"ΟΧΙ" απαντά η Δασική Υπηρεσία για την Τριχωνίδα, για το έργο αντλησιοταμίευση "Τριχωνίδα Ι"
Με αφορμή την αρνητική γνωμοδότηση και των τριών αρμοδίων Δασικών υπηρεσιών της Αιτωλοακαρνανίας κατά του έργου αντλησιοταμίευσης «Τριχωνίδα Ι» και την καθοριστική συμβολή τους στον αγώνα της τοπικής κοινωνίας.
H λίμνη Tριχωνίδα έχοντας επιφάνεια 98,6 τ.χλμ. είναι η μεγαλύτερη φυσική λίμνη της Ελλάδας. Προστατεύεται πολλαπλώς από την περιβαλλοντική νομοθεσία έχοντας χαρακτηρισθεί ως Ειδική Ζώνη Διατήρησης (ΕΖΔ) GR2310009 «Λίμνες Τριχωνίδα και Λυσιμαχία», Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) GR2310013 «Λίμνη Λυσιμαχία», Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά (ΣΠΠ-ΙΒΑ) GR091 «Λίμνες Τριχωνίδα – Λυσιμαχία», Καταφύγιο Άγριας Ζωής (ΚΑΖ) «Μέγας Λάκκος – Πύργος Δήμου Θέρμου» (ΦΕΚ Β’ 865/2000) και ως Βιότοπος Corine. Tα οικοσυστήματα της Τριχωνίδας τελούν σε διαρκή αλληλεπίδραση με τα γειτονικά οικοσυστήματα του Παναιτωλικού, του Aρακύνθου, των βουνών της Nαυπακτίας, των ποταμών Αχελώου και Διμήκου, του κάμπου Aγρινίου, της Mακρυνείας, των λιμνών Αμβρακίας και Λυσιμαχίας, του Αμβρακικού κόλπου και της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου (και οι δύο υγρότοποι Ραμσάρ), ούτως ώστε οποιαδήποτε μεταβολή ή περιβαλλοντική υποβάθμιση ή καταστροφή σε ορισμένο από τα οικοσυστήματα αυτά να επηρεάζει και τα υπόλοιπα.
Ειδικά οι λίμνες Τριχωνίδα και Λυσιμαχία προστατεύονται ως ενιαίο οικοσύστημα με συνολική έκταση 142.798,00 τ.χλμ. Οι λίμνες διατηρούν σημαντικό ποσοστό της χλωρίδας και της πανίδας τους, τη φυσική ομορφιά και το μοναδικό τοπίο τους. Γύρω τους αναπτύσσονται εκτεταμένοι καλαμιώνες, οι οποίοι προσφέρουν πολύτιμο καταφύγιο στην άγρια πανίδα. Η περιοχή αποτελεί επίσης σημαντική περιοχή ανάπαυσης για μεταναστευτικά υδρόβια πτηνά. Στην εκπληκτική βιοποικιλότητα της περιοχής συγκαταλέγονται πολυάριθμα είδη φυκών, σπάνια ενδημικά (νανογωβιός, αθερίνα, αγριόγατα κ.ά.), απειλούμενα (Salvinia natans, Cladium mariscus, Φτέρη του νερού) και κρισίμως κινδυνεύοντα είδη (χαλκόκοτα κ.ά.) του «Κόκκινου Καταλόγου», της Σύμβασης CITES και του πδ/τος 67/1981 (σχετ. μελέτες Γ. Κεχαγιά, Λ. Τσούνη – Γρ. Τσούνη, Κ. Μπακολίτσα, Ανδρ. Ιωνά).
