«Ως «Ανυπότακτο Αγρίνιο», όχι μόνο στεκόμαστε απέναντι σε τέτοιες αντικοινωνικές επιλογές που αφορούν και στο δήμο μας, αλλά απαιτούμε την ματαίωσή τους. Αυτό όμως για να γίνει πράξη προϋποθέτει την πάνδημη συμμετοχή φορέων και κοινωνίας απέναντι σε τέτοιες κυβερνητικές πολιτικές».
Τα παραπάνω αναφέρει ο συνδυασμός «Ανυπότακτο Αγρίνιο» αναφορικά με το ζήτημα του κλεισίματος πάνω από 200 υποκαταστημάτων των 200, με την δρομολογούμενη εξέλιξη τουλάχιστον σε ότι αφορά περιφερειακά υποκαταστήματα, να «παγώνει» για τρεις μήνες.
Αναλυτικά τα όσα αναφέρει:
Από τον Καποδίστρια στον Μητσοτάκη: Από την ίδρυση στη διάλυση του δημόσιου ταχυδρομείου
Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία συμπληρώνουν σχεδόν 200 χρόνια από την εποχή του Καποδίστρια του κυβερνήτη που τα ίδρυσε. Σήμερα ένας άλλος κυβερνήτης της χώρας ο Κ. Μητσοτάκης αποφάσισε εν μια νυκτί να προκαλέσει ξαφνικό θάνατο βάζοντας λουκέτο σε πάνω από 200 ταχυδρομικά καταστήματα, κυρίως σε νησιωτικές και ορεινές περιοχές, εκεί όπου η παρουσία του ταχυδρομείου δεν περιοριζόταν στην αποστολή και παραλαβή αλληλογραφίας αλλά αποτελούσε βασική δομή εξυπηρέτησης, σημείο αναφοράς και τεκμήριο κρατικής παρουσίας.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, καταγράφεται μεν η απόφαση αναστολής λειτουργίας πλήθους καταστημάτων, ωστόσο υπάρχει ειδική αναφορά ότι για καταστήματα της περιφέρειας (εκτός αστικών κέντρων) θα δοθεί τρίμηνη παράταση για την εφαρμογή των αλλαγών. Η παράταση αυτή, ωστόσο, δεν φαίνεται να συνοδεύεται από συγκεκριμένο σχέδιο διαβούλευσης ή αξιολόγησης εναλλακτικών λύσεων για τις τοπικές κοινωνίες. Χωρίς ουσιαστική πρόβλεψη για την ενίσχυση της προσβασιμότητας μέσω άλλων μορφών εξυπηρέτησης, η παράταση κινδυνεύει να λειτουργήσει μόνο ως αναβολή ενός προβλήματος που παραμένει άλυτο. Μια κοινωνικά βιώσιμη μετάβαση δεν απαιτεί χρονικό περιθώριο· απαιτεί στρατηγική.
Η εξέλιξη αυτή έρχεται σε συνέχεια μιας δεκαετούς πορείας υποβάθμισης των ΕΛΤΑ, που ξεκίνησε με την κατάργηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στην περίοδο της οικονομικής κρίσης δίνοντας το καλό του κομμάτι στην Eurobank και συνεχίστηκε με διαρκή μείωση προσωπικού, μέσω εθελουσίων και μη αναπλήρωσης θέσεων, με αποτέλεσμα την αποψίλωση υποκαταστημάτων, τη συρρίκνωση ωραρίων και την εντεινόμενη ταλαιπωρία πολιτών, ειδικά ηλικιωμένων και επαγγελματιών που στηρίζουν τον τοπικό παραγωγικό ιστό.
Παράλληλα, το 2017 με νομοθετική ρύθμιση και το 2018 με τροπολογία, το σύνολο των μετοχών των ΕΛΤΑ μεταφέρθηκε αυτοδικαίως, χωρίς διαδικασία κοινοβουλευτικού ελέγχου, στο Υπερταμείο. Η μεταβίβαση αυτή εντάσσει τον οργανισμό σ’ ένα μοντέλο διαχείρισης που δε βασίζεται στη λογική της δημόσιας υπηρεσίας, αλλά στην αποδοτικότητα και στη λογική της αγοράς, γεγονός που επηρεάζει τον τρόπο λήψης αποφάσεων και απομακρύνει ακόμη περισσότερο τον κοινωνικό χαρακτήρα του οργανισμού.
Οι αλλαγές αυτές γίνονται ορατές και στην καθημερινή εμπειρία του πολίτη. Η εξυπηρέτηση σε πολλά σημεία έχει επιδεινωθεί, με μεγάλες ουρές, περιορισμένη δυνατότητα διεκπεραίωσης εργασιών, συχνή καθυστέρηση αποστολών και υπηρεσίες που δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες των περιοχών που εξυπηρετούν.
Την ίδια ώρα, η εργασιακή πραγματικότητα στα ΕΛΤΑ διαμορφώνει μια άνιση κατάσταση, με υπαλλήλους δύο ταχυτήτων: τους παλιούς που προσλήφθηκαν υπό καθεστώς πλήρους ασφαλιστικής και εργασιακής κάλυψης και τους νεότερους που εργάζονται με όρους αγοράς χαμηλού κόστους, συχνά μέσω εργολαβικών σχέσεων, προσωρινών συμβάσεων και αποδοχών που θυμίζουν περισσότερο καθεστώς επιβίωσης παρά σταθερής εργασίας.
Σ’ αυτό το πλαίσιο έρχεται να προστεθεί και η θεσμική διάσταση· ο νόμος Βορίδη, σε ισχύ έως το 2028 που προβλέπει τη διατήρηση συγκεκριμένου αριθμού σημείων εξυπηρέτησης σε όλη την επικράτεια, με υποχρέωση εξασφάλισης της καθολικής υπηρεσίας ακόμη και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές, ενώ η απόφαση για κλείσιμο καταστημάτων γεννά εύλογα ερωτήματα για τη συμβατότητα των επιλογών αυτών με το θεσμικό πλαίσιο και για την προτεραιότητα που δίνεται στην τήρηση της κοινωνικής αποστολής του φορέα. Πέρα όμως από αυτό η κυβέρνηση δεν αποδίδει τις οφειλές των 43 εκατομμυρίων ευρώ για την αλληλογραφία της στα ΕΛΤΑ, ενώ την ίδια στιγμή προσφέρει απλόχερα σε ιδιωτική εταιρεία μεταφορών το ποσό των 15 εκατομμύριων κατ’ έτος για τη μεταφορά φαρμάκων.
Η μείωση του δικτύου των ΕΛΤΑ υποσκάπτει τη δυνατότητα ισότιμης πρόσβασης σε υπηρεσίες, αποθαρρύνει νέες εγκαταστάσεις σε αγροτικές περιοχές, αποδυναμώνει την προοπτική επιστροφής νέων στο χωριό, υπονομεύει το δικαίωμα των ηλικιωμένων στη φυσική εξυπηρέτηση και περιορίζει την έμπρακτη παρουσία του κράτους στην περιφέρεια. Όπου λείπουν δομές, αποδυναμώνεται η ζωή, υποχωρεί ο κοινωνικός ιστός, μειώνεται η εμπιστοσύνη στο θεσμικό πυρήνα της χώρας, χάνονται ευκαιρίες για παραγωγή και για δημογραφική αντοχή.
Ως «Ανυπότακτο Αγρίνιο», όχι μόνο στεκόμαστε απέναντι σε τέτοιες αντικοινωνικές επιλογές που αφορούν και στο δήμο μας, αλλά απαιτούμε την ματαίωσή τους. Αυτό όμως για να γίνει πράξη προϋποθέτει την πάνδημη συμμετοχή φορέων και κοινωνίας απέναντι σε τέτοιες κυβερνητικές πολιτικές. Ας θυμίσουμε εδώ στους κυβερνητικούς βουλευτές μας που τυχόν θα επικαλεστούν εξορθολογισμούς για τις ζημιές και το κόστος των ΕΛΤΑ, ότι το κόμμα τους που χρωστά πάνω από μισό δις ευρώ μια χαρά λειτουργεί παρότι ο κοινωνικός του ρόλος είναι ασήμαντος σε σχέση με αυτόν των ταχυδρομείων.
Η ημέρα της 31 Οκτώβρη που έφερε στο επίκεντρο την αποταμίευση μάς υπενθυμίζει, ότι κοινωνία που αποσύρει από τον πολίτη το δικαίωμα στην πρόσβαση και στην αξιοπρέπεια, κοινωνία που επενδύει στη μείωση αντί στην ενίσχυση, δεν αποταμιεύει για το μέλλον∙ υποθηκεύει το παρόν της. Η διατήρηση ενός πυκνού και λειτουργικού δικτύου ταχυδρομικών υπηρεσιών αποτελεί επένδυση στη ζωή, στην ισοτιμία, στην κοινωνική συνοχή και στη δικαιοσύνη· κυρίως δε, αποτελεί προϋπόθεση για μια χώρα που επιθυμεί να παραμένει ενιαία και ζωντανή σε κάθε της σημείο.
agrinionews.gr
