Ο Παύλος Μπερμπερίδης αποχαιρετά τον δασκαλό του Γιάννη Θεοδωρόπουλο με το παρακάτω μήνυμα:

Αντίο, δάσκαλε…

Ήμουν 13 χρονών και λιγότερο από 50 κιλά άνθρωπος. Είχα μια αγάπη για τα δυναμικά αθλήματα, αλλά πού λεφτά για τέτοια… Όμως, όταν θες κάτι πολύ, πάντα βρίσκεται η λύση – και συνήθως είναι και η καλύτερη.

Ένας συμμαθητής μου μίλησε για την Ελληνορωμαϊκή πάλη, όπου ήταν αθλητής. Μου είπε ότι η προπόνηση ήταν δωρεάν, κι έτσι, χωρίς δεύτερη σκέψη, πήγα να εγγραφώ.

Εκεί βρήκα μια δεύτερη οικογένεια, με δάσκαλο και πατέρα μας τον Γιάννη Θεοδωρόπουλο. Από εκείνον διδάχθηκα την ανιδιοτέλεια, το ήθος, τον σεβασμό, την υπευθυνότητα, την υπερηφάνεια, την ταπεινότητα. Έμαθα να μην τα παρατάω, να επιμένω, να υπομένω – και δεκάδες ακόμα αρετές που ο δάσκαλος μας δίδασκε συνεχώς, όχι μόνο με τα λόγια, αλλά κυρίως με το παράδειγμά του.

Σήμερα νιώθω ένα μεγάλο κενό μέσα μου, γιατί έχασα τον δάσκαλό μου. Έναν άνθρωπο που ήμασταν τυχεροί να έχουμε στο Αγρίνιο, αλλά ποτέ δεν τον αξιοποιήσαμε όσο του άξιζε.

Μακάρι η κόρη μου να βρει στη ζωή της έναν τέτοιο δάσκαλο. Ένας μου αρκεί.

Δάσκαλε, σε ευχαριστώ για όλα. Δεν θα καταφέρω να σε φτάσω σε τίποτα, γιατί ήσουν κάτι ξεχωριστό.

Αν υπάρχει παράδεισος, τότε σίγουρα έχεις μια θέση εκεί…