα όσα έγιναν τα προηγούμενα χρόνια και να μην απαξιωθεί, αντίθετα να προστεθεί κι άλλη τοπική απογοήτευση σε μια περιοχή που δεν έχει και πολλά να χαρεί;

Βέβαια τα σκέπαστρα- ή τα καλά λόγια των αντιπάλων, των δημοσιογράφων και των επισκεπτών- δεν παίζουν μπάλα. Οι κανα-δυο ομάδες που είναι από κάτω μας κάνουν μεταγραφικές κινήσεις- έχοντας και λιγότερα αγωνιστικά προβλήματα-ενώ φαίνονται να βρίσκουν πόρους την κατάλληλη στιγμή. Παίρνουν και δανεικούς παίκτες,  τους οποίους  ο Παναιτωλικός αποφεύγει εξαιτίας της  πολιτικής του. Αλλά τι να την κάνεις την πολιτική αν δεις τον ιστορικό Ηρακλή να κάνει κανένα ράλι στις αγωνιστικές που μένουν;

Είναι προφανές ότι η ομάδα δεν έχει πολλούς παίκτες, όπως είναι προφανές ότι έχει μείνει και από δυνάμεις, ψυχικές και φυσικές. Για τις φυσικές είναι άλλοι αρμοδιότεροι να κρίνουν, οι αθλητικογράφοι της πόλης κάνουν καλή δουλειά και ξέρουν πιο πολλά από τοπν γράφοντα. Αλλά για τις ψυχικές υπάρχει ένας παράγοντας που πάντα βοηθά, όμως μοιάζει να είναι αποκλεισμένος στη περίπτωση του Παναιτωλικού, να είναι αδρανοποιημένος. Μιλάμε φυσικά για τον κόσμο της ομάδας.

Είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει δέσιμο και αναζωπύρωση της τρέλας που υπήρξε πριν από μερικά χρόνια. Αλλά δεν υπάρχει τώρα  χρόνος για απολογισμούς και ούτε επαφές ή εκεχειρίες προλαβαίνουμε, όσο νερό στο κρασί και να μπει. Μήπως όμως τώρα είναι η ώρα να στηρίξει ο απλός κόσμος την ομάδα;

Ούτε προσκλητήρια, ούτε αντεκδικήσεις, ούτε πολιτικές, ούτε ξεκαθαρίσματα, ούτε διαβουλεύσεις προλαβαίνουν να γίνουν. Μήπως έτσι, ανοργάνωτα και με την προσωπική παρουσία του καθενός, να αντιληφθούμε όλοι ότι η ομάδα της πόλης κινδυνεύει και να βοηθήσουμε τώρα με όποιον τρόπο μπορούμε; Μετά θα είναι αργά για δάκρυα και στις εποχές που βρισκόμαστε όταν πέσεις, δύσκολα ξανασηκώνεσαι.

Γ.Σ.

agrinionews.gr