Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι πάσχοντες από μεσογειακή αναιμία στο Αγρίνιο για έλλειψη αίματος
Μπορεί στο Αγρίνιο το πρόβλημα να μην έχει τις διαστάσεις που έχει πάρει στα μεγάλα αστικά κέντρα, όμως ήδη κάποιοι πάσχοντες ήρθαν αντιμέτωποι με την υπομετάγγιση
«Συναγερμός» έχει σημάνει σε πολλές περιοχές της Ελλάδας μετά από την ανακοίνωση των κατά τόπους συλλόγων πασχόντων με μεσογειακή αναιμία για έλλειψη αίματος. Μέσω των ανακοινώσεών τους καλούν τους εθελοντές αιμοδότες για να δώσουν αίμα, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες τους για τις θεραπείες τους!
Στην περιοχή του Αγρινίου το πρόβλημα δεν είναι ακόμη τόσο έντονο, όπως σε άλλες περιοχές της χώρας, αλλά ήδη το πρώτο σημάδι παρουσιάστηκε!
Μάλιστα, η Πρόεδρος του Συλλόγου Πασχόντων Μεσογειακής Αναιμίας Αγρινίου, Ελένη Στάμου, μιλώντας στην «Σ», αναφέρει ότι προ ημερών στο Αγρίνιο υπήρξαν άτομα που δεν πήραν τη δέουσα ποσότητα αίματος, δηλαδή τους έγινε υπομετάγγιση! Η κα Στάμου εξηγεί τι σημαίνει αυτό για τους πάσχοντες και πως επηρεάζει την υγεία τους. Ενώ παράλληλα ζητά την ενίσχυση των Τμημάτων Αιμοδοσίας σε όλη τη χώρα με προσωπικό, προκειμένου να διευκολύνονται οι εθελοντές αιμοδότες.
Συγκεκριμένα η κα. Στάμου μιλώντας στη «Σ» επεσήμανε: «Στην περιοχή του Αγρινίου το πρόβλημα δεν είναι ακόμη έντονο όπως σε άλλες περιοχές όπως στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη.
Στο Αγρίνιο είμαστε λιγότερα τα πολυμεταγγιζόμενα άτομα, αλλά το πρόβλημα αυτό που υπάρχει στα μεγάλα Νοσοκομεία με την έλλειψη αίματος θα έρθει σύντομα και στο Αγρίνιο. Το πρώτο σημάδι ήδη υπάρχει και στο Αγρίνιο.
Προ ημερών υπήρξαν άτομα που μετέβησαν στο Νοσοκομείο και δεν έλαβαν την ποσότητα του αίματος που χρειάζονταν διότι υπήρχε έλλειψη, με αποτέλεσμα να διαμαρτυρηθούν στον σύλλογό μας και σε εμένα.
Εκτός από την περίοδο των εορτών που αντιμετωπίσαμε πρόβλημα, πρόβλημα αντιμετωπίζουμε και το καλοκαίρι. Είναι επιτακτική η κινητοποίηση των αιμοδοτών μας για να μην κινδυνέψει καμία ανθρώπινη ζωή από έλλειψη αίματος.
Οι πολυμεταγγιζόμενοι ασθενείς, έρχονται αντιμέτωποι με τις ελλείψεις αίματος που λαμβάνουν μεγάλες διαστάσεις στα νοσοκομεία της Αθήνας, αλλά και της περιφέρειας. Για τους πάσχοντες από θαλασσαιμία και δρεπανοκυτταρική νόσο η μετάγγιση αίματος είναι η μοναδική θεραπεία τους και αυτή την εποχή αντιμετωπίζουν τις ελλείψεις αίματος έντονα.
Αυτές τις μέρες οι θαλασσαιμικοί ασθενείς δεν λαμβάνουν τις απαραίτητες ποσότητες αίματος που απαιτούνται, με αποτέλεσμα να αναβάλλονται οι προγραμματισμένες μεταγγίσεις τους. Ένας ασθενής με μεσογειακή αναιμία χρήζει περίπου δύο μεταγγίσεις το μήνα (ανά 15 μέρες) με 2 φιάλες αίματος. Στις υπομεταγγίσεις λαμβάνουν μια φιάλη είτε στη βδομάδα, είτε σε διάστημα 8 - 11 ημερών.
Αυτό σημαίνει κίνδυνος να αναπτυχθούν και άλλα θέματα υγείας πχ. καρδιολογικά κλπ, συχνότερες επισκέψεις στο νοσοκομείο, μείωση της ποιότητας διαβίωσης, αδυναμία και κόπωση στην καθημερινότητα. Οπότε καταλαβαίνει ο καθένας μας πόσο σημαντική είναι η σωστή θεραπεία στο σωστό χρόνο.
Οι πάσχοντες με μεσογειακή αναιμία και αιματολογικές ασθένειες, οι καρκινοπαθείς πολυμεταγγιζόμενοι, οι τραυματίες από τροχαία, ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργεία, αλλά και ορισμένες έγκυες που παρουσιάζουν επιπλοκές κατά τον τοκετό, είναι όλοι συνάνθρωποι μας και χρειάζονται λίγο από το χρόνο μας.
Σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη να σκύψει η Πολιτεία πάνω από το πρόβλημα αυτό. Χρειάζονται άμεσες λύσεις με αναδιοργάνωση του ΕΚΕΑ (Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας).
Το ΕΚΕΑ να έχει τον πλήρη έλεγχο για κάθε μονάδα αίματος που υπάρχει σε κάθε Τμήμα των Αιμοδοσιών της χώρας και αναλόγως να διαχειρίζεται την κατάσταση σύμφωνα με τις ανάγκες του κάθε Νοσοκομείου. Ευέλικτο πρόγραμμα στα Τμήματα Αιμοδοσιών της χώρας, ώστε να μπορεί ο κάθε άνθρωπος να πηγαίνει να δίνει αίμα.
Σήμερα πολλά Τμήματα Αιμοδοσιών ανά τη χώρα λειτουργούν συγκεκριμένες μέρες με αποτέλεσμα το πρόγραμμα αυτό να μην βολεύει. Το Τμήμα Αιμοδοσίας του Νοσοκομείου Αγρινίου είναι μόνο πρωινές ώρες για αιμοδότες, όπως αυτό δεν βολεύει αρκετούς από τους εθελοντές.
Τα Τμήματα Αιμοδοσίας της χώρας μας πρέπει να στελεχωθούν με ανθρώπους που ξέρουν από δημόσιες και ανθρώπινες σχέσεις και για να μην παρεξηγηθώ με ανθρώπους που ξέρουν να διαχειρίζονται τους νέους αιμοδότες.
Πρέπει να υπάρχουν ανοιχτές αίθουσες αιμοδοσιών με τη συνεργασία της τοπικής αυτοδιοίκησης που πρέπει να αναλάβει ενεργό ρόλο στο πρόβλημα, πρέπει να υπάρχουν νέες κινητές μονάδες αιμοδοσίας, ώστε να υπάρχει ευελιξία για ανοιχτές αιμοδοσίες.
Χρειάζεται η στελέχωση των Τμημάτων Αιμοδοσιών της χώρας, καθώς το κάθε Τμήμα Αιμοδοσίας αποτελεί την «καρδιά» του κάθε Νοσοκομείου. Χρειάζεται στήριξη και ανοιχτός διάλογος με την ΠΟΣΕΑ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών).
Υπάρχει ανάγκη για στοχευμένες και συνεχείς καμπάνιες για τον εθελοντισμό και την εθελοντική αιμοδοσία από τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά μέσα πανελλήνιας εμβέλειας.
Πρέπει να γίνουν πολλά και να μην περιμένουμε τελευταία στιγμή όταν υπάρχουν καταστροφές, δυσάρεστα γεγονότα ή κάποιο συγγενικό πρόσωπο χρειαστεί μετάγγιση αίματος, για να τρέχουμε να δίνουμε αίμα.
Αρκεί 4 φορές τον χρόνο για τους άντρες και 3 για τις γυναίκες, ώστε να κάνουμε τη χώρα μας αυτάρκη σε εθελοντικό αίμα. Η αιμοδοσία είναι καθήκον όλων των υγειών ανθρώπων προς αυτούς που το έχουν ανάγκη. Το σύνθημα είναι “γίνε ο συνδετικός κρίκος της αλυσίδας ζωής”».
Κωνσταντίνος Χονδρός - Εφημερίδα Συνείδηση
sinidisi.gr
