Πως θα μπορούσες να πείσεις ένα τουρίστα να έρθει για την Τριχωνίδα; Ας υποθέσουμε ότι έχει κάποιος μια επιχείρηση τουρισμού στο Αγρίνιο, ξενοδοχειακή ή περιοδείας με λεωφορείο- ως δύο παραδείγματα- και ήθελε να φέρει μια ομάδα ανθρώπων να δουν την Τριχωνίδα.

Είναι κάτι που το υποτιμάμε αλλά η απόσταση από τα Αμπάρια στο Παναιτώλιο είναι δέκα λεπτά και με σύγχρονο δρόμο θα ήταν ακόμη λιγότερο, για να μην αναφέρουμε τι θα πρόσφεραν τα "Αμπάρια" αν ήταν σε μια άλλη χώρα και δεν εννοούμε την Αυστρία.

Ας πούμε στην Σερβία ή την Κροατία... Πως θα ήταν οι παραλίμνιες ακτές, αν θα μπορούσες να κάνεις μπάνιο ή να πάρεις ένα σκάφος να πας βόλτα στο "Πέλαγος".

Κι όμως, δεν υπάρχει τρόπος να πείσεις κάποιον, ας πούμε έναν Γάλλο, να έρθει να μείνει στο Αγρίνιο και να απολαύσει την Τριχωνίδα, παρότι υπάρχουν και μερικές αξιόλογες επιχειρήσεις εστίασης στα όριά της!

Κι όλα αυτά ενώ όλοι ξέρουν πως στην εποχή μας, μέσω ίντερνετ, πολύ πιο άσχημα μέρη από το Αγρίνιο και-ειδικά- την Τριχωνίδα πουλάνε έναν τουριστικό "μύθο" και η κοινωνία έχει λεφτά και η αγορά κινείται και πιθανώς να είναι ανοιχτή η αγορά την Κυριακή των Βαΐων χωρίς γκρίνια...

Η ανοιχτή επιστολή που απηύθυνε προς τον δήμαρχο Αγρινίου ο παλιός ξενοδόχος στο Αγρίνιο Χρήστος Κωστακόπουλος έχει πολλές διαστάσεις που αφορούν στην συγκεκριμένη δραστηριότητα στην περιοχή αλλά αναφέρει εκτός των άλλων "ουσιαστική αδυναμία προσέλευσης στα ξενοδοχεία εντός Αγρινίου επισκεπτών που διακινούνται με τουριστικά λεωφορεία".

"Ολόκληρα γκρουπ επιβατών που μεταφέρονται με τουριστικά λεωφορεία και οι οποίοι έχουν επιλέξει για τη διαμονή τους ξενοδοχεία του κέντρου του Αγρινίου, οδηγούνται πεζοί σ’ αυτά από τον χώρο στάθμευσης των λεωφορείων στα παλαιά σφαγεία, σέρνοντας αναγκαστικά και τις βαλίτσες τους, πράγμα που συνιστά ντροπιαστική εικόνα όχι μόνο για τη διοίκηση της πόλης αλλά και για την ίδια την πόλη και τους ανθρώπους της και, επιπλέον, η δημιουργηθείσα αυτή κατάσταση έχει και άλλη μια αρνητική συνέπεια (...) την απώλεια εισοδήματος και για την αγορά της πόλης".

Το πώς έχει διαμορφωθεί η κίνηση και η αγορά στο κέντρο, το αν ευνοούνται και ποιες επιχειρήσεις από τις αναπλάσεις ή από την "στενότητα χώρου", είναι μια κουβέντα, σοβαρή επίσης.

Αλλά το γεγονός ότι στα δέκα λεπτά υπάρχει ένας οικολογικός παράδεισος που δεν μπορούμε να τον "πουλήσουμε" τουριστικά, συνιστά μια συλλογική αποτυχία.

Εφημερίδα "Συνείδηση" 

sinidisi.gr