(φωτο ΑΡΚΑΣ)

γράφει ο Κώστας Παπαδόπουλος

– ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ καιρό, τα πάντα διαπιστώνουμε και για όλα έχουμε άποψη! Απ’ το ότι υπάρχουν διεφθαρμένα κόμματα, το ότι όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι και θέλουν κρέμασμα ή «γδάρσιμο ζωντανοί», μέχρι το ότι, ακόμα κι ο τελευταίος «βλαχοδήμαρχος», μαζί με την παρέα του, έκλεβε τόσα χρόνια πριν! Και κάπου εκεί σταματάμε. Από πράξεις, μηδέν…

– ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ στ’ αλήθεια, τι νόημα θα είχε τώρα μια αντίθετη άποψη, από αυτά που έχουν ήδη παγιωθεί… Τι θα μπορούσε να προσφέρει πλέον, ένα ακόμα αγωνιστικού περιεχομένου άρθρο αφού η κοινωνία – η εξαθλιωμένη κοινωνία κι όχι αυτή των πλουσίων και των νεόπλουτων απ’ τα κλεμμένα – έχει συμβιβαστεί τόσο πολύ με τη μιζέρια, σκύβει το κεφάλι όλο και περισσότερο κι ο «ραγιαδισμός» ξύπνησε και πάλι μέσα μας. Απ’ τη στιγμή που, από περήφανος λαός, καταντήσαμε ζητιάνοι και δούλοι των δικών μας και των ξένων αφεντικών. Και το χειρότερο, επικρατεί κι ένας παράλογος πανικός, μην πάθουμε και χειρότερα, μη μας πάρουν τα σπίτια, μη μας κλείσουν φυλακή, μη γίνει πόλεμος…

– ΘΑ ΓΡΑΨΩ, όμως, κάποια πραγματάκια αληθινά, μιας και καταφέρω να καλμάρω κάποιους «επαναστάτες» του πληκτρολογίου (κι όχι έξω στην πραγματική ζωή), οι οποίοι νομίζουν πως κάνουν κάτι σε αυτούς που μας μαστιγώνουν καθημερινά! Που νομίζουν πως θα καταφέρουν κάτι, όταν – για παράδειγμα – κοινοποιούν μία φωτογραφία-γελοιογραφία που δείχνει τον πρωθυπουργό σε διάφορες στάσεις (ακόμα και σε πακέτο τσιγάρων τον έβαλαν!), όπως παλιότερα και το Σαμαρά να «πηδάει» τη Μέρκελ ή το αντίστροφο (στην ουσία, όλοι αυτοί, «πηδάνε» εμάς), την ίδια στιγμή που εξυψώνουν τον Ομπάμπα ή τον Πούτιν, γράφουν «απόψεις» για το αν ο ηγέτης της Κούβας ήταν «δικτάτορας» ή όχι, για το αν ο Ερντογάν ετοιμάζει πόλεμο(!) κ.ο.κ… Παγκόσμιοι «αναλυτές» γίναμε, ξεχνώντας τα δικά μας κοινωνικά κι άλλα προβλήματα, ξεχνώντας το «προσφυγικό», τις καθημερινές αυτοκτονίες κι άλλα πολλά…

– ΕΧΟΥΜΕ, δηλαδή, φτάσει σήμερα να ξεχνούμε τους κλέφτες ολόκληρων δεκαετιών, αυτούς που δημιούργησαν το χρέος (κόμματα, πολιτικούς, αυτοδιοικητικούς και πολίτες με «πόστα», κανείς δεν αναφέρεται πλέον σ’ αυτούς), δε μας ενδιαφέρει αν όλοι αυτοί (κλέφτες και διεφθαρμένοι απατεώνες) καλοπερνούν σήμερα, την ίδια στιγμή που εμείς τρέχουμε για «ρυθμίσεις»! ΈΧΟΥΜΕ φτάσει στο να ζούμε – οι περισσότεροι έστω – μ’ ελεημοσύνη. Ακόμα και οι τοπικοί μας Άρχοντες (δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, κ.τ.λ…) βγήκαν στη ζητιανιά, καλώντας τους δημότες να προσφέρουν οτιδήποτε, για να γεμίσουν τα Κοινωνικά Παντοπωλεία και τα Δημοτικά Φαρμακεία… Τους ακολουθούν μετά διάφορες Οργανώσεις και Σύλλογοι, σχολεία κι ό,τι άλλο, αντικαθιστώντας έτσι – με τη φιλανθρωπία – τον αγώνα για επιβίωση… Χωρίς την οποία, όμως, θα πέθαιναν απ’ την πείνα χιλιάδες άνθρωποι, στην κυριολεξία.

- ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΑΜΕ σε ατομιστές, σε «εαυτούληδες» και το μόνο που μας ενδιαφέρει, είναι το πώς θα επιβιώσουμε ως μονάδες κι όχι σα σύνολο! Βάλαμε το «εγώ» στη θέση του «εμείς» κι όποιος μπορέσει, θα ζήσει, ας είναι και εις βάρος του διπλανού! Θα φτάσουμε ακόμα ΚΑΙ να κλέψουμε ΚΑΙ να σκοτώσουμε, αν χρειαστεί, γιατί το σύνδρομο της επιβίωσης είναι πολύ βαθιά ριζωμένο μέσα μας! Θα μετατραπούμε – όσοι δε μετατραπήκαμε ήδη – σε γύφτους στη θέση των γύφτων! Τους οποίους, τους βλέπαμε στους κάδους απορριμμάτων, εκεί, δηλαδή, που βλέπουμε κάποιους από εμάς τώρα κι, έχει ο Θεός! ΟΙ ΝΕΟΙ μας, ακόμα και με τις καλύτερες σπουδές, φεύγουν για ξένες χώρες, με τις άδειες θέσεις τους, μέσα στην ίδια μας την πατρίδα, να τις καταλαμβάνουν άλλοι, ξένοι μετανάστες, από άλλες χώρες προς εμάς, οι οποίοι – μαζί με τους δικούς μας ανέργους – θ’ αποτελέσουν τους «φτηνούς» εργάτες των ξένων Κολοσσών που θα έρθουν στη χώρα μας λίγο αργότερα…

– ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ των γιορτών τώρα, θα τα ξεχάσουμε τελείως, θα γεμίσει το διαδίκτυο με χριστουγεννιάτικα δέντρα και μελομακάρονα και θα δείχνουμε έτσι πως είμαστε «μια χαρά»…